Solomon Laa 5
1 Ka tanuh, ka hamh ih tangla, kaimah ih takha thungah kang zoh boeh; Kaimah ih myrrh hoi hmuihoih to ka sinh; kaimah ih khoitui hoi khoiphae to ka caak boeh; kaimah ih misurtui hoi tahnutui to ka naek boeh; Thendoeng ampuinawk ih lok Aw ampuinawk, caa oh loe, nae oh; ue, Aw ka tlangai, kamhah ah nae ah.
Dumating ako sa aking hardin, aking kapatid na babae, babaeng aking pakakasalan; Tinipon ko ang aking mira na may sangkap ng aking pabango. kinain ko ang aking pulot-pukyutan kasama ng aking pulot; Ininom ko ang aking alak kasama ang aking gatas. Kumain, ka kaibigan. kumain, kaibigan; uminom ka nang malaya, aking mahal. Kinakausap ng dalaga ang kaniyang sarili
2 Kai loe ka iih, toe ka palung loe hak; ka tlangai ih lok mah thok to takhuek khing; ka tanuh, ka tlangai, kai ih pahuu, coek koi om ai, kai hanah thok to na paong pae ah; ka lu loe dantui hoiah suih moe, ka sam doeh aqum ih tamai tui hoiah ka suih boih boeh, tiah ang naa.
Ako ay natutulog, pero ang puso ko ay gising sa isang panaginip. Naroroon ang tunog ng aking minamahal na kumakatok at sinasabi, “Pagbuksan mo ako, aking kapatid na babae, aking mahal, aking kalapati, aking dalisay, dahil ang ulo ko ay basa sa hamog, ang buhok ko sa gabing mamasa-masa.”
3 Khukbuen to kang khring boeh, kawbangmaw kang khuk let han? Khok doeh ka pasaeh boeh, kawbangmaw kam hnongsak let han?
Hinubad ko ang aking balabal; dapat ko ba itong isuot muli? Hinugasan ko ang aking mga paa; dapat ko ba silang dumihan muli?
4 Ka tlangai mah thokbuem hoiah a ban to payangh; anih nuiah palung ka nat.
Inilagay ng aking minamahal ang kaniyang kamay sa bungad ng trangkahan ng pintuan, at sumigla ang puso ko para sa kaniya.
5 Ka tlangai thok paongh pae hanah kang thawk; ka ban hoiah myrrh tui to ca moe, hmuihoih myrrth tui loe ka banpazung hoiah thok takraenghaih ahmuen khoek to long tathuk.
Bumangon ako para pagbuksan ng pintuan ang aking minamahal; ang aking mga kamay ay may tumutulong mira, ang aking mga daliri ay mamasa-masang may mira, sa hawakan ng pintuan.
6 Ka tlangai han thok ka paongh pae, toe ka tlangai loe om ai, caeh ving boeh; a lok ka tahngaih moe, ka tlangai to ka pakrong, toe ka hnu ai boeh; a thuih ih lok mah kai palung ang phosak; anih to ka pakrong, toe ka hnu ai; ka kawk cadoeh na pathim ai boeh.
Pinagbuksan ko ng pintuan ang aking minamahal, pero ang aking minamahal ay umalis at wala na. Ang puso ko ay nalugmok; Nawalan ako ng pag-asa. Hinanap ko siya, pero hindi ko siya natagpuan; Tinawag ko siya, pero hindi niya ako sinagot.
7 Vangpui takui misatoep kaminawk mah kai ang hnuk o naah, ang boh o moe, nganbawh kana ang paek o; sipae toepkungnawk mah ka mikhmai khukhaih kahni to ang lak pae o ving.
Natagpuan ako ng mga bantay na nagpunta malapit sa lungsod; hinagupit at sinugatan nila ako; kinuha mula sa akin ng mga nagbabatay ng pader ang aking balabal. Ang dalaga ay nakikipag-usap sa mga kababaihan ng lungsod
8 Aw Jerusalem canunawk, ka tlangai to na hnuk o nahaeloe, nang poek loiah ka zaisut boeh, tiah thuih pae hanah, lok kang thuih o.
Nais ko kayong mangako, mga anak na babae ng Jerusalem, na kung makikita ninyo ang aking minamahal, sabihin ninyo sa kaniya ako ay may sakit dahil sa aking pag-ibig sa kaniya. Ang mga kababaihan ng lungsod ay nagsasalita sa dalaga.
9 Aw nang loe nongpatanawk boih thungah kranghoih koek ah na oh, na tlangai loe tipongah minawk pongah kranghoih kue loe? Kaicae khaeah nang thuih ih lok baktih toengah, tipongah maw na tlangai loe minawk pongah krang a hoih kue?
Paanong mas mabuti ang iyong minamahal kaysa sa ibang lalaking minamahal, ikaw na maganda sa lahat ng mga babae? Bakit mas higit ang iyong minamahal kaysa sa ibang minamahal, na hiniling mo sa amin para manumpa tulad nito? Ang dalaga ay nagsasalita sa mga kababaihan ng lungsod
10 Ka tlangai loe ngan to dawk moe, ngan doeh amling hup, anih loe kami sang hato thungah ahmin amthang koek.
Ang aking minamahal ay nagniningning at mamula-mula, namumukod tangi sa kalagitnaan ng sampung libo.
11 Anih ih lu loe kaciim suitui baktih, a sam loe thah moe, pangaah baktiah amnum.
Ang kaniyang ulo ay ang pinakadalisay na ginto; kulot ang kaniyang buhok at kasing itim ng isang uwak.
12 Anih ih mik loe tahnutui hoiah kalong vapui ah tui kamhluh, pahuu hnik baktiah oh.
Ang kaniyang mga mata ay katulad ng mga kalapati sa tabi ng mga dumadaloy na tubig, hinugasan sa gatas, ikinabit katulad ng mga hiyas.
13 Anih ih tangbaeng loe hmuihoih tui kamsong iihkhun hoi hmuihoih apawk baktiah oh; anih ih pahni loe myrrh hmuihoih tui hoiah bawh ih lili pawk baktiah oh.
Ang kaniyang mga pisngi ay katulad ng mga nakatainim na mga sangkap ng pabango, nagbibigay ng mabangong mga amoy. Ang kaniyang labi ay mga liryo, tumutulong mira.
14 Anih ih ban loe beryl thlung hoi sak ih sui bantuek baktiah oh, a takpum loe atho kaom thlung kathim sapphire hoi pathoep het ih tasaino baktiah oh.
Ang kaniyang mga bisig ay mabilog na ginto na may nakalagay na mga hiyas; ang kaniyang tiyan ay nabalutan ng garing na may mga sapiro.
15 A khoknawk loe kaciim suitui pongah pahungh ih, thlung kanglung tung baktiah oh; a krang loe Lebanon baktih, kahoih koek sidar thing baktiah oh.
Ang kaniyang mga binti ay mga poste na marmol, nakalagay sa mga patungan ng dalisay na ginto; ang kaniyang mukha ay katulad ng Lebanon, pinili gaya ng mga cedar
16 Anih ih pakha loe luep; ue, anih loe palung han koiah oh. Aw Jerusalem canunawk, anih loe ka tlangai hoi kam pui ah oh.
Ang kaniyang bibig ay napakatamis; siya ay ganap na kaibig-ibig. Ito ang aking minamahal, at ito ang aking kaibigan, mga anak na babae ng mga lalaki sa Jerusalem.
