< Lokphong 4 >

1 To pacoengah ka khet naah, khenah, van thok to amongh: hmaloe koekah ka thaih ih mongkah lok baktih kaom lok mah, Haeah angzo tahang ah, vaihi pacoengah kaom hankoi hmuennawk to kang patuek han, tiah ang naa.
সেই সকলোৰ পাছত মই চাই দেখিলোঁ, স্বৰ্গত এখন দুৱাৰ মেলা আছে আৰু মোৰে সৈতে কথা হোৱা, তূৰীৰ মাতৰ দৰে, যি মাত মই প্ৰথমে শুনিছিলোঁ, তেনে মাতেৰে কোনোবাই ক’লে, “ইয়ালৈ উঠি আহা; ইয়াৰ পাছত যি যি ঘটিব লাগে, সেইবোৰ মই তোমাক দেখুৱাম”।
2 To naah kai loe Muithla ah ka oh roep: khenah, van ah angraeng tangkhang to pahungh o, Anih loe to angraeng tangkhang nuiah anghnut.
তেতিয়াই মই আত্মাত আছিলোঁ আৰু মই দেখা পালোঁ, স্বৰ্গত এখন সিংহাসন স্থাপন কৰা আছিল, তাতে কোনো এজন লোক বহি আছিল৷
3 To angraeng tangkhang nuiah anghnu kami ih krang loe jasper hoi sardius thlung hoiah anghmong: emerald thlung rong hoi kanghmong khungzae mah angraeng tangkhang to takui.
সেই বহি থকা জন দেখিবলৈ সুৰ্য্যকান্ত আৰু চাৰ্দ্দীয়া মণিৰ নিচিনা৷ সেই সিংহাসনৰ চাৰিওফালে এখন ৰামধনু আছিল, সেই ৰামধনু খন দেখিবলৈ মৰকত মণিৰ নিচিনা আছিল৷
4 To angraeng tangkhang taengah kalah angraeng tangkhang pumphae palito oh: to angraeng tangkhang nuiah saning coeh kami pumphae palito anghnut o, nihcae loe kahni kanglung to angkhuk o moe, sui lumuek to lu ah angmuek o.
সেই সিংহাসন খনৰ চাৰিওফালে চৌবিশ খন সিংহাসন আছিল; সেই সিংহাসনবোৰৰ ওপৰত বগা বস্ত্ৰ আৰু মুৰত সোণৰ কিৰীটি পিন্ধা চৌবিশ জন পৰিচাৰক বহি আছিল।
5 Angraeng tangkhang thung hoiah tangphra puekhaih, khopazihhaih hoi loknawk to tacawt: angraeng tangkhang hmaa ah hmaiim sarihto paaang o; to hmaiim sarihto loe Sithaw ih Muithla sarihto ah oh.
সেই সিংহাসনৰ পৰা বিজুলীৰ দৰে মাত আৰু মেঘ-গৰ্জ্জন ওলাইছিল; সেই সিংহাসনৰ আগত জ্বলি থকা অগ্নিৰ সাতোটা প্ৰদীপ আছিল, আৰু সেইবোৰেই আছিল ঈশ্বৰৰ সাত আত্মা৷
6 Angraeng tangkhang hmaa ah loe kamdueng thlung hoi kanghmong hmaidan tuipui to oh: angraeng tangkhang um li hoi a taengah loe ahnuk ahmaa mik kaom kahing sak ih hmuen palito oh.
সেই সিংহাসনৰ সন্মুখত এখন স্ফটিকৰ দৰে স্ৱচ্ছ সমুদ্ৰ আছিল। সেই সিংহাসনৰ চাৰিওফালে চাৰি প্ৰাণী আছিল, তেওঁলোকৰ আগফাল আৰু পাছফাল চকুৰেই পৰিপূৰ্ণ আছিল।
7 Hmaloe koek ih kahing sak ih hmuen loe kaipui hoiah anghmong, hnetto haih kahing sak ih hmuen loe maitaw hoiah anghmong, thumto haih kahing sak ih hmuen loe kami mikhmai baktiah oh, palito haih kahing sak ih hmuen loe kazawk li tahmu baktiah oh.
প্ৰথম প্ৰাণী সিংহৰ নিচিনা, দ্বিতীয় প্ৰাণী দামুৰিৰ নিচিনা, তৃতীয় প্ৰাণী মানুহৰ নিচিনা মুখ থকা আৰু চতুৰ্থ প্ৰাণী উড়ি ফুৰা ঈগল পক্ষীৰ নিচিনা আছিল।
8 To kahing moi palitonawk loe pakhraeh tarukto tawnh o boih; aqai hoi a thung bang loe mik cing ah oh: nihcae loe anghak ai aqum athun, Kacai, kacai, kacai, Thacak Angraeng Sithaw, Anih loe kaom tangcae, kaom li hoi kaom han koiah oh, tiah hangh o.
সেই চাৰি প্ৰাণীৰ প্ৰত্যেকৰ ছয় খনকৈ ডেউকা আৰু সেই প্ৰাণীবোৰৰ বাহিৰে ভিতৰে চকুৰেই পৰিপূৰ্ণ আছিল৷ তেওঁলোকে অবিৰাম দিনে-ৰাতিয়ে এই বুলি কৈ থাকে, ‘পবিত্ৰ, পবিত্ৰ, পবিত্ৰ প্ৰভু পৰমেশ্বৰ, সকলোৰে ওপৰত শাসনকৰ্তা, যি জন আছিল, এতিয়াও আছে আৰু আহিবলগীয়া জন৷’
9 Kahing sak ih hmuennawk mah, angraeng tangkhang nuiah anghnu, dungzan hoi dungzan ah kahing Anih khaeah, lensawkhaih, pakoehhaih hoi kawnhaih lok thuih o naah, (aiōn g165)
যেতিয়া সেই প্ৰাণীবোৰে চিৰকাল সিংহাসনত বহা সেই জীৱিত জনৰ মহিমা, সমাদৰ আৰু ধন্যবাদ কৰিব, (aiōn g165)
10 Angraeng tangkhang nuiah anghnu saning kacoeh pumphae palitonawk Anih hmaa ah cangkrawn o moe, dungzan hoi dungzan ah kahing Anih to bok o, angmacae ih angraeng lumuek to angraeng tangkhang hmaa ah vah o moe, (aiōn g165)
১০তেতিয়া সেই চৌবিশ জন পৰিচাৰকে সিংহাসনত বহা জনৰ আগত দণ্ডৱৎ হৈ চিৰকাল জীৱিত জনৰ আগত প্ৰণিপাত কৰি, সেই সিংহাসনৰ আগত তেওঁলোকৰ কিৰীটিবোৰ পেলাই ক’ব, (aiōn g165)
11 aw Angraeng, nang loe lensawkhaih, pakoehhaih hoi thacakhaih, hnuk han krak tangak: hmuennawk boih na sak, na koeh ih baktiah na sak pongah ni, hmuennawk to oh o, tiah thuih o.
১১“হে আমাৰ প্ৰভু, আমাৰ ঈশ্বৰ, তুমিয়েই মহিমা, সমাদৰ আৰু পৰাক্ৰম পোৱাৰ যোগ্য; কিয়নো তুমিয়েই সকলোকে স্ৰজিলা, তোমাৰ ইচ্ছাৰ কাৰণে সকলোবোৰ আছে, আৰু সকলোবোৰ সৃষ্ট হ’ল।”

< Lokphong 4 >