< Saam 74 >
1 Asaph ih maskil. Aw Sithaw, tipongah dungzan khoek to nang pahnawt loe? Tipongah nangmah ih caphoih ahmuen ah kapra tuunawk nuiah palung na phui loe?
Pieśń wyuczająca, podana Asafowi. Przeczżeś nas, o Boże! do końca odrzucił? Przeczże się rozpaliła zapalczywość twoja przeciwko owcom pastwiska twego?
2 Canghnii hoiah na qan ih kaminawk, na qawktoep acaengnawk hoi na ohhaih Zion mae to poek ah.
Wspomnij na zgromadzenie twoje, któreś sobie zdawna nabył i odkupił, na pręt dziedzictwa twego, na tę górę Syon, na której mieszkasz.
3 Kaciim ahmuen to misanawk mah paro o boih boeh pongah, dungzan ah kamro ahmuen ah na khok to paqoi lai ah.
Pospieszże się na srogie popustoszenie; a jako wszystko poburzył nieprzyjaciel w świątnicy!
4 Na misanawk loe nangmah ih kaminawk salakah hang o; nihcae loe angmacae angmathaih kahni to payang o.
Ryczeli nieprzyjaciele twoi w pośrodku zgromadzenia twego, a na znak tego zostawili wiele chorągwi swoich.
5 Nihcae loe caka hoi tu thung ih thing pakhruh kaminawk baktiah oh o.
Za rycerza miano tego, który się z wysoka z siekierą zanosił, rąbiąc drzewo wiązania jego.
6 Toe vaihi loe sak ih hmuennawk to caki hoi cakanawk hoiah a saek o boih boeh.
A teraz już i rzezania jego na porząd siekierami i młotami tłuką.
7 Na hmuenciim to hmai hoiah a thlaek o boeh; na hmin ohhaih ahmuen doeh long ah vah o moe, panuet thok ah a sak o boeh.
Założyli ogień w świątnicy twojej, a obaliwszy na ziemię, splugawili przybytek imienia twego.
8 Nihcae mah, Hae kaminawk hae paduek boih si, tiah thuih o moe, prae thung ih Sithaw bokhaih ahmuennawk to hmai hoiah thlaek o boih boeh.
Mówili w sercu swojem: Zburzmy je pospołu; popalili wszystkie przybytki Boże w ziemi.
9 Kaicae loe kaimacae angmathaih tidoeh ka hnu o ai; tahmaanawk doeh om o ai boeh; nasetto maw hae tiah om vop tih, tiah panoek kami kaicae thungah mi doeh om ai.
Znaków naszych nie widzimy: już niemasz proroka, i niemasz między nami, któryby wiedział, póki to ma trwać.
10 Aw Sithaw, nasetto maw misa mah kasaethui vop tih? Misa mah na hmin kasae thui poe tih maw?
Dokądże, o Boże! przeciwnik będzie urągać? izali nieprzyjaciel będzie bluźnił imię twoje aż na wieki?
11 Tipongah na ban, na bantang ban to na zuh let loe? Na saoek thung hoiah pathok ah.
Przeczże zstrzymujesz rękę twoję; a prawicy swej z zanadrza swego cale nie dobędziesz?
12 Sithaw loe canghnii hoiah ni kai ih siangpahrang ah oh boeh; anih mah ni long nuiah pahlonghaih to sak.
Wszakeś ty, Boże! zdawna królem moim; ty sprawujesz hojne zbawienie w pośród ziemi.
13 Na thacakhaih hoiah tuipui to na pakhoih; tuipuinawk thung ih pahui puinawk ih lu to na khaeh.
Tyś mocą twoją rozdzielił morze, a potarłeś głowy wielorybów w wodach.
14 Leviathan ih lunawk to na koihsak phaeng moe, praezaek ah kaom kaminawk hanah buh ah na paek.
Tyś skruszył głowę Lewiatana, dałeś go za pokarm ludowi na puszczy.
15 Nangmah ni tuibap tui hoi vacong tuinawk to na longsak; vapui tuinawk doeh na kaangsak.
Tyś przerwał źródła i potoki; tyś osuszył rzeki bystre.
16 Khodai loe nang ih ni, khoving doeh nang ih ni; nangmah ni ni hoi aanghaih to na sak.
Twójci jest dzień, twoja też i noc; tyś uczynił światło i słońce.
17 Nangmah ni long angzithaih ramrinawk to na sak moe, nipui hoi siktue doeh na sak.
Tyś założył wszystkie granice ziemi; lato i zimę tyś sprawił.
18 Aw Angraeng, misa mah kasaethuihaih to poek ah; kamthunawk mah loe na hmin to patoek o.
Wspomnijże na to, że nieprzyjaciel zelżył Pana, a lud szalony jako urąga imieniowi twemu.
19 Nangmah ih pahuu tuinom hinghaih to kasae kaminawk khaeah paek hmah; nangmah ih amtang kaminawk to dungzan khoek to pahnet hmah.
Nie podawajże tej kupie duszy synogarlicy twojej; na stadko ubogich twoich nie zapominaj na wieki.
20 Lokkamhaih to poek ah; long khoving ahmuennawk loe pacaekthlaekhaih hoiah koi.
Obejrzyj się na przymierze twoje; albowiem i najciemniejsze kąty ziemi pełne jaskiń drapiestwa.
21 Patangkhang kaminawk to palung boengsak hmah; kamtang hoi kavawt kaminawk mah na hmin to saphaw o nasoe.
Niechajże nędznik nie odchodzi z hańbą; ubogi i żebrak niechaj chwali imię twoje.
22 Aw Sithaw, angthawk tahang ah loe, na sak ih hmuen to pakaa ah; kawbangmaw kamthunawk mah nang sethaih kawng ni thokkruek thuih o, tito panoek ah.
Powstańże, o Boże! ujmij się o sprawę twoję; wspomnij na pohańbienie twoje, które się dzieje od szalonych na każdy dzień.
23 Na misanawk ih lok to pahnet hmah; na misanawk hanghaih lok loe pop aep aep boeh.
Nie zapominajże wykrzykania nieprzyjaciół twoich, i huku tych, co przeciwko tobie powstawają, który się ustawicznie sili.