Saam 65
1 Katoeng kruek zaehoikung hanah. David ih Saam laa. Aw Sithaw, Zion mae ah, pakoehhaih mah nang to ang zing; to ah loe nang khaeah sak ih lokkamhaih baktiah sak ah om tih.
(Til sangmesteren. En salme af David. En sang.) Lovsang tilkommer dig på Zion, o Gud, dig indfrier man Løfter, du, som hører Bønner;
2 Aw lawkthuihaih pathimkung, kaminawk boih nang khaeah angzo o tih.
alt Kød kommer til dig, når Brøden tynger.
3 Kai loe zaehaihnawk mah ang kraeng khoep boeh; toe kaicae sakpazaehaihnawk to nang pasae pae tih.
Vore Overtrædelser blev os for svare, du tilgiver dem.
4 Na imthung ah oh moe, nang khaeah anghnai hanah, na qoih ih kami loe tahamhoih; kaciim na tempul hoi na im ih kahoih hmuen hoiah ka koi o tih boeh.
Salig den, du udvælger, lader bo i dine Forgårde! Vi mættes af dit Huses Rigdom, dit Tempels Hellighed.
5 Aw Sithaw, kaicae pahlongkung, dawnrai hmuennawk to toenghaih hoiah nang pathim; nang loe long boenghaih ah kaom kaminawk boih, tuipui hoi kangthla ah kaom kaminawk hanah abuephaih ah na oh,
Du svarer os underfuldt i Retfærd, vor Frelses Gud, du Tilflugt for den vide Jord, for fjerne Strande,
6 nang loe thacakhaih hoiah na koi; na thacakhaih hoiah maenawk to na sak;
du, som grundfæster Bjerge med Vælde, omgjorde med Kraft,
7 nang loe tuipui tuen, tuiphu kangthawk tuen hoi kaminawk hanghaih lok dipsakkung ah na oh.
du, som dæmper Havenes Brusen, deres Bølgers Brusen og Folkefærds Larm,
8 Kangthla koek ah kaom kaminawk loe na sak ih angmathaih hmuennawk to zit o; aduem akhawn ni tlim ah kaom kaminawk loe nang pongah anghoehaih to tawnh o.
så Folk ved Verdens Ende gruer for dine Tegn; hvor Morgen og Aften oprinder, bringer du Jubel.
9 Long to na khet moe, tui na bawh; Sithaw ih vapuinawk to tui hoiah na koisak moe, long to paroeai nang raengsak; to tiah long to na sak moe, caak koi cang to nam prawksak.
Du så til Landet, vanded det, gjorde det såre rigt, Guds Bæk er fuld af Vand, du bereder dets Korn,
10 Kakah longnawk to tui na bawh; long to kadue ah na sak; khotui hoiah long to na padung moe, kamprawk akungnawk to tahamhoihaih na paek.
du vander dets Furer, jævner knoldene, bløder det med Regn, velsigner dets Sæd.
11 Saning to tahamhoihaih hoiah na khuk, na caehhaih loklam loe athawk hoiah koi.
Med din Herlighed kroner du Året, dine Vognspor flyder af Fedme;
12 Praezaek doeh ahmuen kahoih caphoi ah na ohsak; maesomnawk doeh anghoehaih hoiah na khuk.
de øde Græsgange flyder, med Jubel omgjordes Højene;
13 Caphoinawk kakoi ah tuunawk to na pratsak moe, azawnnawk doeh cang hoiah na koisak; nihcae loe anghoehaih hoiah hangh o moe, laa to sak o.
Engene klædes med Får, Dalene hylles i Korn, i Jubel bryder de ud og synger!
