Saam 60
1 Katoeng kruek zaehoikung hanah. David ih Miktam. Anih ih bungmu loe lokmaihaih sak ih Lili pawk. Patuk hanah, David mah phawh ih Saam laa. Aram Naharaim hoi Aram Zobah to misa a tuk moe, Joab amlaem pacoengah paloi khaw ohhaih ahmuen ah Edom kami sang, hathlai hnetto hum nathuem ih. Aw Sithaw, kaicae hae nang pahnawt sut boeh, kaicae nam hetsak phang boeh moe, palung na phui boeh; kaicae khaeah angqoi let ah!
Til songmeisteren, etter «Vitnemålslilja»; ein miktam av David til å læra, då han stridde med syrarar frå Mesopotamia og syrarar frå Soba, og Joab kom att og slo tolv tusund edomitar i Saltdalen. Gud, du hev støytt oss burt, du hev rive oss sund, du hev vore vreid, kveik oss upp att!
2 Long to nang huensak moe, na koihsak boeh; kakoinawk to pacong let ah, anghuen o khing vop.
Du hev fenge landet til å skjelva og rivna; bøt du bresterne, for det stend ikkje stødt!
3 Nangmah ih kaminawk to karai hmuen na tongsak boeh; anghmanghaih misurtui to nang naeksak boeh.
Du hev late ditt folk sjå harde ting, du hev skjenkt oss vin so me tumla.
4 Loktang lok ah oh pongah, nang zithaih tawn kaminawk khaeah, payang han ih pazawkhaih kahni to na paek. (Selah)
Men du hev gjeve deim som ottast deg eit merke til å hevja seg for sanning skuld. (Sela)
5 Nang palung kaminawk loisak hanah, ka lok tahngai pae ah loe, na bantang ban hoiah pahlong ah.
At dei du elskar må verta frelste, so hjelp oss no med di høgre hand, og bønhøyr oss!
6 Sithaw loe angmah ih hmuen ciim hoiah lokthuih boeh pongah, kang hoe han, Shekem vangpui to ka taphraek moe, Sukkot azawn to ka tah han.
Gud hev tala i sin heilagdom: «Eg vil gleda meg, eg vil skifta ut Sikem, og Sukkotdalen vil eg mæla.
7 Gilead loe kai ih ni, Manasseh doeh kai ih ni; Ephraim loe ka lu thacakhaih ah oh moe, Judah loe ka loihhaih ah oh.
Meg høyrer Gilead til, og meg høyrer Manasse til, og Efraim er verja for mitt hovud, Juda er min førarstav.
8 Moab loe kam saehhaih sabae kathuk ah oh; Edom nuiah khokpanai ka vah han; Philistin prae nuiah pazawkhaih hoiah ka hangh han, tiah a thuih.
Moab er mitt vaskarfat, på Edom kastar eg skoen min; ropa høgt for meg, du Filistarland!»
9 Mi mah maw kacak vangpui ah na caeh haih tih? Mi mah maw Edom ah na hoi tih?
Kven vil føra meg til den faste by? Kven leider meg til Edom?
10 Aw Sithaw, kaicae pahnawt kami loe, nang na ai maw? Aw Sithaw, kaicae misatuh kaminawk hoi nawnto caehsak ai kami loe, nang na ai maw?
Hev ikkje du, Gud, støytt oss burt? og du, Gud, gjeng ikkje ut med våre herar?
11 Kami abomhaih loe azom pui ah oh pongah, raihaih thung hoiah ka loih o thai hanah na bomh ah.
Gjev oss hjelp imot fienden, for mannehjelp er fåfengd!
12 Sithaw rang hoiah ka pazawk o hanah, anih mah kaicae ih misanawk to khok hoiah atii pae tih.
Med Guds hjelp skal me gjera storverk, og han skal treda ned våre fiendar.
