< Saam 60 >
1 Katoeng kruek zaehoikung hanah. David ih Miktam. Anih ih bungmu loe lokmaihaih sak ih Lili pawk. Patuk hanah, David mah phawh ih Saam laa. Aram Naharaim hoi Aram Zobah to misa a tuk moe, Joab amlaem pacoengah paloi khaw ohhaih ahmuen ah Edom kami sang, hathlai hnetto hum nathuem ih. Aw Sithaw, kaicae hae nang pahnawt sut boeh, kaicae nam hetsak phang boeh moe, palung na phui boeh; kaicae khaeah angqoi let ah!
In finem, Pro his, qui immutabuntur, in tituli inscriptionem ipsi David in doctrinam, cum succendit Mesopotamiam Syriæ, et Sobal, et convertit Ioab, et percussit Idumæam in valle Salinarum duodecim millia. Deus repulisti nos, et destruxisti nos: iratus es, et misertus es nobis.
2 Long to nang huensak moe, na koihsak boeh; kakoinawk to pacong let ah, anghuen o khing vop.
Commovisti terram, et conturbasti eam: sana contritiones eius, quia commota est.
3 Nangmah ih kaminawk to karai hmuen na tongsak boeh; anghmanghaih misurtui to nang naeksak boeh.
Ostendisti populo tuo dura: potasti nos vino compunctionis.
4 Loktang lok ah oh pongah, nang zithaih tawn kaminawk khaeah, payang han ih pazawkhaih kahni to na paek. (Selah)
Dedisti metuentibus te significationem: ut fugiant a facie arcus: Ut liberentur dilecti tui:
5 Nang palung kaminawk loisak hanah, ka lok tahngai pae ah loe, na bantang ban hoiah pahlong ah.
salvum fac dextera tua, et exaudi me.
6 Sithaw loe angmah ih hmuen ciim hoiah lokthuih boeh pongah, kang hoe han, Shekem vangpui to ka taphraek moe, Sukkot azawn to ka tah han.
Deus locutus est in sancto suo: Lætabor, et partibor Sichimam: et convallem tabernaculorum metibor.
7 Gilead loe kai ih ni, Manasseh doeh kai ih ni; Ephraim loe ka lu thacakhaih ah oh moe, Judah loe ka loihhaih ah oh.
Meus est Galaad, et meus est Manasses: et Ephraim fortitudo capitis mei. Iuda rex meus:
8 Moab loe kam saehhaih sabae kathuk ah oh; Edom nuiah khokpanai ka vah han; Philistin prae nuiah pazawkhaih hoiah ka hangh han, tiah a thuih.
Moab olla spei meæ. In Idumæam extendam calceamentum meum: mihi alienigenæ subditi sunt.
9 Mi mah maw kacak vangpui ah na caeh haih tih? Mi mah maw Edom ah na hoi tih?
Quis deducet me in civitatem munitam? quis deducet me usque in Idumæam?
10 Aw Sithaw, kaicae pahnawt kami loe, nang na ai maw? Aw Sithaw, kaicae misatuh kaminawk hoi nawnto caehsak ai kami loe, nang na ai maw?
Nonne tu Deus, qui repulisti nos: et non egredieris Deus in virtutibus nostris?
11 Kami abomhaih loe azom pui ah oh pongah, raihaih thung hoiah ka loih o thai hanah na bomh ah.
Da nobis auxilium de tribulatione: quia vana salus hominis.
12 Sithaw rang hoiah ka pazawk o hanah, anih mah kaicae ih misanawk to khok hoiah atii pae tih.
In Deo faciemus virtutem: et ipse ad nihilum deducet tribulantes nos.