Saam 56

1 Katoeng kruek zaehoikung hanah. Anih mah oih ih bungmu loe, angthla parai oak thing pong ih pahuu baktiah oh. Gath ah Philistin kaminawk mah David naeh o naah David ih miktam. Aw Sithaw, na tahmen ah, kaminawk loe kai caak hanah, ni thokkruek ang pacaekthlaek o.

Til songmeisteren, etter «Den mållause duva langt burte»; av David, ein miktam, då filistarane tok honom i Gat. Ver meg nådig, Gud, for menneskje vil sluka meg; heile dagen trengjer dei meg med strid.

2 Aw Kasang koek, ka misanawk mah kai caak hanah, ni thokkruek ang tuk o; nihcae loe paroeai pop o.

Dei vil sluka meg dei som lurar på meg, heile dagen; for mange er dei som i stormod strider imot meg.

3 Zithaih hoi ka oh naah, nang khaeah ka buep han.

Den dagen då eg ottast, set eg mi lit til deg.

4 A lok to ka pakoeh han, Sithaw ka oep pongah ka zii mak ai, kami mah kawbangmaw na naa thai tih?

Ved Gud skal eg lova hans ord, til Gud set eg lit, eg ottast ikkje, kva skulde kjøt kunna gjera meg?

5 Nihcae loe ni thokkruek ka loknawk to tamet o, ka nuiah kahoih ai poekhaih a tawnh o.

Heile dagen rengjer dei mine ord; alle deira tankar er imot meg til det som vondt er.

6 Nihcae mah ka hinghaih tamit hanah angang o naah, nawnto amkhueng o, anghawk o moe, ka caehhaih khok tangkan to khet parui o.

Dei slær seg saman, dei lurer, dei vaktar på mine stig, då dei trår etter livet mitt.

7 Nihcae loe sakpazaehaih hoiah loih o tih maw? Aw Sithaw, palung na phuihaih hoiah to kaminawk to amtimsak ah.

Skulde dei med sin vondskap koma seg undan? Gud, støyt folkeslag ned i vreide!

8 Ahmuen kruekah kam hethaih to na poek paeh loe, ka mikkhraetuinawk hae nangmah ih pailang thungah na khrum paeh: to mikkhraetuinawk loe na cabu thungah oh na ai maw?

Du hev talt kor ofte eg hev fare på flugt, mine tåror er gøymde i di flaska; stend dei ikkje i di bok?

9 Sithaw kai khaeah oh pongah, kang kawk naah, ka misanawk loe hnukbangah angnawn o tih, tiah ka panoek.

Då skal mine fiendar venda attende, den dagen eg ropar; det veit eg, at Gud er med meg.

10 Sithaw oephaih hoiah a lok to ka pakoeh han; Sithaw oephaih hoiah a lok to ka pakoeh han.

Ved Gud skal eg lova ordet; ved Herren skal eg lova ordet.

11 Sithaw ka oep pongah ka zii mak ai; kami mah kawbangmaw na naa thai tih?

Til Gud set eg lit, eg ottast ikkje; kva kann menneskje gjera meg?

12 Aw Sithaw, na hmaa ah lokmaihaih ka sak baktih toengah; nang pakoehhaih laa to ka sak han.

Gud, eg hev lovnader på meg til deg; eg vil løysa deim ut med takkoffer til deg.

13 Tipongah tih nahaeloe duekhaih thung hoiah nang loisak boeh; Sithaw hmaa ah ka hing kaminawk ih aanghaih hoiah ka caeh thai hanah, ka khok hae nam thaeksak ai.

For du hev berga mi sjæl frå dauden, ja mine føter frå fall, so eg kann ferdast for Gud i ljoset åt dei livande.