Saam 53

1 Katoeng kruek zaehoikung Muhalath hanah. David ih Maskil. Kamthu mah loe a palung thungah, Sithaw om ai, tiah thuih. Nihcae loe anghmaa angtaa kami, panuet thok zaehaih sah kami ah oh o: kahoih hmuen sah kami maeto doeh om ai.

Til songmeisteren, etter Mahalat; ein salme til lærdom av David. Dåren segjer i sitt hjarta: «Det er ingen Gud til.» Vond og styggjeleg er deira misgjerning; det er ingen som gjer godt.

2 Panoek thoemhaih tawn, Sithaw pakrong kami oh khoe maw, tiah Sithaw mah van hoiah kami capanawk to khet tathuk.

Gud skodar ned frå himmelen på menneskjeborni og vil sjå um det finst nokon vitug, nokon som søkjer Gud.

3 Kaminawk loe loklam amkhraeng o boih; nihcae loe amro o boih boeh; hmuen kahoih sah kami maeto doeh om o ai, om roe om ai, maeto doeh om ai.

Dei er alle avvikne, dei er utskjemde alle saman; det er ingen som gjer godt, det er ikkje ein einaste.

4 Takaw caak baktiah nihcae mah kai ih kaminawk to caak o, Sithaw doeh kawk o vai ai: kahoih ai hmuen sah kaminawk loe panoekhaih tawn o ai boeh maw?

Veit dei det då ikkje, dei som gjer urett? Dei et mitt folk som dei et brød; på Gud kallar dei ikkje.

5 Sithaw mah nang takui khoep kaminawk ih ahuhnawk to haeh pae phaeng boeh pongah, zit han om ai to mah paroeai a zit o; Sithaw mah nihcae to patoek pongah, azathaih tongsak boeh.

Då vert dei storleg rædde, der ingen ræddhug var; for Gud spreider beini av deim som lægrar seg mot deg; du gjer deim til skammar, for Gud hev støytt deim burt.

6 Aw, Israel kaminawk pahlonghaih loe, Zion mae hoiah angzo nasoe! Sithaw mah angmah ih kaminawk misong angtanghaih thung hoiah hoih let naah, Jakob loe anghoe ueloe, Israel loe poeknawm tih.

Å, gjev frelsa frå Sion må koma yver Israel! Når Gud vender sitt folks vanlukka, då skal Jakob fagna seg, Israel gleda seg.