Saam 49

1 Katoeng kruek zaehoikung hanah, Korah caanawk ih Saam laa. Nangcae boih, hae hae tahngai oh; long ah khosah kaminawk:

Al la ĥorestro. De la Koraĥidoj. Psalmo. Aŭskultu ĉi tion, ĉiuj popoloj; Atentu, ĉiuj loĝantoj de la mondo,

2 kahnaem kasang, angraeng hoi kamtang kaminawk boih, nawnto tahngai oh.

Kaj altrangulo kaj malaltrangulo, Riĉulo kaj malriĉulo kune.

3 Kai ih pakha loe palunghahaih lok to thui ueloe, ka palungthin mah panoek thaihaih to poek tih.

Mia buŝo diros saĝaĵon, Kaj la penso de mia koro prudentaĵon.

4 Patahhaih lok bangah naa ka patueng moe, kathuk ruici lok to katoeng kruekhaih hoiah kamnoek ah ka thuih han.

Mi klinos mian orelon al sentenco; Sur harpo mi esprimos mian enigmon.

5 Tipongah maw kasae aninawk to angzoh moe, kai aling koeh kaminawk ih zaehaih mah ang takui khoep naah ka zii tih?

Kial mi devus timi en tagoj de malbono, Kiam min ĉirkaŭas la malboneco de miaj persekutantoj,

6 Nihcae loe angmacae ih hmuenmae to oep o moe, angraenghaih pongah amoek o cadoeh;

Kiuj fidas sian potencon Kaj fanfaronas per sia granda riĉeco?

7 angmacae nawkamyanawk to mi mah doeh akrang o thai ai, anih han Sithaw khaeah akranghaih hmuen doeh paek o thai ai:

Fraton tute ne liberigos homo, Nek donos al Dio elaĉeton por li

8 nihcae hinghaih akrang hanah paroeai atho nat, to pongah dungzan khoek to sung tih boeh:

(Multekosta estus la elaĉeto de ilia animo, Kaj neniam tio estos),

9 akrang nahaeloe kami loe qong ai ah, dungzan khoek to hing han oh.

Ke li restu viva eterne, Ke li ne vidu la tombon.

10 Palungha kaminawk duekhaih loe kami boih mah hnuk; nihcae loe kamthu kami hoi tidoeh panoek ai kami baktiah ni anghmat o moe, minawk hanah ni a tawnh o ih hmuennawk to caeh o taak.

Oni ja vidas, ke saĝuloj mortas, Kaj ankaŭ malsaĝulo kaj sensciulo pereas Kaj lasas al aliaj sian havon.

11 A tawnh o ih imnawk loe dungzan khoek to cak tih, a oh o haih ahmuennawk doeh a caanawk dung khoek to cak poe tih, tiah a poek o pongah, longnawk to angmacae ih ahmin hoiah suek o.

Ilia deziro estas, ke iliaj domoj ekzistu por ĉiam, Kaj iliaj loĝejoj de generacio al generacio; Ili nomas siajn bienojn laŭ siaj nomoj.

12 Toe kami loe lensawk cadoeh cak poe ai: kanghmaa kangtaa taw ih moi hoiah ni anghmong.

Sed homo ne restas longe en honoro; Li egaliĝas al bruto buĉota.

13 Nihcae amthuhaih loklam loe to tiah oh: nihcae mah thuih o ih loknawk to a caanawk mah tahngai pae o. (Selah)

Tia estas ilia vojo, ilia espero, Kaj iliaj posteuloj aprobas ilian opinion. (Sela)

14 Nihcae loe tuu baktiah taprong ah angsong o, duekhaih mah nihcae to pacah tih; akhawnbang ah nihcae to katoeng kaminawk mah uk tih; nihcae ih krang loe taprong ah qong tih, taprong loe nihcae ohhaih ahmuen ah oh. (Sheol h7585)

Kiel ŝafoj ili estos metataj en Ŝeolon; La morto ilin paŝtos; Kaj matene virtuloj ilin ekposedos, Kaj ilia bildo pereos en Ŝeol, perdinte loĝejon. (Sheol h7585)

15 Toe ka pakhra loe taprong thacakhaih thung hoiah Sithaw mah akrang ueloe, angmah khaeah na caeh haih tih. (Selah) (Sheol h7585)

Sed Dio liberigos mian animon el la mano de Ŝeol, Ĉar Li prenos min. (Sela) (Sheol h7585)

16 Kami loe angraeng moe, a im lensawkhaih hoiah qoeng tahang naah, zii hmah;

Ne timu, kiam homo riĉiĝas, Kiam grandiĝas la gloro de lia domo.

17 A duek naah loe tita doeh sin mak ai, a lensawkhaih mah anih to patom tathuk mak ai.

Ĉar mortante li nenion prenos; Ne iros post li malsupren lia honoro.

18 Anih hing naah loe, angmah hoi angmah to tahamhoih koek ah a poek: nang raeng naah loe, kaminawk mah nang to ang pakoeh o.

Ĉar kvankam li ĝuigas sian animon dum sia vivado, Kaj oni vin laŭdas por tio, ke vi faras al vi bone,

19 Toe anih loe ampanawk ih acaeng ohhaih ahmuen ah caeh tih; nihcae loe hinghaih to natuek naah doeh hnu o mak ai boeh.

Tamen li iros al la generacio de siaj patroj, Kiuj neniam vidos lumon.

20 Hmuenmae angraenghaih hoi koi, panoekhaih tawn ai kami loe, anghma angtaa taw ih moi hoiah ni anghmong.

Homo, kiu estas en honoro, sed ne havas prudenton, Estas egala al bruto buĉota.