Saam 4
1 Katoeng kruek zaehoikung hanah, katoeng Neginoth hoi sak koi David ih Saam laa. Aw ka toenghaih Sithaw, kang kawk naah na oi pae ah: dawnraihaih hoi ka oh naah monghaih nang paek; lawk ka thuih naah, tahmenhaih hoiah nang tahngaih pae.
Til songmeisteren, med strengleik; ein salme av David. Når eg ropar, so svara meg, du Gud som er rettferd! I trengsla hev du gjeve meg rom; ver meg nådig og høyr mi bøn!
2 Aw kaminawk, ka lensawkhaih hae nasetto maw azat nang paw o sak han vop? Nasetto maw avang ai hmuen to na palung o moe, lok amlaihaih na pakrong o han vop? (Selah)
De velduge menner Kor lenge skal mi æra vera til skam? Kor lenge vil de elska fåfengd, fara etter lygn? (Sela)
3 Toe Sithaw panoek kami loe Sithaw mah Angmah hanah pahoe boeh, tiah panoek oh: anih to ka kawk naah Angraeng mah na pathim tih.
Vit då, at Herren fer underleg med den som er etter hans ynde! Herren høyrer, når eg ropar til honom.
4 Tasoeh takuenhaih hoi om oh loe, zaehaih sah o hmah: iihkhun nuiah nang song naah, anghngai o duem ah loe, palung hoiah khopoek oh. (Selah)
Harmast, men synda ikkje! Tenk etter i dykkar hjarta på dykkar lægje, og ver stille! (Sela)
5 Katoeng hmuenpaekhaih to sah oh loe, Angraeng to oep oh.
Ber fram rettferds offer, og set dykkar lit til Herren!
6 Mi mah maw aicae han kahoih hmuen patuek tih? tiah thui kami paroeai oh. Angraeng, na mikhmai aanghaih to kaicae nuiah amtuengsak ah.
Mange segjer: «Kven vil syna oss noko godt?» Lyft du yver oss ljoset frå di åsyn, Herre!
7 Cang to hak o moe, misurthaih hak o nathuem ih nihcae anghoehaih pongah doeh, ka palung thungah anghoehaih pop kue ah nang suek pae.
Du hev gjeve meg større gleda i mitt hjarta enn dei hev når deira korn og vin fell rikeleg.
8 Kai loe monghaih hoiah kang song moe, ka iih han boeh: Angraeng, nang mah khue ni, ngan nang cuemsak.
I fred vil eg både leggja meg og sovna; for du, Herre, let meg einsaman bu i trygd.
