Saam 36

1 Katoeng kruek zaehoikung hanah, Angraeng ih tamna David ih Saam laa. Kasae kami zaehaih mah ka palung thungah lok ang thuih: Anih loe mik ah Sithaw zithaih roe tawn ai.

Til songmeisteren; av Herrens tenar David. Dei ord som syndi gjev den ugudlege inn, kjenner eg i mitt inste hjarta. Ingen ræddhug for Gud er det for hans augo.

2 Panuet thok angmah ih zaehaih to hnu ai, angmah hoi angmah to kahoih baktiah a hnuk.

For ein høler honom i augo ved å finna hans synd, ved å hata honom.

3 Anih pakha thung ih loknawk loe sethaih hoi alinghaih khue ni oh: hoihaih paek thaih palunghahaih to a caehtaak boeh.

Ordi i hans munn er urett og svik; han hev halde upp å fara visleg åt, å gjera godt.

4 Anih loe iihhaih ahmuen ah oh naah mataeng doeh kasae khue ni poek; kahoih ai loklam to a pazui, sethaih tuinuen to panuet ai.

Han tenkjer upp urett på sitt lægje; han stig ut på ein veg som ikkje er god; han styggjest ikkje frå det vonde.

5 Aw Angraeng, na palungnathaih mah vannawk to phak moe, na oep thohhaih loe tamai khoek to phak boeh.

Herre, til himmelen når di miskunn, din truskap upp til dei høge skyer.

6 Na toenghaih loe mae pui baktiah oh; na lokcaekhaih loe thuk parai: Aw Angraeng, nang mah ni kami hoi taw ih moinawk to na khetzawn.

Di rettferd er som Guds fjellhøgder, dine domar er ei stort havdjup; menneskje og dyr frelser du, Herre!

7 Aw Sithaw, nam lunghaih loe kawkruk maw hoih! To pongah ni kaminawk loe na pakhraeh tahlip ah abuep o.

Kor dyrverdig er di miskunn, Gud! Og menneskjeborni flyr inn i skuggen av dine vengjer.

8 Na im thung ih angraenghaih mah nihcae to palung khuek tihsak ueloe, nang hoehaih vapui tui to nihcae han na naesak tih.

Dei vert mette til fullnad av det feite i ditt hus, og av din yverflødande fagnad gjev du deim å drikka.

9 Hinghaih tuibap loe nang khaeah ni oh: na aanghaih mah kaicae han aanghaih to paek.

For hjå deg er livsens kjelda, i ditt ljos ser me ljos.

10 Nang panoek kaminawk khaeah nam lunghaih to omsak poeh loe, poek toeng kaminawk khaeah na toenghaih to omsak poe ah.

Lat di miskunn vara lenge for deim som kjenner deg, og di rettferd for dei trurøkne i hjarta!

11 Amoek kami ih khok to kai khaeah angzosak hmah, kasae kami ih ban mah doeh kai hae na tahruet hmah nasoe.

Lat ikkje ovmods fot koma yver meg, og hand av ugudlege ikkje jaga meg burt!

12 Kahoih ai hmuen sah kaminawk loe amtimh o: nihcae loe amtimh o moe, angthawk o thai ai boeh.

Der fell dei som gjer urett; dei vert støytte ned og kann ikkje standa upp.