Saam 32

1 David ih. Maskil. A sakpazaehaih to tahmen pae moe, a zaehaih khuk pae ih kami loe, tahamhoih.

Av David; ein song til lærdom. Sæl er den som hans misgjerd er forlati og hans synd yverbreidd!

2 Angraeng mah net ih zaehaih thung hoiah loih moe, alinghaih palungthin tawn ai kami loe tahamhoih.

Sælt er det menneskje som Herren ikkje tilreknar skuld, og som er utan svik i si ånd!

3 Ka zaehaih taphong ai ah ka oh moe, athun qui ahamhaih hoiah ka oh pongah, ka huhnawk hmawn o boih boeh.

Då eg tagde, morkna mine bein, med di eg stunde heile dagen.

4 Aqum athun na ban loe kai hanah azit parai; kai ih angsatui loe nipui tue ih long karoem baktiah ni oh boeh. (Selah)

For dag og natt låg di hand tungt på meg, mi livssaft torna ut som i sumarturken. (Sela)

5 To naah ka zaehaih kang taphong, ka sakpazaehaih to ka taphat ai. Ka sakpazaehaih Angraeng khaeah ka taphong han, tiah ka thuih naah, ka sakpazae moeng ih zaehaih to nang tahmen pae. (Selah)

Eg kjendest ved mi synd for deg og dulde ikkje mi skuld; eg sagde: «Eg vil sanna mine misgjerningar for Herren.» Og du tok burt mi syndeskuld. (Sela)

6 To pongah nang hnuk thaikoi ah oh nathuem ah, Sithaw zii kaminawk boih mah nang khaeah lawkthui o tih: tangtang ni kalen tuiphunawk loe nihcae khaeah pha mak ai.

Difor skal kvar som er trugen beda til deg den tid du er finnande; sanneleg, um store vatsfløde kjem, til honom skal dei ikkje nå.

7 Nang loe ka buephaih ahmuen ah na oh pongah, raihaih thung hoiah kai nang pakaa ueloe, pahlonghaih laanawk hoiah kai nang takui khoep tih. (Selah)

Du er mi gøymsla, du vaktar meg for trengsla, du let fagnadrop um frelsa ljoda ikring meg. (Sela)

8 Na caeh han koi loklam to kang hnuksak moe, kang patuek han: ka mik hoiah loklam kang patuek han.

Eg vil læra deg og visa deg den vegen du skal ganga; eg vil gjeva deg råd med mitt auga på deg.

9 Panoekhaih tawn ai hrang, to tih ai boeh loe mule hrang baktiah om o hmah: nihcae ih pakha loe sum hoiah moem moe, sumqui hoi zaeh han angaih khruek, to tiah sah ai nahaeloe nihcae to na hoi thai mak ai.

Ver ikkje som hest og muldyr som ikkje hev vit: deira prydnad er taum og beisl til å tvinga deim, elles kjem dei ikkje nær til deg.

10 Kahoih ai kaminawk loe paroeai raihaih tongh o: toe Angraeng oep kami loe, palungnathaih mah anih to om thuih poe tih.

Den ugudlege hev mange pinor, men den som lit på Herren, honom kransar han med miskunn.

11 Nangcae katoeng kaminawk, Angraeng ah anghoe oh loe, oephaih tawn oh: poek toeng kaminawk boih anghoehaih laa to sah oh.

Gled dykk i Herren og fegnast, de rettferdige, og syng av fagnad, alle de trurøkne i hjarta!