Saam 22
1 Katoeng kruek zaehoikung han oihaih loe, akhawnbang ih tasuk tala. David ih Saam laa. Ka Sithaw, ka Sithaw, tipongah nang caeh taak ving loe? Kai nang bomh ai, tikhoe ka hanghaih lok pathim ai ah kangthla ah na oh ving loe?
わが神わが神なんぞ我をすてたまふや 何なれば遠くはなれて我をすくはず わが歎きのこゑをきき給はざるか
2 Aw ka Angraeng, khodai ah ka hangh, toe nang pathim ai; khoving ah doeh kang hngai duem thai ai.
ああわが神われ晝よばはれども汝こたへたまはず 夜よばはれどもわれ平安をえず
3 Toe aw nang loe na ciim, nang loe Israel kaminawk saphawhaih ah na oh.
然はあれイスラエルの讃美のなかに住たまふものよ汝はきよし
4 Kam panawk mah nang ni oep o: nang ang oep o pongah, nihcae to na pahlong.
われらの列祖はなんぢに依賴めり かれら依賴みたればこれを助けたまへり
5 Nang khaeah a hang o naah, nihcae to na pahlong; nang ang oep o pongah, azathaih tongh o ai.
かれら汝をよびて援をえ汝によりたのみて恥をおへることなかりき
6 Kai loe kami na ai, sadong ah ni ka oh; minawk mah kasaethuih moe, hnaphnae han koi ah ni ka oh.
然はあれどわれは蟲にして人にあらず 世にそしられ民にいやしめらる
7 Kai hnu kaminawk boih mah ang patoek o moe, ang pahnuih o thuih: pahni ang baek o thuih moe, lu ang haek o thuih,
すべてわれを見るものはわれをあざみわらひ 口唇をそらし首をふりていふ
8 anih loe Angraeng oephaih tawnh na ai maw, Angraeng mah pahlong nasoe khae: anih ih mikcuk naakrak ah om nahaeloe, anih mah pahlong nasoe khae, tiah a thuih o.
かれはヱホバによりたのめりヱホバ助くべし ヱホバかれを悦びたまふが故にたすくべしと
9 Toe kam no zok thung hoiah nang taprok moe, tahnu ka naek naah kamongah nang ohsak.
されど汝はわれを胎内よりいだし給へるものなり わが母のふところにありしとき旣になんぢに依賴ましめたまへり
10 Zok thung hoiah boeh ni nang khaeah kang tathlang boeh, nang loe kam no zok thung hoiah ka Sithaw ah na oh boeh.
我うまれいでしより汝にゆだねられたり わが母われを生しときより汝はわが神なり
11 Kangthla ah na om taak hmah; raihaih mah ang phak thuih tom boeh; bomkung mi doeh om ai.
われに遠ざかりたまふなかれ 患難ちかづき又すくふものなければなり
12 Maitaw taenawk mah ang takui o khoep; thacak Bashan ih maitaw taenawk mah ang ven o khoep boeh.
おほくの牡牛われをめぐりバサンの力つよき牡牛われをかこめり
13 Hanghaih hoi moi kaek kaipui baktiah, nihcae mah pakha ang angh o thuih.
かれらは口をあけて我にむかひ物をかきさき吼うだく獅のごとし
14 Tui baktiah ang kraih o moe, ka huhnawk doeh angkhring boih boeh: ka palungthin loe samdai baktiah oh moe, ka palung thungah amnaeng boih boeh.
われ水のごとくそそぎいだされ わがもろもろの骨ははづれ わが心は蝋のごとくなりて腹のうちに鎔たり
15 Ka thacakhaih loe laom koi baktiah oh, ka palai doeh akam huh hoiah angbet caeng boeh; kai hae duekhaih maiphu thungah nang zaeh tathuk boeh.
わが力はかわきて陶器のくだけのごとく わが舌は齶にひたつけり なんぢわれを死の塵にふさせたまへり
16 Kai loe uinawk mah ang takui o khoep: nawnto amkhueng kasae kaminawk mah ang ven o khoep boeh: ka ban hoi ka khoknawk to ang takhing o.
そは犬われをめぐり惡きものの群われをかこみてわが手およびわが足をさしつらぬけり
17 Kai ih ahuhnawk loe kroek thai boih han koiah ni oh boeh: nihcae mah padaenghaih hoiah ang khet o.
わが骨はことごとく數ふるばかりになりぬ 惡きものの目をとめて我をみる
18 Nihcae mah ka khukbuennawk to amzet o moe, kai ih laihaw lak hanah taham khethaih phoisa to a vah o.
かれらたがひにわが衣をわかち我がしたぎを鬮にす
19 Toe, Aw Angraeng, kangthla ah na om taak hmah: Aw ka thacakhaih, kai abomh han karangah angzo ah.
ヱホバよ遠くはなれ居たまふなかれ わが力よねがはくは速きたりてわれを授けたまへ
20 Sumsen thung hoiah ka hinghaih pakhra hae pahlongh loe, ka palung koek ih pakhra hae ui thacakhaih thung hoiah pahlong ah.
わがたましひを劍より助けいだし わが生命を犬のたけきいきほひより脱れしめたまへ
21 Kaipui pakha thung hoiah na pahlongh loe, hmawsaeng kokno ih taki thung hoi nang pahlong hanah ka lok hae nang thaih pae boeh.
われを獅の口また野牛のつのより救ひいだしたまへ なんぢ我にこたへたまへり
22 Kam nawkamyanawk khaeah na hmin to ka thuih moe, kaminawk salakah nang kang pakoeh han.
われなんぢの名をわが兄弟にのべつたへ なんぢを會のなかにて讃たたへん
23 Angraeng zii kaminawk, anih to pakoeh oh; nangcae Jakob ih caanawk boih, anih to pakoeh oh; nangcae Israel caanawk boih, anih to zii oh!
ヱホバを懼るるものよヱホバをほめたたへよ ヤコブのもろもろの裔よヱホバをあがめよ イスラエルのもろもろのすゑよヱホバを畏め
24 Anih loe patangkhang kami hoi raihaih tong kami to khet patoek ai, panuethaih doeh tawn ai; a mikhmai doeh hawk ving ai, Angmah khaeah hang naah, Anih mah pathim pae.
ヱホバはなやむものの辛苦をかろしめ棄たまはず これに聖顔をおほふことなくしてその叫ぶときにききたまへばなり
25 Kami rangpui salakah nang to kang pakoeh moe, Anih zii kaminawk hmaa ah lokkamhaih to ka sak han.
大なる會のなかにてわが汝をほめたたふるは汝よりいづるなり わが誓ひしことはヱホバをおそるる者のまへにてことごとく償はん
26 Mi tlim ah khosah kaminawk loe caa o ueloe, zok amhah o tih: Angraeng pakrong kaminawk loe, Anih to saphaw o tih: to tiah nahaeloe nangcae ih palungthin dungzan khoek to hing tih.
謙遜者はくらひて飽ことをえ ヱホバをたづねもとむるものはヱホバをほめたたへん 願くはなんぢらの心とこしへに生んことを
27 Long boenghaih ah kaom kaminawk boih mah panoek o ueloe, Angraeng khaeah amlaem o tih: prae kaminawk boih mah na hmaa ah bok o tih.
地のはては皆おもひいだしてヱホバに歸りもろもろの國の族はみな前にふしをがむべし
28 Ukhaih prae loe Angraeng ih ni: anih loe prae kaminawk boih ukkung ah oh.
國はヱホバのものなればなり ヱホバはもろもろの國人をすべをさめたまふ
29 Long ah kaom angraengnawk boih hoi caaknaek kamtlai ah tawn kaminawk mah nang to bok o tih: a hinghaih pakaa thai ai kaminawk, maiphu thungah caeh kaminawk boih na hmaa ah akuep o tih:
地のこえたるものは皆くらひてヱホバををがみ塵にくだるものと己がたましひを存ふること能はざるものと皆そのみまへに拝跪かん
30 nihcae acaengnawk mah anih ih tok to sah pae o ueloe, angzo han koi a caanawk khaeah Angraeng kawng to thui pae o tih.
たみの裔のうちにヱホバにつかる者あらん 主のことは代々にかたりつたへらるべし
31 Nihcae angzo o ueloe, Anih mah hae hmuen hae sak boeh, tiah Anih toenghaih to tapen han koi kaminawk khaeah taphong o tih.
かれら來りて此はヱホバの行爲なりとてその義を後にうまるる民にのべつたへん
