Saam 2
1 Tipongah Sithaw panoek ai kaminawk loe palungphui o moe, kaminawk loe avang ai hmuen to poek o?
Dlaczego poganie się buntują, a narody knują próżne zamysły?
2 Long siangpahrangnawk hoi ukkungnawk loe nawnto amkhueng o moe, Angraeng hoi anih mah situi bawh tangcae kami ih lok to aek o,
Królowie ziemscy powstają, a władcy naradzają się wspólnie przeciwko PANU i jego pomazańcowi, [mówiąc]:
3 nihcae ih qui to taprawt pae pat si loe, nihcae ih sumqui doeh vaa pae o ving si, tiah a thuih o.
Zerwijmy ich więzy i zrzućmy z siebie ich pęta.
4 Vannawk ah anghnu kami loe pahnui tih: Angraeng mah nihcae to pahnuithui tih.
Lecz ten, który mieszka w niebie, będzie się śmiał, Pan będzie z nich szydził.
5 To naah anih mah nihcae to palungphuihaih hoiah thuitaek ueloe, kana parai koeh koi kaom ai anghmang thok khosakhaih to phasak tih.
Wtedy przemówi do nich w swoim gniewie i swą zapalczywością ich zatrwoży:
6 Toe kaimah ih kaciim Zion mae nuiah, kaimah ih siangpahrang to kang hnutsak boeh, tiah anih mah thuih.
Ja ustanowiłem mojego króla na Syjonie, mojej świętej górze.
7 Angraeng mah ang thuih ih lok to ka thuih han; nang loe ka Capa ni; nang loe vaihniah kang tapen boeh, tiah ang naa.
Ogłoszę dekret: PAN powiedział do mnie: Ty jesteś moim Synem, ja ciebie dziś zrodziłem.
8 Na hniah, to tih nahaeloe Sithaw panoek ai kaminawk to nang han qawk ah kang paek han, nihcae loe longboeng khoek to nang ih qawk ah om o tih.
Poproś mnie, a dam ci narody w dziedzictwo i krańce ziemi na własność.
9 Nihcae to sumboeng hoiah na uk ueloe, long laom pakhoih phaeng baktih toengah, nihcae to na vaa phaeng tih.
Potłuczesz je laską żelazną, jak naczynie gliniane je pokruszysz.
10 To pongah nangcae siangpahrangnawk, Palungha oh loe, long ukkungnawk thuitaekhaih lok to tahngai oh.
Teraz więc, królowie, zrozumcie, przyjmijcie pouczenie, sędziowie ziemi!
11 Zithaih palungthin hoiah Angraeng ih tok to sah oh loe, tasoeh takuenhaih hoiah anghoe oh.
Służcie PANU z bojaźnią i radujcie się z drżeniem.
12 Capa to mok oh, to tih ai nahaeloe Anih palungphui ueloe, nang loe loklam hoiah nang hmaa ving tih, anih loe palungphui cadoeh akra mak ai. Anih nuiah amha kaminawk boih loe tahamhoih o.
Pocałujcie Syna, by się nie rozgniewał i abyście nie zginęli w drodze, gdyby jego gniew choć trochę się zapalił. Błogosławieni wszyscy, którzy mu ufają.
