< Saam 143 >

1 David ih Saam laa. Aw Angraeng, lawk ka thuihaih lok hae tahngai ah; tahmen kang hnikhaih lok hae na tahngai pae ah; na oepthohhaih hoi toenghaih rang hoiah na pathim pae ah.
Dungga ang akong pag-ampo, Oh Jehova; patalinghugi ang akong mga pangaliyupo: Sa imong pagkamatinumanon, ug sa imong pagkamatarung, tubaga ako.
2 Na tamna hoi nawnto lokcaekhaih thungah caeh hmah; na hmaa ah kahing kami katoeng maeto doeh om ai.
Ug ayaw paghukmi ang imong ulipon; Kay sa imong pagtan-aw walay bisan kinsa nga tawo nga buhi nga matarung.
3 Ka misa mah ka hinghaih hae pacaekthlaek; ka hinghaih longah ang vah pae; saning kasawk ah kadueh kaminawk baktih toengah, vinghaih thungah ang ohsak.
Kay gilutos sa kaaway ang akong kalag; Iyang gidugmok ang akong kinabuhi ngadto sa yuta: Iyang gipapuyo ako sa mga mangitngit nga dapit, ingon niadtong mga nangamatay sa hataas nang panahon.
4 To pongah palung ka boeng moe, poekhaih thazok sut boeh, ka palung loe tasoehaih hoiah koi.
Sa ingon niini nalumsan ang akong espiritu sa sulod nako; Ang akong kasingkasing nga ania sa sulod nako nahimong biniyaan.
5 Canghnii ih atuenawk to ka poek; na sak ih hmuennawk boih to ka poek; na ban hoi sak ih hmuennawk doeh ka poek.
Akong hinumduman ang kanhing mga adlaw; Nagapalandong ako sa tanan mong mga buhat; Nagapanghunahuna ako sa buhat sa imong mga kamot.
6 Nang khaeah ban ka payangh; long mah tui anghaeh baktih toengah, ka hinghaih mah nang to tui ah anghaeh. (Selah)
Gibayaw ko ang akong mga kamot nganha kanimo: Ang akong kalag giuhaw kanimo, ingon sa yuta nga malaay. (Selah)
7 Aw Angraeng, karangah na tahngai pae ah; ka muithla loe thazok sut boeh; kai khae hoiah na mikhmai to hawk ving hmah, to tih ai nahaeloe tangqom thungah caeh tathuk kaminawk baktiah ka om moeng tih.
Dalia ang pagtubag kanako, Oh Jehova; nagakaluya na ang akong espiritu: Ayaw tagoa ang imong nawong gikan kanako, Aron dili ako mahasama niadtong mga nanganaug ngadto sa lubnganan.
8 Akhawnbang ah nam lunghaih to na thaisak ah, nang ni kang oep; ka caeh han koi loklam to na panoeksak ah; nang khaeah ni ka hinghaih kang tathlang.
Ipabati kanako ang imong mahigugmaong-kalolot sa kabuntagon; Kay kanimo misalig ako: Ipahibalo kanako ang dalan nga akong pagalaktan; Kay kanimo gibayaw ko ang akong kalag.
9 Aw Angraeng, ka misanawk salak hoiah na krang ah; abuep hanah nang khaeah kang cawnh.
Luwasa ako, Oh Jehova, gikan sa akong mga kaaway: Kanimo midangup ako aron nga matagoan mo ako.
10 Nang loe ka Sithaw ah na oh pongah, na koehhaih sak hanah na patuk ah; na Muithla loe hoih; toenghaih prae thungah na hoi ah.
Tudloi ako sa pagbuhat sa imong kabubut-on; Kay ikaw mao ang akong Dios: Ang imong Espiritu maayo man; Mandoi ako didto sa yuta sa katul-iran.
11 Aw Angraeng, kai hae na hmin hoiah na pathawk ah; na toenghaih hoiah ka hinghaih hae raihaih thung hoiah na loisak ah.
Buhion mo ako, Oh Jehova, tungod lamang sa imong ngalan: Tungod sa imong pagkamatarung, kuhaa ang akong kalag gikan sa kagul-anan.
12 Nang tahmen baktih toengah, ka misanawk to paduek ah; ka hinghaih pacaekthlaek kaminawk to amrosak ah; kai loe na tamna ah ni ka oh.
Ug diha sa imong mahigugmaongkalolot, putla ang akong mga kaaway, Ug laglaga silang tanan nga nanagsakit sa akong kalag; Kay ako mao ang imong alagad.

< Saam 143 >