Saam 133

1 David ih kasang laa. Khenah, poek amhonghaih hoiah nawkamyanawk nawnto oh hae kawkruk maw hoih moe, koeh han koi oh!

Kanto de suprenirado. De David. Jen, kiel bone kaj ĉarme estas, Se fratoj vivas kune!

2 Lu nuiah bawh moe, Aaron ih toektaboe mui ah kalong, toektaboe hoi kahni tom khoek to long tathuk, atho kana situi baktiah oh;

Kiel la bona oleo, Kiu de la kapo defluas sur la barbon, la barbon de Aaron, Kaj defluas sur la randon de lia vesto;

3 Hermon mae ih dantui baktih, Zion maen nuiah kalong tathuk dantui baktiah oh; to ahmuen ah Angraeng mah tahamhoihaih, dungzan hinghaih to paek.

Kiel la roso, Kiu de Ĥermon malleviĝas sur la montojn de Cion; Ĉar tie la Eternulo donas la benon, Vivon por eterne.