Saam 130

1 Kasang laa. Aw Angraeng, kathuk ahmuen hoiah nang khaeah ka hangh.

Ein song til høgtidsferderne. Or djupet ropar eg på deg, Herre!

2 Aw Angraeng, ka lok hae tahngai ah; tahmen kang hnikhaih lok bangah na naa to patueng ah.

Herre, høyr på mi røyst, lat dine øyro merka mi bønerøyst!

3 Angraeng, nang, zaehaihnawk to na pakuem soe nahaeloe, Aw Angraeng angdoe thai koi mi maw om tih?

Dersom du, Herre, vil gøyma på misgjerningar, Herre, kven kann då standa?

4 Toe nang to zit thai hanah, kaicae hae nang tahmen boeh.

For hjå deg er forlatingi, at dei skal ottast deg.

5 Kai loe Angraeng ni ka zing, ka hinghaih mah anih to zing, a lok ah oephaih to ka suek.

Eg vonar på Herren, mi sjæl vonar, og eg ventar på hans ord.

6 Khodai zing kaminawk, khodai zing kaminawk pong kamthlai ah, ka hinghaih mah Angraeng to zing.

Mi sjæl ventar på Herren meir enn vaktmenner på morgonen, vaktmenner på morgonen.

7 Angraeng ah palungnathaih hoi pop parai pahlonghaih oh pongah, Israel mah a oephaih to Angraeng ah suem nasoe.

Venta, Israel, på Herren! for hjå Herren er nåden, og stor utløysing er hjå honom.

8 Anih mah Israel to zaehaihnawk boih thung hoiah akrang tih.

Og han skal løysa Israel frå alle deira misgjerningar.