Saam 130

1 Kasang laa. Aw Angraeng, kathuk ahmuen hoiah nang khaeah ka hangh.

Kanto de suprenirado. El profundo mi vokas Vin, ho Eternulo.

2 Aw Angraeng, ka lok hae tahngai ah; tahmen kang hnikhaih lok bangah na naa to patueng ah.

Mia Sinjoro, aŭskultu mian voĉon; Viaj oreloj atentu la voĉon de mia petego.

3 Angraeng, nang, zaehaihnawk to na pakuem soe nahaeloe, Aw Angraeng angdoe thai koi mi maw om tih?

Se vi, ho Eternulo, kalkulus la pekojn, Kiu povus stari, ho mia Sinjoro?

4 Toe nang to zit thai hanah, kaicae hae nang tahmen boeh.

Sed Vi estas pardonema, Por ke Vi estu respektata.

5 Kai loe Angraeng ni ka zing, ka hinghaih mah anih to zing, a lok ah oephaih to ka suek.

Mi esperis al la Eternulo, esperis mia animo, Kaj Lian vorton mi fidis.

6 Khodai zing kaminawk, khodai zing kaminawk pong kamthlai ah, ka hinghaih mah Angraeng to zing.

Mia animo atendas mian Sinjoron pli, Ol la gardantoj atendas la matenon, La gardantoj la matenon.

7 Angraeng ah palungnathaih hoi pop parai pahlonghaih oh pongah, Israel mah a oephaih to Angraeng ah suem nasoe.

Izrael fidu la Eternulon; Ĉar ĉe la Eternulo estas favorkoreco Kaj ĉe Li estas granda liberigo.

8 Anih mah Israel to zaehaihnawk boih thung hoiah akrang tih.

Kaj Li liberigos Izraelon De ĉiuj liaj pekoj.