Saam 126

1 Kasang laa. Angraeng mah Zion kaminawk hoih let naah, kaicae loe amang baktiah ni ka oh o.

Ein song til høgtidsferderne. Då Herren førde Sions fangar heim att, då var me som drøymande.

2 Kaicae ih pakhanawk loe pahnuihaih hoiah koi moe, palainawk doeh anghoe laasakhaih hoiah koi o; to naah Sithaw panoek ai kaminawk mah, Angaeng mah nihcae hanah kalen parai hmuen sak pae boeh, tiah thuih o.

Då fylltest vår munn med lått, og vår tunga med fagnadrop. Då sagde dei millom heidningarne: «Store ting hev Herren gjort mot desse.»

3 Angraeng mah aicae hanah kalen parai hmuennawk to sak boeh, to pongah aicae loe anghoehaih hoiah koi o.

Store ting hev Herren gjort mot oss, og me vart glade.

4 Aw Angraeng, misong ah naeh ih kaicae hae, aloih bang ih vacongnawk baktiah, amlaemsak let ah.

Herre, før du våre fangar heim att som bekkjer i Sudlandet!

5 Mikkhraetui hoi tuh kaminawk loe, anghoehaih hoiah aat o tih.

Dei som sår med tåror, skal hausta med glederop.

6 Qahhaih hoi atho kaom, cangtii tuk hanah caeh kaminawk loe, cangqui to sin o ueloe, anghoehaih hoiah amlaem o let tih.

Dei gjeng av stad og græt og ber sitt såkorn. So kjem dei att med fagnadrop og ber sine kornband.