Saam 121

1 Kasang laa. Naa bang hoiah maw kai bomkung angzo tih? tiah poek hoiah mae bangah ka dan tahang.

Kanto de suprenirado. Mi levas miajn okulojn al la montoj: De kie venas al mi helpo?

2 Kai bomkung loe long hoi van sahkung, Angraeng khae hoiah ni ang zoh.

Mia helpo venas de la Eternulo, Kiu kreis la ĉielon kaj la teron.

3 Anih mah loe na khok to amthaeksak mak ai, nang toepkung loe iih angam mak ai.

Li ne lasos vian piedon falpuŝiĝi; Via gardanto ne dormetas.

4 Khenah, Israel toepkung loe iih angam mak ai, iip doeh iip mak ai.

Jen ne dormetas kaj ne dormas La gardanto de Izrael.

5 Angraeng loe nang toepkung ah oh; Angraeng loe na bantang bangah nang han tahlip paekkung ah oh.

La Eternulo estas via gardanto; La Eternulo estas via ombro ĉe via dekstra mano.

6 Athun ah ni mah na kangh mak ai, aqum ah doeh khrah mah raihaih na paek mak ai.

En la tago la suno vin ne frapos, Nek la luno en la nokto.

7 Angraeng mah kahoih ai hmuen congca thung hoiah na pakaa ueloe, na hinghaih to toep tih.

La Eternulo vin gardos de ĉia malbono, Li gardos vian animon.

8 Angraeng mah na caehhaih hoi nang zohhaih to vaihi hoi dungzan khoek to toep tih.

La Eternulo gardos vian eliron kaj eniron, De nun kaj eterne.