Saam 108
1 David ih Saam laa. Aw Sithaw, ka palungthin loe cak; ka hinghaih boih hoiah nang pakoehhaih laa to ka sak han.
«Ωιδή Ψαλμού του Δαβίδ.» Ετοίμη είναι η καρδία μου, Θεέ· θέλω ψάλλει και θέλω ψαλμωδεί εν τη δόξη μου.
2 Katoeng hoi tamoinawk, angthawk oh! Kai loe khawnthaw ah kang thawk han.
Εξεγέρθητι, ψαλτήριον, και κιθάρα· θέλω εξεγερθή το πρωΐ.
3 Aw Angraeng, kaminawk salakah, nang kang pakoeh han; acaeng kaminawk salakah nang pakoehhaih laa to ka sak han.
Θέλω σε επαινέσει, Κύριε, μεταξύ λαών, και θέλω ψαλμωδεί εις σε μεταξύ εθνών·
4 Na palungnathaih loe len moe, van pongah doeh sang kue; na loktang lok loe van khoek to phak.
διότι εμεγαλύνθη έως των ουρανών το έλεός σου και έως των νεφελών η αλήθειά σου.
5 Aw Sithaw, nang loe vannawk pongah sang nasoe; na lensawkhaih long nui boih ah om nasoe.
Υψώθητι, Θεέ, επί τους ουρανούς· και η δόξα σου ας ήναι εφ' όλην την γήν·
6 Na palung ih kaminawk pahlong thai hanah, na bantang ban hoiah pahlong ah loe, ka lok hae na tahngai pae ah.
διά να ελευθερόνωνται οι αγαπητοί σου· σώσον διά της δεξιάς σου και επάκουσόν μου.
7 Sithaw loe angmah ih hmuenciim hoiah lokthuih boeh; kai loe kang hoe han; Shekem to pakhoih moe, Sukkoth azawn to ka tah han.
Ο Θεός ελάλησεν εν τω αγιαστηρίω αυτού· θέλω χαίρει, θέλω μοιράσει την Συχέμ και την κοιλάδα Σοκχώθ θέλω διαμετρήσει·
8 Gilead loe kai ih ni; Manasseh doeh kai ih ni; Ephraim loe ka lu thacakhaih lumuek ah oh; Judah loe kai ih kaalok patukkung ah oh.
Εμού είναι ο Γαλαάδ, εμού ο Μανασσής· ο μεν Εφραΐμ είναι η δύναμις της κεφαλής μου· ο δε Ιούδας ο νομοθέτης μου·
9 Moab loe khok kam saehhaih sabae kathuk ah oh; Edom nuiah kaimah ih khokpanai to ka vah han; Philistia nuiah pazawkhaih hoiah ka hangh han.
Ο Μωάβ είναι η λεκάνη του πλυσίματός μου· επί τον Εδώμ θέλω ρίψει το υπόδημά μου· θέλω αλαλάξει επί την Παλαιστίνην.
10 Sipae kacak vangpui thungah mi mah maw na zae tih? Mi mah maw Edom prae ah na caeh haih tih?
Τις θέλει με φέρει εις την περιτετειχισμένην πόλιν; τις θέλει με οδηγήσει έως Εδώμ;
11 Aw Sithaw, nangmah na ai maw kaicae hae pahnawt sut? Kaicae ih misatuh kaminawk hoi nawnto caeh ai ah kaom kami doeh, nang na ai maw?
ουχί συ, Θεέ, ο απορρίψας ημάς; και δεν θέλεις εξέλθει, Θεέ, μετά των στρατευμάτων ημών;
12 Raihaih thung hoiah ka loih o thai hanah, na bom ah; kami mah abomhaih loe azom pui ni.
Βοήθησον ημάς από της θλίψεως, διότι ματαία είναι η παρά των ανθρώπων σωτηρία.
13 Kaicae loe Sithaw rang hoiah misa ka hoih o tih; kaicae ih misanawk to anih na tii pae tih.
Διά του Θεού θέλομεν κάμει ανδραγαθίας· και αυτός θέλει καταπατήσει τους εχθρούς ημών.
