< Saam 102 >

1 Patangkhang kami lawkthuihaih. A tha boeng sut naah Angraeng hmaa ah palungnat hoi lawkthuihaih. Aw Angraeng, lawk ka thuihaih hae tahngai ah; ka qahhaih lok loe nang khaeah pha nasoe.
Senhor, ouve a minha oração, e chegue a ti o meu clamor.
2 Raihaih ka tong naah kai khae hoi mikhmai hawk ving hmah; na naa to kai khae bangah patueng ah; kang kawk naah, karangah na pathim ah.
Não escondas de mim o teu rosto no dia da minha angústia, inclina para mim os teus ouvidos; no dia em que eu clamar, ouve-me depressa.
3 Kai ih aninawk loe hmaikhue baktiah azawk o moe, ka huhnawk doeh hmai kamngaeh baktiah kangh.
Porque os meus dias se consomem como o fumo, e os meus ossos ardem como um lar.
4 Ka palungthin loe zaek moe, qam baktiah azaem; buhcaak hanah doeh ka pahnet sut boeh.
O meu coração está ferido e seco como a erva, pelo que me esqueço de comer o meu pão
5 Ka haam loiah ka huhnawk doeh ka ngan hin hoiah angbet caeng boeh.
Por causa da voz do meu gemido os meus ossos se apegam à minha pele.
6 Kai loe praezaek ih bukbuh baktih; long karoem ahmuen ih tavaa baktiah ni ka oh sut boeh.
Sou semelhante ao pelicano no deserto: sou como um mocho nas solidões.
7 Kai loe iip ai ah ka oh, angmabueng kaom imphu ih parit tavaa baktiah ni ka oh boeh.
Vigio, sou como o pardal solitário no telhado.
8 Ka misanawk mah ni thokkruek kasae ang thuih o; kai pahnui thuih kaminawk loe kai ih misa ah oh hanah lokthuih o.
Os meus inimigos me afrontam todo o dia: os que se enfurecem contra mim tem jurado.
9 Maiphunawk to buh baktiah ka caak; ka naek han koi doeh mikkhraetui hoiah angbaeh,
Pois tenho comido cinza como pão, e misturado com lágrimas a minha bebida.
10 dip thai ai ah palung na phui pongah, kai hae nang toengh tahang moe, long ah nang vah tathuk ving.
Por causa da tua ira e da tua indignação, pois tu me levantaste e me arremeçaste.
11 Ka hinghaih aninawk loe kasawk tahlip baktiah oh moe, qam baktiah ka zaem.
Os meus dias são como a sombra que declina, e como a erva me vou secando.
12 Toe Angraeng nang loe dungzan khoek to cak; na hmin panoekhaih doeh adungh kaminawk boih khoek to cak.
Mas tu, Senhor, permanecerás para sempre, e a tua memória de geração em geração.
13 Nang loe angthawk ueloe, Zion nuiah palungnathaih na tawn vop tih; anih tahmenhaih atue, atue khaehhaih atue angzoh boeh.
Tu te levantarás e terás piedade de Sião; pois o tempo de te compadeceres dela, o tempo determinado, já chegou.
14 Na tamnanawk loe to ih thlungnawk to koeh o moe, maiphu doeh koeh o.
Porque os teus servos tem prazer nas suas pedras, e se compadecem do seu pó.
15 Sithaw panoek ai kaminawk mah Angraeng ih ahmin to zii o ueloe, long ih siangpahrangnawk boih mah a lensawkhaih to zii o tih.
Então as nações temerão o nome do Senhor, e todos os reis da terra a tua glória.
16 Angraeng mah Zion to pakhraih naah, anih loe a lensawkhaih hoiah angphong tih.
Quando o Senhor edificar a Sião, aparecerá na sua glória.
17 Amtang kaminawk lawkthuihaih lok to anih mah pathim pae tih, nihcae lawkthuihaih to patoek pae mak ai.
Ele atenderá à oração do desamparado, e não desprezará a sua oração.
18 Hae kawng hae angzo han koi adung kaminawk hanah tarik tih; a sak ih kaminawk mah Angraeng to saphaw o tih.
Isto se escreverá para a geração futura; e o povo que se criar louvará ao Senhor.
19 Angraeng loe kasang angmah ih hmuenciim hoiah khet tathuk moe, van hoiah long to a dan tathuk,
Pois olhou desde o alto do seu santuário, desde os céus o Senhor contemplou a terra.
20 thongkrah kaminawk hanghaih lok to tahngai pae, kadueh tom kaminawk to loisak hanah,
Para ouvir o gemido dos presos, para soltar os sentenciados à morte;
21 Zion ah Angraeng ih ahmin to taphong moe, Jerusalem ah anih saphawhaih laa to sak pacoengah,
Para anunciarem o nome do Senhor em Sião, e o seu louvor em Jerusalém;
22 Angraeng ih tok sak hanah, kaminawk hoi praenawk nawnto amkhueng o tih.
Quando os povos se ajuntarem, e os reinos, para servirem ao Senhor.
23 Loklam ka caeh li naah anih mah tha ang zoksak; kai ih aninawk to ang duemsak.
Abateu a minha força no caminho; abreviou os meus dias.
24 To pongah kai mah, Aw ka Sithaw, khosak hoih li naah ka hinghaih na la pae ving hmah; nang ih saningnawk loe angzo han koi adung kaminawk khoek to oh.
Dizia eu: Meu Deus, não me leves no meio dos meus dias, os teus anos são por todas as gerações.
25 Tangsuek nathuem hoi boeh ni long hae na sak; vannawk loe na ban hoiah sak ih hmuen ah ni oh o.
Desde a antiguidade fundaste a terra: e os céus são obra das tuas mãos.
26 Nihcae loe anghma angtaa o tih, toe nang loe na om poe tih; ue, nihcae loe kahni baktiah prawn o boih tih; nihcae to kahni baktiah nam khraisak tih, to naah nihcae loe amkhraih o tih.
Eles perecerão, mas tu permanecerás: todos eles se envelhecerão como um vestido; como roupa os mudarás, e ficarão mudados.
27 Toe nang loe nangmah toeng roengah ni om tih; na saningnawk loe boenghaih om mak ai.
Porém tu és o mesmo, e os teus anos nunca terão fim.
28 Na tamnanawk ih caanawk loe apet ai ah om o tih, nihcae ih atii loe na hmaa ah kacakah om o tih.
Os filhos dos teus servos continuarão, e a sua semente ficará firmada perante ti.

< Saam 102 >