Saam 102
1 Patangkhang kami lawkthuihaih. A tha boeng sut naah Angraeng hmaa ah palungnat hoi lawkthuihaih. Aw Angraeng, lawk ka thuihaih hae tahngai ah; ka qahhaih lok loe nang khaeah pha nasoe.
Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
2 Raihaih ka tong naah kai khae hoi mikhmai hawk ving hmah; na naa to kai khae bangah patueng ah; kang kawk naah, karangah na pathim ah.
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 Kai ih aninawk loe hmaikhue baktiah azawk o moe, ka huhnawk doeh hmai kamngaeh baktiah kangh.
Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Ka palungthin loe zaek moe, qam baktiah azaem; buhcaak hanah doeh ka pahnet sut boeh.
Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
5 Ka haam loiah ka huhnawk doeh ka ngan hin hoiah angbet caeng boeh.
A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
6 Kai loe praezaek ih bukbuh baktih; long karoem ahmuen ih tavaa baktiah ni ka oh sut boeh.
Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 Kai loe iip ai ah ka oh, angmabueng kaom imphu ih parit tavaa baktiah ni ka oh boeh.
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Ka misanawk mah ni thokkruek kasae ang thuih o; kai pahnui thuih kaminawk loe kai ih misa ah oh hanah lokthuih o.
Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
9 Maiphunawk to buh baktiah ka caak; ka naek han koi doeh mikkhraetui hoiah angbaeh,
quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
10 dip thai ai ah palung na phui pongah, kai hae nang toengh tahang moe, long ah nang vah tathuk ving.
a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
11 Ka hinghaih aninawk loe kasawk tahlip baktiah oh moe, qam baktiah ka zaem.
Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
12 Toe Angraeng nang loe dungzan khoek to cak; na hmin panoekhaih doeh adungh kaminawk boih khoek to cak.
Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 Nang loe angthawk ueloe, Zion nuiah palungnathaih na tawn vop tih; anih tahmenhaih atue, atue khaehhaih atue angzoh boeh.
Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
14 Na tamnanawk loe to ih thlungnawk to koeh o moe, maiphu doeh koeh o.
quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
15 Sithaw panoek ai kaminawk mah Angraeng ih ahmin to zii o ueloe, long ih siangpahrangnawk boih mah a lensawkhaih to zii o tih.
Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
16 Angraeng mah Zion to pakhraih naah, anih loe a lensawkhaih hoiah angphong tih.
quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
17 Amtang kaminawk lawkthuihaih lok to anih mah pathim pae tih, nihcae lawkthuihaih to patoek pae mak ai.
Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
18 Hae kawng hae angzo han koi adung kaminawk hanah tarik tih; a sak ih kaminawk mah Angraeng to saphaw o tih.
Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
19 Angraeng loe kasang angmah ih hmuenciim hoiah khet tathuk moe, van hoiah long to a dan tathuk,
Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
20 thongkrah kaminawk hanghaih lok to tahngai pae, kadueh tom kaminawk to loisak hanah,
ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
21 Zion ah Angraeng ih ahmin to taphong moe, Jerusalem ah anih saphawhaih laa to sak pacoengah,
ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
22 Angraeng ih tok sak hanah, kaminawk hoi praenawk nawnto amkhueng o tih.
in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
23 Loklam ka caeh li naah anih mah tha ang zoksak; kai ih aninawk to ang duemsak.
Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
24 To pongah kai mah, Aw ka Sithaw, khosak hoih li naah ka hinghaih na la pae ving hmah; nang ih saningnawk loe angzo han koi adung kaminawk khoek to oh.
ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
25 Tangsuek nathuem hoi boeh ni long hae na sak; vannawk loe na ban hoiah sak ih hmuen ah ni oh o.
Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
26 Nihcae loe anghma angtaa o tih, toe nang loe na om poe tih; ue, nihcae loe kahni baktiah prawn o boih tih; nihcae to kahni baktiah nam khraisak tih, to naah nihcae loe amkhraih o tih.
Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
27 Toe nang loe nangmah toeng roengah ni om tih; na saningnawk loe boenghaih om mak ai.
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Na tamnanawk ih caanawk loe apet ai ah om o tih, nihcae ih atii loe na hmaa ah kacakah om o tih.
Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.
