< Palungha Lok 1 >
1 Haenawk loe Israel siangpahrang, David capa, Solomon ih palungha lok ah oh;
Spreuken van Salomon, den zoon van David, Den koning van Israël:
2 palungha lok mah palunghahaih, thuitaekhaih hoi kathuk lokhlongnawk panoekhaih to na paek tih;
Ze leren u kennen wijsheid en tucht, Ze geven u begrip voor verstandige woorden;
3 thuitaek thaihaih, katoeng ah lokcaekhaih, kangvan ah lok takroekhaih to na hnu tih;
Ze voeden u op tot heilzame tucht, Rechtschapenheid, plichtsbesef en oprechtheid.
4 kami rumramnawk khaeah palunghahaih to paek ueloe, thendoeng mah panoekhaih hoi poek thaihaih to tawn tih.
Aan de onnozelen schenken ze ervaring, Aan jonge mensen doordachte kennis.
5 Palungha kami loe lok tahngai ueloe, panoekhaih to pung tih; panoekhaih tawn kami loe palungha kami mah thuih ih lok to talawk tih;
Als een wijze ze hoort, zal hij zijn inzicht verdiepen, Een verstandig mens zal er ideeën door krijgen;
6 palungha lok hoi patahhaih loknawk, palungha kami mah thuih ih palunghahaih lok hoi kathuk loknawk to panoek thai hanah,
Spreuk en strikvraag zal hij doorzien, De woorden der wijzen en hun problemen.
7 Sithaw zithaih loe palunghahaih takung ah oh; toe amthu mah loe palunghahaih hoi thuitaekhaih to patoek.
Het ontzag voor Jahweh is de grondslag der wijsheid; Maar ongelovigen lachen om wijsheid en tucht.
8 Ka capa, nam pa thuitaekhaih lok to tahngaih loe, nam no mah patukhaih to pahnawt sut hmah.
Mijn zoon, luister dus naar de wenken van uw vader, Sla niet in de wind, wat uw moeder u leerde;
9 To tiah thuitaekhaih hoi patukhaih loe na lu hanah apawk lumuek baktih, na tahnong hanah bungmu ah om tih.
Want het siert uw hoofd als een krans, Uw hals als een snoer.
10 Ka capa, kami zaenawk mah na zoek cadoeh, nihcae ih lok to tahngai hmah.
Mijn zoon, als zondaars u willen verleiden, stem niet toe,
11 Nihcae mah, Kaicae hnuk ah na bang ah, kami athii palong hanah zing si loe, zaehaih tawn ai kaminawk to angang si;
Als ze u zeggen: Ga met ons mee, Laat ons loeren op bloed, Laat ons zo maar onschuldigen belagen,
12 nihcae to taprong baktih, tangqom thungah caeh kaminawk baktiah, kahing ah paaeh boih si; (Sheol )
Gelijk de onderwereld hen levend verslinden, Als zij, die ten grave dalen, geheel en al; (Sheol )
13 to tiah nahaeloe atho kana hmuenmae to a hnu o ueloe, aicae ih im doeh minawk khae hoi lomh ih hmuenmae hoiah koi tih;
Allerlei kostbare schatten zullen we vinden, Onze huizen vullen met buit;
14 kaicae hoi nawnto taham khethaih phoisa to va ah; a hnuk o ih phoisa doeh kangvan ah amzet si, tiah na naa o cadoeh,
Ge moogt meeloten in onze kring, Eén buidel zullen we samen delen!
15 ka capa, nihcae hnukah bang hmah; nihcae caehhaih loklam ah caeh hmah:
Mijn zoon, ga dan niet met hen mee, En houd uw voet af van hun pad;
16 nihcae loe zaehaih sak hanah cawnh o moe, athii palong hanah angtawt rang o.
Want hun voeten ijlen naar het kwade, En haasten zich, om bloed te vergieten.
17 Tavaa mah hnuk naah palok payang nahaeloe tih atho maw om tih!
Maar zoals het niet geeft, of het net wordt gespannen, Terwijl alle vogels het zien:
18 To baktih kaminawk loe angmacae athii long hanah zing o moe, angmacae hinghaih lak han ih ni angang o!
Zo loeren ze slechts op hun eigen bloed, En belagen ze hun eigen leven!
19 Amsoem ai ah hmuen hak koeh hmoek kaminawk boih loe, hnukkhuem ah angmacae hinghaih to ni a lak o.
Zo gaat het allen, die uit zijn op oneerlijke winst: Deze beneemt zijn bezitters het leven.
20 Palunghahaih loe tasa bangah hangh moe, loklamnawk ah tha hoiah a hangh;
De wijsheid roept luid in de straten, Op de pleinen verheft ze haar stem;
21 kami angpophaih ahmuennawk hoi vangpui khongkhanawk ah a hangh; vangpui thungah a hang ih loknawk loe,
Ze roept op de tinne der muren, En spreekt aan de ingang der poorten:
22 nangcae kami rumramnawk, khosak rumramhaih to nasetto maw na palung o han vop? Nangcae loe minawk mah pahnuithuihaih to na koeh o, amthu kaminawk loe palunghahaih to nasetto maw hnuma o vop tih?
Hoe lang nog, dommen, blijft gij liever onnozel, Blijven de eigenwijzen verwaand, Willen de dwazen van geen wijsheid horen?
23 Kang thuitaek o haih lok hae tahngai oh loe, amlaem oh; khenah, ka muithla nangcae nuiah ka kraih moe, ka thuih ih loknawk to kang panoek o sak han.
Keert u tot mijn vermaning; Dan stort ik mijn geest over u uit, En maak u mijn woorden bekend.
24 Kang kawk o naah, nang maak o; ka ban payangh naah, tidoeh nang sah o ai;
Maar zo ge weigert, als ik roep, En niemand er op let, als ik mijn hand verhef;
25 kang thuih ih lok to tidoeh na sah o ai moe, kang thuitaek o haih lok doeh na tahngai o ai pongah,
Zo ge mijn raad geheel en al in de wind slaat, En van mijn vermaning niet wilt weten:
26 raihaih na tongh o naah kang pahnuih thuih moe, zithaih na tongh o naah,
Zal ik lachen, wanneer het u slecht gaat, Zal ik spotten, wanneer uw verschrikking komt als een onweer;
27 na nuiah raihaih mah takhi sae baktiah phak moe, amrohaih mah takhi kamhae baktiah angzoh thuih naah, palungsethaih hoi raihaih mah na nuiah krak thuih naah doeh kang pahnui o thuih toeng han:
Wanneer uw ongeluk nadert als een orkaan, Wanneer benauwdheid en angst u overvallen!
28 Kai nang kawk o naah, kang pathim o mak ai; nihcae mah kai to pakrong o tih, toe na hnu o mak ai.
Dan zal men mij roepen, maar zal ik niet antwoorden, Zal men mij zoeken, maar mij niet vinden!
29 Nihcae loe palunghahaih to hnukma o, Angraeng zithaih to qoi o ai.
Omdat ze van wijsheid niets wilden weten, En het ontzag voor Jahweh niet hebben verkozen,
30 Ka thuih ih lok to nihcae mah tahngai o ai, ka zoehhaih loknawk boih doeh patoek o.
Van mijn raad niets moesten hebben, En al mijn vermaan in de wind hebben geslagen:
31 To pongah nihcae mah a caeh o haih loklam ih athaih to caa o ueloe, sak han a poek o ih hmuen hoiah koi o tih.
Zullen ze eten de vrucht van hun wandel, Verzadigd worden met wat ze beraamden.
32 Poekhaih tawn ai kaminawk loe loklam amkhraeng o moe, duek o; amthu kaminawk khosakhoihaih loe angmacae amrohaih ah oh.
Want de onnozelen komen door hun onverschilligheid om, De dwazen storten door hun lichtzinnigheid in het verderf;
33 Toe ka lok tahngai kami loe ngancuem ueloe, kasae zithaih om ai ah monghaih hoiah khosah tih.
Maar die naar mij luistert, zal in veiligheid wonen, Bevrijd van de vrees voor de rampen!