Palungha Lok 9
1 Palunghahaih mah im tung sarihto a aah moe, ohhaih im to a sak;
Sapientia ædificavit sibi domum: excidit columnas septem.
2 angmah pacah ih moinawk to a boh; misurtui to a lawn moe, caboi to pahnut.
Immolavit victimas suas, miscuit vinum, et proposuit mensam suam.
3 A tok sahkung tanglanawk to patoeh moe, vangpui kasang koek ahmuen ah angdoet pacoengah, a hangh.
Misit ancillas suas ut vocarent ad arcem et ad mœnia civitatis.
4 Poekhaih tawn kaminawk haeah angzo oh; khokhan thai ai kaminawk anih khaeah angzo oh, tiah a kawk,
Si quis est parvulus, veniat ad me. Et insipientibus locuta est:
5 angzo oh, kai ih takaw hae caa oh loe, ka lawn tangcae misurtui hae nae oh.
Venite, comedite panem meum, et bibite vinum quod miscui vobis.
6 Na hing hanah, khosak amthuhaih to caeh taak ah loe, palunghahaih loklam to pazui ah.
Relinquite infantiam, et vivite, et ambulate per vias prudentiæ.
7 Kami tiah doeh sah ai kami thuitaekung loe azathaih to tongh moe, kahoih ai kami thuitaekkung doeh kasae thuihaih to tong lat.
Qui erudit derisorem, ipse injuriam sibi facit, et qui arguit impium, sibi maculam generat.
8 Kami pahnui thuih kami to zoeh hmah, na hnuma lat tih; palungha kami to na zoeh nahaeloe, na palung tih.
Noli arguere derisorem, ne oderit te: argue sapientem, et diliget te.
9 Palungha kami na thuitaek nahaeloe, palungha aep tih; katoeng kami to na patuk nahaeloe, anih amtukhaih to sang aep tih.
Da sapienti occasionem, et addetur ei sapientia; doce justum, et festinabit accipere.
10 Angraeng zithaih loe palungha amtonghaih takung pui ah oh; ciimcai Sithaw panoekhaih loe palunghahaih ah oh.
Principium sapientiæ timor Domini, et scientia sanctorum prudentia.
11 Kai rang hoiah na hinglung sawk ueloe, na hinghaih saning to pop tih.
Per me enim multiplicabuntur dies tui, et addentur tibi anni vitæ.
12 Palung na ha nahaeloe palunghahaih atho to na hnu tih; toe minawk khet na patoek nahaeloe, nangmah na zok tih.
Si sapiens fueris, tibimetipsi eris; si autem illusor, solus portabis malum.
13 Amthu nongpata ih lok loe ham; anih loe poekhaih tawn ai moe, panoekhaih tidoeh tawn ai.
Mulier stulta et clamosa, plenaque illecebris, et nihil omnino sciens,
14 Anih loe angmah im thok taengah anghnut moe, vangpui kasang koek ahmuen ah anghnut,
sedit in foribus domus suæ, super sellam in excelso urbis loco,
15 katoeng loklam caeh kaminawk to a kawk;
ut vocaret transeuntes per viam, et pergentes itinere suo:
16 poekhaih tawn ai kaminawk khaeah athung bangah angzo oh, tiah a naa; khokhan thai ai kaminawk khaeah loe,
Qui est parvulus declinet ad me. Et vecordi locuta est:
17 paquk ih tui loe luep, tamquta hoi caak ih takaw loe khraem, tiah a naa.
Aquæ furtivæ dulciores sunt, et panis absconditus suavior.
