< Palungha Lok 6 >

1 Ka capa, nam pui ih laiba pathok pae hanah lokkamhaih to na sak moe, minawk kalah abomh hanah lokkamhaih na sak moeng pongah,
HIJO mío, si salieres fiador por tu amigo, si tocaste tu mano por el extraño,
2 na thuih ih lok pongah na manh moe, na pakha hoi tacawt lok mah na naeh moeng nahaeloe,
Enlazado eres con las palabras de tu boca, y preso con las razones de tu boca.
3 ka capa, nam pui ih ban thungah na krakhaih hoiah na loih thai hanah hae tiah sah ah; nam pui khaeah, Caeh loe, poeknaemhaih hoiah anih tlim ah om paeh; nam pui ban thung hoi loih thai hanah tahmenhaih hni ah.
Haz esto ahora, hijo mío, y líbrate, ya que has caído en la mano de tu prójimo: ve, humíllate, y asegúrate de tu amigo.
4 Na mik to iipsak hmah loe, angamsak hmah.
No des sueño á tus ojos, ni á tus párpados adormecimiento.
5 Moi kat kami ih ban thung hoiah kaloih tasuk baktih, dongh patung kami ih ban thung hoiah kaloih tavaa baktiah nangmah hoi nangmah to loih ah.
Escápate como el corzo de la mano [del cazador], y como el ave de la mano del parancero.
6 Nang thasae kami, cahmat khaeah caeh ah, a caehhaih loklamnawk to khen ah loe, palungha ah;
Ve á la hormiga, oh perezoso, mira sus caminos, y sé sabio;
7 cahmat loe lam patuekkung hoi thuitaekkung tawn ai, ukkung doeh tawn ai,
La cual no teniendo capitán, ni gobernador, ni señor,
8 toe anih loe nipui tue hoi caang aah tue ah rawkcak to patung.
Prepara en el verano su comida y allega en el tiempo de la siega su mantenimiento.
9 Aw thasae kami, nasetto maw na iih han vop? Natuek naah maw iihhaih ahmuen hoiah nang thawk han?
Perezoso, ¿hasta cuándo has de dormir? ¿cuándo te levantarás de tu sueño?
10 Atue setta thungah na iih moe, atue setta thungah na ngam, nawnetta thung nang hak moe, na ban pakhuem duem nathung ah;
Un poco de sueño, un poco de dormitar, y cruzar por un poco las manos para reposo:
11 kholong caeh kami baktiah amtanghaih mah na patom ueloe, vawthaih mah maiphaw sin kami baktiah na patom tih.
Así vendrá tu necesidad como caminante, y tu pobreza como hombre de escudo.
12 Kasae kami hoi amram aak kami loe lok amlai hoiah ni khosak o;
El hombre malo, el hombre depravado, anda en perversidad de boca;
13 minawk aling hanah mikpakhrip thuih, khok hoiah angmathaih a paek moe, banpazungnawk hoiah patuk o;
Guiña de sus ojos, habla con sus pies, indica con sus dedos;
14 anih loe palung thungah alinghaih to koi moe, kahoih ai poekhaih to vaa thai ai, maeto hoi maeto misa angcoengsak hanah a poek.
Perversidades hay en su corazón, anda pensando mal en todo tiempo; enciende rencillas.
15 To pongah nihcae loe poek ai pui hoi amrohaih mah pha thui tih; abuephaih om ai ah nawnetta thung amro tih.
Por tanto su calamidad vendrá de repente; súbitamente será quebrantado, y no [habrá] remedio.
16 Angraeng mah hnukma ih hmuen tarukto oh; ue, panuet thok hmuen sarihto oh;
Seis cosas aborrece Jehová, y aun siete abomina su alma:
17 amoek kami ih mik tamdai, amsawnlok thui thaih palai, zaehaih tawn ai kami humhaih ban,
Los ojos altivos, la lengua mentirosa, las manos derramadoras de sangre inocente,
18 kasae poekhaih palungthin, hmuesae sakhaih bangah caeh karang khok,
El corazón que maquina pensamientos inicuos, los pies presurosos para correr al mal,
19 amsawnlok pongah hnukungah kaom, nawkamya poek amkhraeng han sah kaminawk hae ni.
El testigo falso que habla mentiras, y el que enciende rencillas entre los hermanos.
20 Ka capa, nam pa lokpaekhaih to pakuemh loe, nam no patukhaih doeh pahnawt hmah;
Guarda, hijo mío, el mandamiento de tu padre, y no dejes la enseñanza de tu madre:
21 na palung thungah zaeng ah loe, na tahnong ah kom caeng ah.
Atalos siempre en tu corazón, enlázalos á tu cuello.
22 Na caehhaih loklam to anih mah patuek tih; na iih naah na toep ueloe, nang lawt naah, lok na thui tih.
Te guiarán cuando anduvieres; cuando durmieres te guardarán; hablarán contigo cuando despertares.
23 Lokpaekhaih loe hmaithaw ah oh; patukhaih lok loe aanghaih ah oh; zae thuitaekhaih loe hinghaih loklam ah oh.
Porque el mandamiento es antorcha, y la enseñanza luz; y camino de vida las reprensiones de la enseñanza:
24 Kahoih ai nongpata, lok hoiah minawk kazoek thaih nongpata khae hoiah na pakaa tih.
Para que te guarden de la mala mujer, de la blandura de la lengua de la extraña.
25 Nongpata kranghoihaih to khit hmah, a mik pakhriphaih pongah aman hmah.
No codicies su hermosura en tu corazón, ni ella te prenda con sus ojos:
26 Tangyat zawhhaih hoiah takaw kae maeto ni qan thai tih; sava laep ah zaehaih sah nongpata loe atho kana hinghaih to amrosak thaih.
Porque á causa de la mujer ramera [es reducido el hombre] á un bocado de pan; y la mujer caza la preciosa alma del varón.
27 Kami mah angmah ih saoek hmai hoi thlaek naah, angmah ih laihaw to hmai mah kangh mak ai maw?
¿Tomará el hombre fuego en su seno, sin que sus vestidos se quemen?
28 Kami mah hmai nuiah caeh naah, a khok to hmai mah kangh mak ai maw?
¿Andará el hombre sobre las brasas, sin que sus pies se abrasen?
29 Na imtaeng kami ih zu khaeah caeh kami doeh to tiah oh; mi kawbaktih doeh to nongpata sui kami loe, zaehaih hoiah loih thai ai.
Así el que entrare á la mujer de su prójimo; no será sin culpa cualquiera que la tocare.
30 Zok amthlam pongah zok amthlamhaih dipsak hanah paqu kami loe, mi mah doeh kasae thui mak ai.
No tienen en poco al ladrón, cuando hurtare para saciar su alma teniendo hambre:
31 Kamqu to naeh naah alet sarihto pathoksak moe, a tawnh ih hmuennawk boih paeksak han oh.
Empero tomado, paga las setenas, da toda la sustancia de su casa.
32 Toe zu laep ah nongpata hoi zaehaih sah kami loe, poekhaih tawn ai kami ah ni oh; to kami loe a hinghaih amrosak kami ah oh.
Mas el que comete adulterio con la mujer, es falto de entendimiento: corrompe su alma el que tal hace.
33 Anih to bop o tih, a nuiah khingyahaih tawn o mak ai; anih kasae thuihaih loe boeng thai mak ai.
Plaga y vergüenza hallará; y su afrenta nunca será raída.
34 Zu nuiah palung haenghaih mah sava to palungphuisak; to pongah danpaekhaih tue phak naah tahmenhaih roe tawn mak ai.
Porque los celos son el furor del hombre, y no perdonará en el día de la venganza.
35 Kawbaktih ronghaih phoisa doeh koeh mak ai, tangqum paroeai paek cadoeh palungphui dip mak ai.
No tendrá respeto á ninguna redención; ni querrá [perdonar], aunque multipliques los dones.

< Palungha Lok 6 >