Palungha Lok 6
1 Ka capa, nam pui ih laiba pathok pae hanah lokkamhaih to na sak moe, minawk kalah abomh hanah lokkamhaih na sak moeng pongah,
Mijn zoon! zo gij voor uw naaste borg geworden zijt, voor een vreemde uw hand toegeklapt hebt;
2 na thuih ih lok pongah na manh moe, na pakha hoi tacawt lok mah na naeh moeng nahaeloe,
Gij zijt verstrikt met de redenen uws monds; gij zijt gevangen met de redenen uws monds.
3 ka capa, nam pui ih ban thungah na krakhaih hoiah na loih thai hanah hae tiah sah ah; nam pui khaeah, Caeh loe, poeknaemhaih hoiah anih tlim ah om paeh; nam pui ban thung hoi loih thai hanah tahmenhaih hni ah.
Doe nu dit, mijn zoon! en red u, dewijl gij in de hand uws naasten gekomen zijt; ga, onderwerp uzelven, en sterk uw naaste.
4 Na mik to iipsak hmah loe, angamsak hmah.
Laat uw ogen geen slaap toe, noch uw oogleden sluimering.
5 Moi kat kami ih ban thung hoiah kaloih tasuk baktih, dongh patung kami ih ban thung hoiah kaloih tavaa baktiah nangmah hoi nangmah to loih ah.
Red u, als een ree uit de hand des jagers, en als een vogel uit de hand des vogelvangers.
6 Nang thasae kami, cahmat khaeah caeh ah, a caehhaih loklamnawk to khen ah loe, palungha ah;
Ga tot de mier, gij luiaard! zie haar wegen, en word wijs;
7 cahmat loe lam patuekkung hoi thuitaekkung tawn ai, ukkung doeh tawn ai,
Dewelke, geen overste, ambtman noch heerser hebbende,
8 toe anih loe nipui tue hoi caang aah tue ah rawkcak to patung.
Haar brood bereidt in den zomer, haar spijs vergadert in den oogst.
9 Aw thasae kami, nasetto maw na iih han vop? Natuek naah maw iihhaih ahmuen hoiah nang thawk han?
Hoe lang zult gij, luiaard, nederliggen? Wanneer zult gij van uw slaap opstaan?
10 Atue setta thungah na iih moe, atue setta thungah na ngam, nawnetta thung nang hak moe, na ban pakhuem duem nathung ah;
Een weinig slapens, een weinig sluimerens, een weinig handvouwens, al nederliggende;
11 kholong caeh kami baktiah amtanghaih mah na patom ueloe, vawthaih mah maiphaw sin kami baktiah na patom tih.
Zo zal uw armoede u overkomen als een wandelaar, en uw gebrek als een gewapend man.
12 Kasae kami hoi amram aak kami loe lok amlai hoiah ni khosak o;
Een Belialsmens, een ondeugdzaam man gaat met verkeerdheid des monds om;
13 minawk aling hanah mikpakhrip thuih, khok hoiah angmathaih a paek moe, banpazungnawk hoiah patuk o;
Wenkt met zijn ogen, spreekt met zijn voeten, leert met zijn vingeren;
14 anih loe palung thungah alinghaih to koi moe, kahoih ai poekhaih to vaa thai ai, maeto hoi maeto misa angcoengsak hanah a poek.
In zijn hart zijn verkeerdheden, hij smeedt te aller tijd kwaad; hij werpt twisten in.
15 To pongah nihcae loe poek ai pui hoi amrohaih mah pha thui tih; abuephaih om ai ah nawnetta thung amro tih.
Daarom zal zijn verderf haastelijk komen; hij zal schielijk verbroken worden, dat er geen genezen aan zij.
16 Angraeng mah hnukma ih hmuen tarukto oh; ue, panuet thok hmuen sarihto oh;
Deze zes haat de HEERE; ja, zeven zijn Zijn ziel een gruwel:
17 amoek kami ih mik tamdai, amsawnlok thui thaih palai, zaehaih tawn ai kami humhaih ban,
Hoge ogen, een valse tong, en handen, die onschuldig bloed vergieten;
18 kasae poekhaih palungthin, hmuesae sakhaih bangah caeh karang khok,
Een hart, dat ondeugdzame gedachten smeedt; voeten, die zich haasten, om tot kwaad te lopen;
19 amsawnlok pongah hnukungah kaom, nawkamya poek amkhraeng han sah kaminawk hae ni.
Een vals getuige, die leugenen blaast; en die tussen broederen krakelen inwerpt.
20 Ka capa, nam pa lokpaekhaih to pakuemh loe, nam no patukhaih doeh pahnawt hmah;
Mijn zoon, bewaar het gebod uws vaders, en verlaat de wet uwer moeder niet.
21 na palung thungah zaeng ah loe, na tahnong ah kom caeng ah.
Bind ze steeds aan uw hart, hecht ze aan uw hals.
22 Na caehhaih loklam to anih mah patuek tih; na iih naah na toep ueloe, nang lawt naah, lok na thui tih.
Als gij wandelt, zal dat u geleiden; als gij nederligt, zal het over u de wacht houden; als gij wakker wordt, zal hetzelve met u spreken.
23 Lokpaekhaih loe hmaithaw ah oh; patukhaih lok loe aanghaih ah oh; zae thuitaekhaih loe hinghaih loklam ah oh.
Want het gebod is een lamp, en de wet is een licht, en de bestraffingen der tucht zijn de weg des levens;
24 Kahoih ai nongpata, lok hoiah minawk kazoek thaih nongpata khae hoiah na pakaa tih.
Om u te bewaren voor de kwade vrouw, voor het gevlei der vreemde tong.
25 Nongpata kranghoihaih to khit hmah, a mik pakhriphaih pongah aman hmah.
Begeer haar schoonheid niet in uw hart, en laat ze u niet vangen met haar oogleden.
26 Tangyat zawhhaih hoiah takaw kae maeto ni qan thai tih; sava laep ah zaehaih sah nongpata loe atho kana hinghaih to amrosak thaih.
Want door een vrouw, die een hoer is, komt men tot een stuk broods; en eens mans huisvrouw jaagt de kostelijke ziel.
27 Kami mah angmah ih saoek hmai hoi thlaek naah, angmah ih laihaw to hmai mah kangh mak ai maw?
Zal iemand vuur in zijn boezem nemen, dat zijn klederen niet verbrand worden?
28 Kami mah hmai nuiah caeh naah, a khok to hmai mah kangh mak ai maw?
Zal iemand op kolen gaan, dat zijn voeten niet branden?
29 Na imtaeng kami ih zu khaeah caeh kami doeh to tiah oh; mi kawbaktih doeh to nongpata sui kami loe, zaehaih hoiah loih thai ai.
Alzo die tot zijns naasten huisvrouw ingaat; al wie haar aanroert, zal niet onschuldig gehouden worden.
30 Zok amthlam pongah zok amthlamhaih dipsak hanah paqu kami loe, mi mah doeh kasae thui mak ai.
Men doet een dief geen verachting aan, als hij steelt om zijn ziel te vullen, dewijl hij honger heeft;
31 Kamqu to naeh naah alet sarihto pathoksak moe, a tawnh ih hmuennawk boih paeksak han oh.
En gevonden zijnde, vergeldt hij het zevenvoudig; hij geeft al het goed van zijn huis.
32 Toe zu laep ah nongpata hoi zaehaih sah kami loe, poekhaih tawn ai kami ah ni oh; to kami loe a hinghaih amrosak kami ah oh.
Maar die met een vrouw overspel doet, is verstandeloos; hij verderft zijn ziel, die dat doet;
33 Anih to bop o tih, a nuiah khingyahaih tawn o mak ai; anih kasae thuihaih loe boeng thai mak ai.
Plage en schande zal hij vinden, en zijn smaad zal niet uitgewist worden.
34 Zu nuiah palung haenghaih mah sava to palungphuisak; to pongah danpaekhaih tue phak naah tahmenhaih roe tawn mak ai.
Want jaloersheid is een grimmigheid des mans; en in den dag der wraak zal hij niet verschonen.
35 Kawbaktih ronghaih phoisa doeh koeh mak ai, tangqum paroeai paek cadoeh palungphui dip mak ai.
Hij zal geen verzoening aannemen; en hij zal niet bewilligen, ofschoon gij het geschenk vergroot.
