Palungha Lok 4
1 Ka caanawk, ampa thuitaekhaih lok to tahngai oh; panoekhaih tawnh hanah kahoih ah tahngai oh.
Høyr etter, born, når far dykkar tuktar, og gjev gaum, so kann de læra å skyna!
2 Patukhaih kahoih kang paek o, to pongah kang patuk ih lok hae pahnawt o hmah.
For eg gjev dykk ein lærdom god; gakk ikkje frå mi upplæring!
3 Kam pa hanah kai loe nawkta ah ka oh, kam no han loe palung ih capa, nawkta ah ka oh.
For eg var og barn for far min, og mor sin einaste veslegut.
4 Kam pa mah kang thuih ih loknawk hae palung thungah suem ah, kang paek ih loknawk hae pakuemh loe, hing haih ah, tiah ang patuk.
Då lærde han meg og sagde til meg: «Lat hjarta ditt hanga ved mine ord, tak vare på mine bod, so skal du liva.
5 Palunghahaih to amtuk ah loe panoekhaih to cang ah; pahnet hmah loe, ka thuih ih loknawk hae angqoi taak hmah.
Kjøp deg visdom, kjøp deg vit, Gløym ei, vik ei burt frå ordi eg segjer!
6 Palunghahaih to pahnawt hmah, palunghahaih mah ni nang to pakaa tih; palunghahaih to palung ah, to tih nahaeloe palunghahaih mah na toep tih.
Gakk ei frå visdomen, so skal han vakta deg, elska han, so skal han vara deg.
7 Palunghahaih loe lokpui ah oh; to pongah palunghahaih to amtuk ah; nam tuk ih hmuennawk boih thungah panoekhaih to amtuk oh.
Upphavet til visdom er: Kjøp deg visdom! Og kjøp deg vit for all di eiga!
8 Palunghahaih to lokpui ah suem ah; to tih nahaeloe anih mah na qoengsak tahang tih; anih to na patawnh caeng nahaeloe, khingzahaih na hnu tih.
Set han høgt, so skal han upphøgja deg, han fører deg til æra når du tek han i fang.
9 Na lu ah tahmenhaih lumuek hoiah zaeng ueloe, lensawkhaih angraeng lumuek to angmueksak tih.
Han set på ditt hovud ein yndeleg krans, ei kruna so fager han gjev deg.»
10 Ka capa, ka thuih ih lok hae tahngaih loe, tapom ah; to tih nahaeloe na hinghaih saning to sawk tih.
Høyr, min son, og tak imot mine ord, so vert dine livs-år mange.
11 Palunghahaih loklam to kang patuek o moe, katoeng loklam ah kang caeh o haih.
Eg viser deg visdoms veg, eg fører deg fram på beine stigar.
12 Na caeh o naah lam tamcaek ah na pha o mak ai; na cawnh o naah doeh nam thaek o mak ai.
Når du gjeng, skal du stiga fritt, når du spring, skal du ikkje snåva.
13 Thuitaekhaih lok hae patawn caeng ah, kangthla ah caehsak hmah; na hinghaih ah oh pongah, kahoih ah pakuem ah.
Haldt fast på agen, slepp han ikkje, tak vare på han, for han er ditt liv.
14 Kasae kaminawk ih loklam ah khok takan hmah loe, kasae kaminawk ih loklam to pazui hmah.
På gudlause-stig må du ikkje koma, ei fara den vegen dei vonde fer.
15 Caeh hmah, ayae ah; amlaem taak ah loe, angqoi taak ving ah.
Lat han vera, gakk ikkje på han, vik frå han og kom deg undan!
16 To baktih kaminawk loe kasae hmuen sah ai ah loe iip o thai ai; thoemto kaminawk loe amtimsak ai ah loe iip o thai ai.
For dei søv ikkje, fær dei’kje synda, dei misser svevnen, fær dei ikkje folk til å falla.
17 Nihcae loe sethaih takaw to caak o moe, athii longhaih misurtui to a naek o.
Gudløysa er det brødet dei et og vald er den vinen dei drikk.
18 Katoeng kami ih loklam loe ni aengh baktiah oh moe, khodai khoek to aang aep aep.
Men den stigen rettferdige gjeng, er som morgonglima som ljosnar og ljosnar til dagen renn.
19 Toe kasae kami ih loklam loe khoving baktiah ving; tih mah maw nihcae to amtimsak, tito panoek o ai.
Den vegen dei ugudlege gjeng, er som kolmyrkret, dei veit ikkje kva dei snåvar i.
20 Ka capa, ka thuih ih loknawk hae tahngai ah; ka thuih ih loknawk bangah naa to patueng ah.
Son min, agta på ordi mine, vend ditt øyra til det eg segjer!
21 Na mik hoi kangthla ah suem hmah, na palung thungah suem ah.
Lat dei ikkje vika frå augo dine, vara dei djupt i hjarta!
22 Hae tiah patukhaih loe hnu kaminawk hanah hinghaih ah oh moe, taksa ngantuihaih ah oh.
For det er liv for kvar som finn det, og lækjing for heile hans likam.
23 Palung loe hinghaih lokpui koekah oh pongah, na palung to kahoih ah khenzawn ah.
Framfor alt som du vaktar, tak vare på hjarta, for livet gjeng ut frå det.
24 Oep om ai lok to pakha thung hoiah tacawtsak hmah loe, angaek thaih pahni to kangthla ah suem ah.
Haldt svik med munnen ifrå deg, og burt med falske lippor!
25 Na mik mah hmabang to katoeng ah khen nasoe, na hmaa to kahoih ah dan ah.
Lat augo dine sjå beint fram, og augnekasti skoda ende fram for deg!
26 Na caehhaih loklam to poek ah, na loklamnawk boih to caksak ah.
Jamna stigen for din fot, og lat alle dine vegar vera støde.
27 Bangqoi bantang angqoi hmah; sethaih thungah caeh han ai ah ayae ah.
Vik ei til høgre eller vinstre, vend foten ifrå det vonde!
