Palungha Lok 26
1 Nipui tue ih dantui baktih, cang aah tue ah angzo khotui baktiah, kamthu to pakoeh han hoih ai.
Quomodo nix in æstate, et pluviæ in messe: sic indecens est stulto gloria.
2 Takung om ai ah kasae thuihaih loe ahmuen kruekah kamhet parit caa hoi anghak ai ah azawk pungpae baktiah ni oh.
Sicut avis ad alia transvolans, et passer quo libet vadens: sic maledictum frustra prolatum in quempiam superveniet.
3 Quiboeng hoiah hrang to boh moe, sum hoiah laa hrang ih tahmawh moem pae baktih toengah, kamthu to cung hoiah bop ah.
Flagellum equo, et camus asino, et virga in dorso imprudentium.
4 Kamthu to amthuhaih baktiah pathok hmah; na pathok nahaeloe nang doeh kamthu baktiah ni na om tih.
Ne respondeas stulto iuxta stultitiam suam, ne efficiaris ei similis.
5 Kamthu ih lok to na pathim nahaeloe, a mik hnukah palungha kami ah poek moeng tih.
Responde stulto iuxta stultitiam suam, ne sibi sapiens esse videatur.
6 Kamthu khaeah pat ih lok loe a khok to takroek pat moe, amrohaih tui naek baktiah ni oh.
Claudus pedibus, et iniquitatem bibens, qui mittit verba per nuncium stultum.
7 Kamthu pakha pong ih palunghahaih lok loe, adue ai khokkhaem kami ih khok baktiah oh.
Quomodo pulchras frustra habet claudus tibias: sic indecens est in ore stultorum parabola.
8 Kamthu pakoeh kami loe, ngazai pongah lawkthluem moep sut baktiah ni oh.
Sicut qui mittit lapidem in acervum Mercurii: ita qui tribuit insipienti honorem.
9 Kamthu pakha pong ih palunghahaih lok loe soekhring mah thun ih mu paqui ban baktiah ni oh.
Quomodo si spina nascatur in manu temulenti: sic parabola in ore stultorum.
10 Kalen Sithaw mah hmuen boih to sak; kamthu hoi zaehaih sah kami hanah doeh toksakhaih atho to paek boih.
Iudicium determinat causas: et qui imponit stulto silentium, iras mitigat.
11 Ui mah angmah ih tamlok to caak let baktiah, kamthu loe angmah amthuhaih thungah amlaem let.
Sicut canis, qui revertitur ad vomitum suum, sic imprudens, qui iterat stultitiam suam.
12 Angmah hoi angmah palungha kami ah poek kami to na hnuk maw? To kami pongah loe kamthu to oepthoh kue.
Vidisti hominem sapientem sibi videri? magis illo spem habebit insipiens.
13 Thasae kami mah loe loklam ah kaipui oh; loklam ah hmawsaeng kaipui oh, tiah thuih.
Dicit piger: Leo est in via, et leæna in itineribus:
14 Thok loe takhing ih sum nuiah angbang baktih toengah, thasae kami doeh angmah ih iihkhun nuiah angbet caeng.
sicut ostium vertitur in cardine suo, ita piger in lectulo suo.
15 Thasae kami loe laom thungah ban to tapawh boeh, toe pakha ah buh abah hanah paqak.
Abscondit piger manum sub ascella sua, et laborat si ad os suum eam converterit.
16 Thasae kami loe khopoek thaih kami sarihto pongah, angmah hoi angmah to palungha kue ah poek.
Sapientior sibi piger videtur septem viris loquentibus sententias.
17 Lamcaeh naah angmah hoi asaenghaih om ai angzoehhaih pongah kathum kami loe, ui naa patawn caeng kami hoiah anghmong.
Sicut qui apprehendit auribus canem, sic qui transit impatiens, et commiscetur rixæ alterius.
18 Tamhnuilok ni ka thuih, tiah thuih moe, a imtaeng kami aling kami loe kangqong hmai vah ih baktih, duekhaih phasak kalii kaat kamthu hoiah anghmong.
Sicut noxius est qui mittit sagittas, et lanceas in mortem:
ita vir, fraudulenter nocet amico suo: et cum fuerit deprehensus, dicit: Ludens feci.
20 Thing om ai pongah hmai to duek; pronghaih lok kaom ai ahmuen ah loe, angzoehhaih to om ai.
Cum defecerint ligna, extinguetur ignis: et susurrone subtracto, iurgia conquiescent.
21 Hmaisaae to amngaeh moe, thing angqong baktih toengah, angzoeh koeh kami mah lok pungsak thaih.
Sicut carbones ad prunas, et ligna ad ignem, sic homo iracundus suscitat rixas.
22 Pronghaih lok loe kahoih caaknaek baktiah, kami ih takpum thungah akun.
Verba susurronis quasi simplicia, et ipsa perveniunt ad intima ventris.
23 Lok loe hoih, toe poeksae palungthin loe anui ah rong nok dui ih long laom baktiah oh.
Quomodo si argento sordido ornare velis vas fictile, sic labia tumentia cum pessimo corde sociata.
24 Minawk hnuma kami loe pahni hoiah kahoih hmuen to thuih, toe a palung thungah loe alinghaih hoiah koi.
Labiis suis intelligitur inimicus, cum in corde tractaverit dolos.
25 Anih mah thuih ih lok loe hoih, toe tang hmah; anih ih palung thungah panuet thok hmuen sarihto oh.
Quando submiserit vocem suam, ne credideris ei: quoniam septem nequitiæ sunt in corde illius.
26 Anih mah hnukmahaih to alinghaih hoiah kraeng khoep, toe anih sethaih to minawk hmaa ah angphong let tih.
Qui operit odium fraudulenter, revelabitur malitia eius in consilio.
27 Qumqai kami loe angmah qumqaih ih tangqom thungah krah tih; thlung palet kami doeh a palet ih thlung to angmah nuiah amlet let tih.
Qui fodit foveam, incidet in eam: et qui volvit lapidem, revertetur ad eum.
28 Amsawnlok thui palai loe angmah pacaekthlaek ih kami to hnukma; lokcaep thaih pakha mah kami to amrosak.
Lingua fallax non amat veritatem: et os lubricum operatur ruinas.
