Nambar 23
1 Balaam mah Balak khaeah, Kai han haeah hmaicam sarihto sah ah loe, maitaw tae sarihto hoi tuu tae sarihto suem ah, tiah a naa.
Toen zeide Bileam tot Balak: Bouw mij hier zeven altaren, en bereid mij hier zeven varren en zeven rammen.
2 Balaam mah thuih ih lok baktih toengah Balak mah sak pae; Balak hoi Balaam mah hmaicam maeto nuiah, maitaw tae maeto, tuu tae maeto hoiah angbawnhaih a sak hoi.
Balak nu deed, gelijk als Bileam gesproken had; en Balak en Bileam offerden een var en een ram, op elk altaar.
3 Balaam mah, Balak khaeah, Na sak ih hmai angbawnhaih taengah om ah; kai loe ahmuen maeto ah ka caeh han; to ah kai tongh hanah Angraeng angzo khoe doeh om tih; anih mah ang hnuksak ih hmuen to kang thuih boih han hmang, tiah a naa. To pacoengah anih loe hmuensang ah caeh.
Toen zeide Bileam tot Balak: Blijf staan bij uw brandoffer, en ik zal heengaan; misschien zal de HEERE mij tegemoet komen; en hetgeen Hij wijzen zal, dat zal ik u bekend maken. Toen ging hij op de hoogte.
4 Sithaw mah Balaam to tongh, Balaam mah anih khaeah, Hmaicam sarihto ka sak moe, hmaicam maeto boih nuiah maitaw tae maeto hoi tuu tae maeto ka tathlang boeh, tiah a naa.
Als God Bileam ontmoet was, zo zeide hij tot Hem: Zeven altaren heb ik toegericht, en heb een var en een ram op elk altaar geofferd.
5 Angraeng mah Balaam ih pakha thungah lok to suek pae, Balak khaeah amlaem let ah loe, hae lok hae anih khaeah thui paeh, tiah a naa.
Toen leide de HEERE het woord in den mond van Bileam, en zeide: Keer weder tot Balak, en spreek aldus.
6 To pongah anih Balak khaeah amlaem tathuk naah, khenah, Balak loe Moab ukkung angraengnawk boih hoi nawnto sak ih hmai angbawnhaih taengah angdoet.
Als hij nu tot hem wederkeerde, ziet, zo stond hij bij zijn brandoffer, hij en al de vorsten der Moabieten.
7 To naah Balaam mah patahhaih lok to thuih pae; Moab siangpahrang Balak mah, angzo ah loe, kai hanah Jakob acaengnawk hae tangoeng pae ah; angzo ah loe, Israel kaminawk hae amrosak ah, tiah Aram prae ni angyae bangah kaom maesang hoiah kai hae ang caeh haih boeh, tiah a naa.
Toen hief hij zijn spreuk op, en zeide: Uit Syrie heeft mij Balak, de koning der Moabieten, laten halen, van het gebergte tegen het oosten, zeggende: Kom, vervloek mij Jakob, en kom, scheld Israel!
8 Sithaw mah tangoeng ai ih kami to kawbang maw ka tangoeng thaih ueloe, Angraeng mah amrosak ai ih kami to kawbang maw kam rosak thai tih?
Wat zal ik vloeken, dien God niet vloekt; en wat zal ik schelden, waar de HEERE niet scheldt?
9 Lungsong nui hoiah anih to ka hnuk moe, maesang hoiah anih to ka dan; khenah, to kaminawk loe angmacae khue om o tih, kalah kaminawk hoi angbaeh o mak ai.
Want van de hoogte der steenrotsen zie ik hem, en van de heuvelen aanschouw ik hem; ziet, dat volk zal alleen wonen, en het zal onder de heidenen niet gerekend worden.
10 Jakob acaeng ih maiphu loe mi mah maw kroek thai tih, Israel acaeng palito thung ih maeto mataeng doeh mi mah maw kroek thai tih? Kai loe katoeng kami baktiah dueh nasoe, ka boenghaih doeh nihcae boenghaih baktiah om nasoe, tiah a thuih pae.
Wie zal het stof van Jakob tellen, en het getal, ja, het vierde deel van Israel? Mijn ziel sterve den dood der oprechten, en mijn uiterste zij gelijk het zijne!
11 Balak mah Balaam khaeah, Kai khaeah timaw na sak? Ka misanawk tangoeng thuih han ih na ai maw kang kawk, khenah, tipongah nihcae to tahamhoihaih na paek lat loe? tiah a naa.
Toen zeide Balak tot Bileam: Wat hebt gij mij gedaan? Ik heb u genomen, om mijn vijanden te vloeken; maar zie, gij hebt hen doorgaans gezegend!
12 Anih mah, Angraeng mah ka pakha thungah suek ih lok to acoehaih hoiah ka thui mak ai maw? tiah a naa.
Hij nu antwoordde en zeide: Zal ik dat niet waarnemen te spreken, wat de HEERE in mijn mond gelegd heeft?
13 Balak mah anih khaeah, Angzo ah, nihcae khet naah, nihcae boih kamtueng ai ahmuen, nihcae ahap khue amtuenghaih ahmuen kalah bangah caeh si; to ahmuen hoiah nihcae to kai han na tangoeng pae let ah, tiah a naa.
Toen zeide Balak tot hem: Kom toch met mij aan een andere plaats, van waar gij hem zult zien; gij zult niet dan zijn einde zien, maar hem niet ganselijk zien; en vervloek hem mij van daar!
14 To pongah Zophim azawn hoiah Pisgah mae nuiah anih to caeh haih moe, to ah hmaicam sarihto sak pacoengah, hmaicam maeto nuiah maitaw tae maeto hoi tuu tae maeto angbawnhaih ah a paek.
Alzo nam hij hem mede tot het veld Zofim, op de hoogte van Pisga; en hij bouwde zeven altaren, en hij offerde een var en een ram op elk altaar.
15 Balaam mah Balak khaeah, Angraeng tongh hanah ahmuen kalah ah ka caeh nathung, nang loe na sak ih angbawnhaih ahmuen taengah om ah, tiah a naa.
Toen zeide hij tot Balak: Blijf hier staan bij uw brandoffer, en ik zal Hem aldaar ontmoeten.
16 Angraeng mah Balaam to tongh, anih ih pakha ah lok to a suek pae moe, Balak khaeah amlaem let ah loe, hae lok hae thui paeh, tiah a naa.
Als de HEERE Bileam ontmoet was, zo leide Hij het woord in zijn mond, en Hij zeide: Keer weder tot Balak, en spreek alzo.
17 Balaam amlaem let naah loe, khenah, Moab ukkung angraengnawk hoi nawnto sak ih hmai angbawnhaih taengah angdoe Balak to a hnuk. To naah Balak mah, Angraeng mah timaw ang thuih? tiah a dueng.
Toen hij tot hem kwam, ziet, zo stond hij bij zijn brandoffer, en de vorsten der Moabieten bij hem. Balak nu zeide tot hem: Wat heeft de HEERE gesproken?
18 To naah anih mah patahhaih lok to hae tiah a thuih pae; Balak, angthawk ah loe, tahngai ah; Zippor capa, ka lok hae tahngai ah;
Toen hief hij zijn spreuk op, en zeide: Sta op, Balak, en hoor! Neig uw oren tot mij, gij, zoon van Zippor!
19 Sithaw loe amsawnlok thui kami na ai ni; dawnpakhuemhaih tawn kami ih capa doeh na ai ni; anih loe a thuih ih lok baktiah sah ai ah oh vai maw? A lokkam ih baktiah koepsak ai ah oh vai maw?
God is geen man, dat Hij liegen zou, noch eens mensen kind, dat het Hem berouwen zou; zou Hij het zeggen, en niet doen, of spreken, en niet bestendig maken?
20 Khenah, Tahamhoihaih paek hanah ang thuih ih lok to ka hnuk boeh; tahamhoihaih ang paek boeh pongah, ka pakhrai thai mak ai boeh.
Zie, ik heb ontvangen te zegenen; dewijl Hij zegent, zo zal ik het niet keren.
21 Anih mah Jakob zaehaih to hnu ai, Israel acaeng nuiah doeh kahoih ai loklam amkhraenghaih to hnu ai; anih ih Angraeng Sithaw loe anih hoi nawnto oh moe, nihcae salakah Siangpahrang hanghaih lok to oh.
Hij schouwt niet aan de ongerechtigheid in Jakob; ook ziet Hij niet aan de boosheid in Israel. De HEERE, zijn God, is met hem, en het geklank des Konings is bij hem.
22 Sithaw mah nihcae to Izip prae thung hoiah tacawtsak boeh; Israel kaminawk loe kokno thacakhaih to tawnh o.
God heeft hen uit Egypte uitgevoerd; zijn krachten zijn als van een eenhoorn.
23 Jakob tuk hanah lungh aahhaih om ai, Israel tuk hanah tahmaa baktiah thuih coek ih lok doeh om ai. Jakob hoi Israel kawng pongah, Vaihi Sithaw mah timaw sak, tito khen oh, tiah thui o tih.
Want er is geen toverij tegen Jakob noch waarzeggerij tegen Israel. Te dezer tijd zal van Jakob gezegd worden, en van Israel, wat God gewrocht heeft.
24 Khenah, kaminawk loe kaipui baktiah angthawk o tih; saning kanawk kaipui baktiah tacawt o tih; a naeh ih moi to caa ai moe, a kaek ih moi thii to nae ai karoek to, omduem ai kaipui baktiah oh o, tiah a naa.
Zie, het volk zal opstaan als een oude leeuw, en het zal zich verheffen als een leeuw; het zal zich niet neerleggen, totdat het den roof gegeten, en het bloed der verslagenen gedronken zal hebben!
25 To naah Balak mah Balaam khaeah, Nihcae to tangoeng thuih hmah loe, tahamhoihaih doeh paek hmah, tiah a naa.
Toen zeide Balak tot Bileam: Gij zult het ganselijk noch vloeken, noch geenszins zegenen.
26 Toe Balaam mah, Balak khaeah, Angraeng mah thuih ih lok khue ni kang thuih han, tiah kang thuih boeh na ai maw? tiah a naa.
Doch Bileam antwoordde en zeide tot Balak: Heb ik niet tot u gesproken, zeggende: Al wat de HEERE spreken zal, dat zal ik doen?
27 To pacoengah Balak mah Balaam khaeah, Angzo ah; kalah ahmuen bangah kang caeh haih han; to ahmuen hoiah nihcae nang tangoeng pae hanah, Angraeng ih palung tongh khoe doeh om tih, tiah a naa.
Verder zeide Balak tot Bileam: Kom toch, ik zal u aan een ander plaats medenemen; misschien zal het recht zijn in de ogen van dien God, dat gij het mij van daar vervloekt.
28 Balak mah Balaam to kawk moe, Jeshimon vangpui bangah angqoi Peor mae nuiah a caeh haih.
Toen nam Balak Bileam mede tot de hoogte van Peor, die tegen de woestijn ziet.
29 Balaam mah, Balak khaeah, Hae ahmuen ah kai han hmaicam sarihto sah ah loe, maitaw tae sarihto hoi tuu tae sarihto angbawnhaih ah paek ah, tiah a naa.
En Bileam zeide tot Balak: Bouw mij hier zeven altaren, en bereid mij hier zeven varren en zeven rammen.
30 Balaam mah thuih ih lok baktih toengah Balak mah sak moe, hmaicam maeto boih nuiah maitaw tae maeto hoi tuu tae maeto a tathlang.
Balak nu deed, gelijk als Bileam gezegd had; en hij offerde een var en een ram op elk altaar.
