Nambar 22
1 To pacoengah Israel kaminawk loe Moab azawn ah caeh o moe, Moab prae azawn, Jordan vapui taeng, Jeriko vangpui maeto bangah atai o.
Stamtąd ruszyli się synowie Izraelscy, i położyli się obozem na polach Moabskich, z tej strony Jordanu przeciw Jerychowi.
2 Israel kaminawk mah Amor kami nuiah sak o ih hmuen to, Zippor capa Balak mah hnuk boih.
A widząc Balak, syn Seforów, wszystko, co uczynił Izrael Amorejczykowi,
3 Israel kaminawk loe pop o parai pongah, Moab kaminawk mah nihcae to paroeai zit o.
Uląkł się Moab tego ludu wielce, bo go było wiele; i zatrwożył sobą Moab dla synów Izraelskich.
4 Moab kaminawk mah Midian kacoehtanawk khaeah, Maitaw tae mah palai hoiah taw ih qam takoih boih baktih toengah, haeah amkhueng kaminawk mah aicae taengah kaom hmuennawk to caa o boih tih boeh, tiah a naa o. To nathuem ah Zippor capa Balak to Moab siangpahrang ah oh.
Przetoż rzekł Moab do starszych Madyjańskich: Teraz pożre to mnóstwo wszystko, co jest około nas, jako wół pożera trawę polną. A Balak, syn Seforów, był królem Moabskim na on czas.
5 Ammon prae thungah kalong vapui taengah kaom, Pethor vangpui ih kami, Beor capa Baalam to kawk hanah laicaehnawk to patoeh. Balak mah, Izip prae hoi angzo acaeng maeto loe, prae koimongah ka taengah atai o boeh.
I posłał posły do Balaama, syna Beorowego, do Pethoru miasta, które jest nad rzeką ziemi synów ludu jego, aby go wezwano, mówiąc: Oto lud wyszedł z Egiptu, oto okrył wierzch ziemi, i osadza się przeciwko mnie.
6 To pongah vaihi angzo ah, hae kaminawk loe kai pongah thacak o, to pongah kai hanah nihcae to tangoeng paeh; to tiah na sak nahaeloe nihcae ka tuk naah, prae thung hoiah ka haek thai khoe doeh om tih; nang mah tahamhoihaih na paek ih kaminawk loe tahamhoihaih a hnuk o moe, na tangoeng ih kaminawk loe tangoeng ah oh o, tiah ka panoek, tiah a naa.
Przetoż teraz przyjdź proszę, a przeklinaj mnie kwoli lud ten, bo możniejszy jest nad mię; owa snać go będę mógł porazić, i wygnać go z ziemi; bo ja wiem, że komu błogosławisz, błogosławiony będzie; a kogo przeklinasz, przeklęty będzie.
7 Moab hoi Midian kacoehtanawk loe tahmaa mah thuih ih lok to atho paek hanah, tangqum to sin o moe, a caeh o; Balaam khaeah a phak o naah, Balak mah thuih ih lok to anih khaeah thuih pae o.
Poszli tedy starsi Moabscy, i starsi Madyjańscy, mając zapłatę za wieszczbę w rękach swych.
8 Balaam mah nihcae khaeah, Vaiduem loe haeah cam o raeh; Angraeng mah paek ih lok to kang thuih o han hmang, tiah a naa. To pongah Moab ukkung angraengnawk loe to ah Balaam hoi nawnto oh o.
A przyszedłszy do Balaama, powiedzieli mu słowa Balakowe. I rzekł do nich: Zostańcie tu przez noc, a dam wam odpowiedź, jako mi oznajmi Pan.
9 Balaam khaeah Sithaw angzoh moe, Nang khaeah kaom kaminawk loe kawbaktih kaminawk maw? tiah a dueng.
I zostały książęta Moabskie z Balaamem. Tedy przyszedł Bóg do Balaama, i rzekł: Cóż to za mężowie u ciebie?
10 Balaam mah Sithaw khaeah, Zippor capa, Moab siangpahrang Balak mah hae kaminawk hae kai khaeah ang patoeh,
I odpowiedział Balaam Bogu: Balak, syn Seforów, król Moabski, posłał do mnie, mówiąc:
11 khenah, Izip prae hoi angzo kaminawk loe, prae koimongah oh o boeh; to pongah vaihi angzo ah loe, hae kaminawk hae kai hanah tangoeng pae ah; to tih nahaeloe hae kaminawk hae ka tuh pazawk ueloe, ka haek thai khoe doeh om tih, tiah ang thuih o, tiah a naa.
Oto lud, który wyszedł z Egiptu, i okrył wierzch ziemi; terazże pójdź, przeklinaj mi go; snać będę mógł walczyć z nim, i wypędzę go.
12 Toe Sithaw mah Balaam khaeah, Nihcae hnukah caeh hmah; to kaminawk loe tahamhoih kami ah oh o pongah, tangoeng hmah, tiah a naa.
Tedy rzekł Bóg do Balaama: Nie chodź z nimi, ani przeklinaj ludu tego; bo jest błogosławiony.
13 Balaam loe khawnbang khawnthaw ah angthawk moe, Balak ih toksah angraengnawk khaeah, Nangmacae prae ah amlaem o lai ah, Angraeng mah nangcae hnukah na bangsak ai, tiah a naa.
A wstawszy rano Balaam rzekł do książąt Balakowych: Wróćcie się do ziemi waszej; bo mi nie pozwala Pan puścić się w drogę z wami.
14 To pongah Moab ukkung angraengnawk loe Balak khaeah amlaem o let moe, anih khaeah, Balaam loe kaicae hnukah bang hanah angmak khruek, tiah a naa o.
Wstawszy tedy książęta Moabskie, wrócili się do Balaka, i powiedzieli: Nie chciał Balaam iść z nami.
15 To naah Balak mah hmaloe ah patoeh ih ukkungnawk pongah kapop, ahmin kamthang kue kalah ukkung angraengnawk to laicaeh ah patoeh let.
Tedy po wtóre posłał Balak więcej książąt, i zacniejszych nad pierwsze.
16 Nihcae Balaam khaeah angzoh o moe, anih khaeah, Zippor capa Balak mah, Kai khae angzoh han ai ah, tih mah doeh pakaa hmah nasoe;
Którzy przyszedłszy do Balaama, mówili mu: Tak mówi Balak, syn Seforów: Nie ociągaj się proszę przyjść do mnie;
17 nang to kasang ah kang pakoeh moe, na thuih ih hmuen to kang sak pae boih han; to pongah angzo ah loe, hae kaminawk hae kai hanah na tangoeng paeh, tiah a thuih, tiah a naa o.
Albowiem ci wielką uczciwość wyrządzę, i wszystko, cobyś mi rzekł, uczynię; tylko przyjdź proszę a przeklinaj mi ten lud.
18 Toe Balaam mah, Balak ih tamnanawk khaeah, Balak mah sui, sum kanglung hoi koimongah kaom angmah ih siangpahrang im to na paek langlacadoeh, zetta ah maw, to tih ai boeh loe pop parai ah maw, ka Angraeng mah paek ih lok pong kamtlai ah tidoeh ka sah mak ai.
Tedy odpowiedział Balaam, i rzekł do sług Balakowych: Choćby mi dał Balak pełen dom swój srebra i złota, nie mógłbym przestąpić słów Pana, Boga mego, i uczynić przeciwko niemu, bądź mało bądź wiele;
19 To pongah nangcae doeh, Vaiduem loe haeah cam o raeh; Angraeng mah timaw na thui vop tih, tito tahngai rae si, tiah a naa.
Ale proszę zostańcie tu i wy przez noc, a dowiem się, co jeszcze Pan będzie mówił ze mną.
20 To naduem ah Sithaw Balaam khaeah caeh moe, anih khaeah, Kai nang kawk hanah kaminawk angzo o nahaeloe, angthawk ah loe, nihcae hoi nawnto caeh ah; toe kang thuih ih lok khue ni na sak han oh, tiah a naa.
Tedy przyszedł Bóg do Balaama w nocy, i rzekł do niego: Jeźliż, aby cię wezwali, przyszli mężowie ci, wstańże, idź z nimi; a wszakże, coć rozkażę, to uczynisz.
21 Balaam loe khawnbang khawnthaw ah angthawk, laa hrang nuiah anghnut moe, Moab ukkung angraengnawk hoi nawnto a caeh.
Tedy wstawszy Balaam rano, osiodłał oślicę swoją, i jechał z książęty Moabskimi.
22 Nihcae hoi nawnto a caeh pongah, Sithaw palungphui; nihcae to pakaa hanah Angraeng ih van kami to loklam ah angdoet khoep. Balaam loe angmah ih laa hrang nuiah angthueng moe, a tamna hnetto hoi nawnto a caeh.
I rozpalił się gniew Boży, że on jechał; i stanął Anioł Pański na drodze, aby mu zastąpił; a on jechał na oślicy swojej, i dwoje pacholąt jego z nim.
23 Angraeng ih van kami loe a ban ah sumsen to sin moe, loklam ah angdoet khoep, tiah laa hrang mah hnuk naah, hrang loe loklam amkhraeng moe, lawk bangah caeh ving; to loklam ah a caeh let thai hanah, Balaam mah laa hrang to boh.
A gdy ujrzała oślica Anioła Pańskiego, stojącego na drodze, a miecz jego dobyty w ręce jego, tedy ustąpiła oślica z drogi a szła na rolę, lecz bił Balaam oślicę, aby ją nawiódł na drogę.
24 Misur takha salak ih loklam ah a caeh naah, Angraeng ih van kami to angdoet moe, hae bangah doeh ho bangah doeh sipae thungh pae khoep.
Tedy stanął Anioł Pański na ścieżce u winnicy między dwoma płoty.
25 Laa hrang mah Angraeng ih van kami to hnuk let naah, sipae to a daeng hmop moe, Balaam ih khok daeng pae ngawng; to naah Balaam mah hrang to boh let bae.
A widząc oślica Anioła Pańskiego, przyciskała się do płota, tak iż przyparła nogę Balaamową do ściany; a on znowu ją bił.
26 To pacoengah Angraeng ih van kami loe hmabang ah caeh moe, banqoi bantang angqoi han kaom ai tamcaek loklam ah angdoet pae khoep.
Potem Anioł Pański szedł dalej, i stanął na miejscu ciasnem, gdzie nie było drogi do ustąpienia na prawo ani na lewo;
27 Laa hrang mah Angraeng ih van kami to hnuk let naah, Balaam tlim ah tabok pae; to naah Balaam palungphui moe, cunghet hoiah laa hrang to boh let.
A widząc oślica Anioła Pańskiego, padła pod Balaamem; i rozgniewał się Balaam wielce, a bił oślicę kijem.
28 To naah Angraeng mah laa hrang ih pakha to paongh pae, hrang mah Balaam khaeah, Kawbang maw kang naa moe, kai vai thumto nang boh? tiah a naa.
Zatem otworzył Pan usta onej oślicy, i rzekła do Balaama: Cóżem ci uczyniła, żeś mię bił już po trzy kroć?
29 Balaam mah laa hrang khaeah, Kai hae tiah doeh nang sah ai; ka ban ah sumsen om nahaeloe, vaihi roe kang hum han boeh, tiah a naa.
I rzekł Balaam do oślicy: Iż ze mnie szydzisz; bym był miał miecz w ręku swych, byłbym cię teraz zabił.
30 To naah laa hrang mah Balaam khaeah, Kai loe nang mah vaihni ni khoek to nang thueng ih, nangmah ih laa hrang ah na ai maw ka oh? Nang khaeah hae tiah ka oh vai maw? tiah Balaam hanah a naa. To naah anih mah, Hae tiah na om vai ai, tiah a naa.
Tedy oślica rzekła do Balaama: Azażem ja nie oślica twoja, na którejś jeżdżał, jakoś mię dostał, aż do tego czasu? A on rzekł: Nigdy.
31 Angraeng mah Balaam ih mik to amtuengsak naah, a ban ah sumsen kasin, loklam tamcaek ah kangdoe khoep, Angraeng ih van kami to anih mah hnuk; to pongah anih loe akuep tathuk moe, long ah tabok.
Wtem otworzył Pan oczy Balaamowe, że obaczył Anioła Pańskiego, stojącego na drodze, i miecz jego dobyty w ręce jego; tedy skłoniwszy się, pokłonił się twarzą swoją.
32 Angraeng ih van kami mah, Tipongah nangmah ih laa hrang to vai thumto na boh loe? Khenah, na caehhaih loklam loe kai hoi buenglueng tamlet ah oh, to pongah nangpakaa hanah kang zoh;
I rzekł do niego Anioł Pański: Przeczżeś bił oślicę swoję już po trzy kroć? Otom Ja wyszedł, abym się tobie sprzeciwił; bo przewrotna jest droga twoja przede mną;
33 laa hrang mah kai ang hnuk pongah, kai khae hoi loklam vai thumto amkhraeng ving; kai khae hoi amkhraeng ai nahaeloe, vaihi roe nang to kang hum moe, nang ih laa hrang to ka hingsak lat han, tiah a naa.
A widząc mię oślica ustąpiła przede mną po trzy kroć, a gdyby była nie ustąpiła przede mną, już bym cię był teraz zabił a onę bym był żywą zostawił.
34 Balaam mah Angraeng ih van kami khaeah, Ka zae moeng boeh; kai pakaa hanah loklam ah nang doet, tito ka panoek ai; to pongah vaihi na koeh ai nahaeloe, kam laem let han, tiah a naa.
Zatem rzekł Balaam do Anioła Pańskiego: Zgrzeszyłem, albowiem nie widziałem, żeś ty stanął przeciwko mnie na drodze; przetoż teraz, jeźlić się to nie podoba, wrócę się.
35 Angraeng ih van kami mah Balaam khaeah, Kaminawk hoi nawnto caeh ah, toe kang thuih ih lok khue to ni na thuih han, tiah a naa. To pongah Balaam loe Balak ih toksah angraengnawk hoi nawnto caeh.
Lecz Anioł Pański rzekł do Balaama: Jedź z ludźmi tymi; wszakże tylko, co Ja tobie powiem, mówić będziesz. I jechał Balaam z książęty Balakowymi.
36 Balaam angzoh boeh, tiah Balak mah thaih naah, anih dawt hanah, Moab prae ramri Arnon vapui taengah kaom vangpui maeto ah a caeh.
A gdy usłyszał Balak, iż przyjeżdża Balaam, wyjechał przeciwko niemu, do niektórego miasta Moabskiego, które jest na granicy Arnonu, które jest przy końcu granicy.
37 Balak mah Balaam khaeah, Nang kawk hanah vaihi hoi vaihi kami kang patoeh na ai maw, tikhoe hae tih khoek to na kra loe? Nang hae kasang ah kang paloep mak ai, tiah na poek maw? tiah a naa.
Tedy rzekł Balak do Balaama: Azażem z pilnością nie posyłał do ciebie wzywając cię? Czemużeś nie przyjechał do mnie? azaż cię zacnie uczcić nie mogę?
38 Balaam mah Balak khaeah, Khenah, vaihi nang khaeah kang zoh boeh, lok ka thui thai tih maw? Sithaw mah ka pakha thungah suek ih lok khue ni ka thuih han, tiah a naa.
I rzekł Balaam do Balaka: Otom przyjechał do ciebie; izali teraz, choćbym chciał, będę mógł co mówić? słowo, które włoży Bóg w usta moje, mówić będę.
39 To pacoengah Balaam loe Balak hoi nawnto Kirjath-Huzoth ah caeh.
Tedy jechał Balaam z Balakiem a przyjechali do miasta Husot.
40 Balak mah maitaw hoi tuunawk hoiah angbawnhaih to sak, to pacoengah Balaam hoi anih khaeah kaom ukkung angraengnawk hanah doeh a pat pae thoem.
A tak Balak dał nabić wołów i owiec, i posłał do Balaama, i do książąt, którzy z nim byli.
41 Khawnbang ah loe Balak mah Balaam to kawk moe, Israel kaminawk patuek hanah, Baal sithaw ohhaih hmuensang ah a caeh haih.
I stało się nazajutrz, że wziął Balak Balaama, i wprowadził go na wyżyny Baalowe, skąd widział i najdalszą część ludu.
