Nambar 22
1 To pacoengah Israel kaminawk loe Moab azawn ah caeh o moe, Moab prae azawn, Jordan vapui taeng, Jeriko vangpui maeto bangah atai o.
Daarna trokken de Israëlieten verder, en legerden zich in de velden van Moab, aan de overkant van de Jordaan bij Jericho.
2 Israel kaminawk mah Amor kami nuiah sak o ih hmuen to, Zippor capa Balak mah hnuk boih.
Maar Balak, de zoon van Sippor, had alles gezien, wat Israël de Amorieten had berokkend.
3 Israel kaminawk loe pop o parai pongah, Moab kaminawk mah nihcae to paroeai zit o.
En Moab werd zeer bevreesd voor het volk, omdat het heel talrijk was; en vol angst voor de Israëlieten
4 Moab kaminawk mah Midian kacoehtanawk khaeah, Maitaw tae mah palai hoiah taw ih qam takoih boih baktih toengah, haeah amkhueng kaminawk mah aicae taengah kaom hmuennawk to caa o boih tih boeh, tiah a naa o. To nathuem ah Zippor capa Balak to Moab siangpahrang ah oh.
sprak Moab tot de oudsten van Midjan: Die zwerm zal nog heel de omtrek kaal vreten, zoals het rund de velden afgraast. Daarom zond Balak, de zoon van Sippor, die toen koning van Moab was,
5 Ammon prae thungah kalong vapui taengah kaom, Pethor vangpui ih kami, Beor capa Baalam to kawk hanah laicaehnawk to patoeh. Balak mah, Izip prae hoi angzo acaeng maeto loe, prae koimongah ka taengah atai o boeh.
gezanten naar Balaäm, den zoon van Beor, te Petor aan de Rivier in het land van zijn volksgenoten, om hem te ontbieden. Ze moesten zeggen: Daar is een volk uit Egypte getogen, dat het land overdekt, en zich vlak naast mij heeft genesteld.
6 To pongah vaihi angzo ah, hae kaminawk loe kai pongah thacak o, to pongah kai hanah nihcae to tangoeng paeh; to tiah na sak nahaeloe nihcae ka tuk naah, prae thung hoiah ka haek thai khoe doeh om tih; nang mah tahamhoihaih na paek ih kaminawk loe tahamhoihaih a hnuk o moe, na tangoeng ih kaminawk loe tangoeng ah oh o, tiah ka panoek, tiah a naa.
Kom dus, en vervloek mij dat volk; want het is mij te machtig. Misschien kan ik het dan verslaan, en het uit het land verdrijven; want ik weet: Wien gij zegent, is gezegend, en wien gij vervloekt, is vervloekt.
7 Moab hoi Midian kacoehtanawk loe tahmaa mah thuih ih lok to atho paek hanah, tangqum to sin o moe, a caeh o; Balaam khaeah a phak o naah, Balak mah thuih ih lok to anih khaeah thuih pae o.
De oudsten van Moab en Midjan gingen dus op weg, en namen het waarzeggersloon met zich mee. Ze kwamen bij Balaäm aan, en brachten hem het verzoek van Balak over.
8 Balaam mah nihcae khaeah, Vaiduem loe haeah cam o raeh; Angraeng mah paek ih lok to kang thuih o han hmang, tiah a naa. To pongah Moab ukkung angraengnawk loe to ah Balaam hoi nawnto oh o.
Hij gaf hun ten antwoord: Blijft vannacht hier; dan deel ik u de beslissing mee, die Jahweh mij ingeeft. De vorsten van Moab bleven dus bij Balaäm overnachten.
9 Balaam khaeah Sithaw angzoh moe, Nang khaeah kaom kaminawk loe kawbaktih kaminawk maw? tiah a dueng.
Nu verscheen God aan Balaäm, en sprak: Wie zijn deze mannen, die bij u overnachten?
10 Balaam mah Sithaw khaeah, Zippor capa, Moab siangpahrang Balak mah hae kaminawk hae kai khaeah ang patoeh,
Balaäm zeide tot God: Balak, de zoon van Sippor, de koning van Moab, heeft mij laten berichten:
11 khenah, Izip prae hoi angzo kaminawk loe, prae koimongah oh o boeh; to pongah vaihi angzo ah loe, hae kaminawk hae kai hanah tangoeng pae ah; to tih nahaeloe hae kaminawk hae ka tuh pazawk ueloe, ka haek thai khoe doeh om tih, tiah ang thuih o, tiah a naa.
Daar is een volk uit Egypte getogen, dat het land overdekt. Kom dus, en vervloek het voor mij; misschien kan ik het dan overwinnen en verdrijven.
12 Toe Sithaw mah Balaam khaeah, Nihcae hnukah caeh hmah; to kaminawk loe tahamhoih kami ah oh o pongah, tangoeng hmah, tiah a naa.
Maar God sprak tot Balaäm: Gij moogt niet met hen meegaan, en dat volk niet vervloeken; want het is gezegend.
13 Balaam loe khawnbang khawnthaw ah angthawk moe, Balak ih toksah angraengnawk khaeah, Nangmacae prae ah amlaem o lai ah, Angraeng mah nangcae hnukah na bangsak ai, tiah a naa.
Daarom zei Balaäm de volgende morgen tot de vorsten van Balak: Gaat terug naar uw land; want Jahweh wil mij niet toestaan, met u mee te gaan.
14 To pongah Moab ukkung angraengnawk loe Balak khaeah amlaem o let moe, anih khaeah, Balaam loe kaicae hnukah bang hanah angmak khruek, tiah a naa o.
De vorsten van Moab vertrokken dus, kwamen bij Balak aan, en zeiden: Balaäm heeft geweigerd, met ons mee te gaan.
15 To naah Balak mah hmaloe ah patoeh ih ukkungnawk pongah kapop, ahmin kamthang kue kalah ukkung angraengnawk to laicaeh ah patoeh let.
Toen zond Balak opnieuw vorsten, talrijker en aanzienlijker nog dan de eersten.
16 Nihcae Balaam khaeah angzoh o moe, anih khaeah, Zippor capa Balak mah, Kai khae angzoh han ai ah, tih mah doeh pakaa hmah nasoe;
Ook dezen kwamen bij Balaäm aan, en zeiden tot hem: Zo spreekt Balak, de zoon van Sippor! Laat u toch niet weerhouden, tot mij te komen;
17 nang to kasang ah kang pakoeh moe, na thuih ih hmuen to kang sak pae boih han; to pongah angzo ah loe, hae kaminawk hae kai hanah na tangoeng paeh, tiah a thuih, tiah a naa o.
want ik zal u vorstelijk belonen, en al wat gij mij zegt, zal ik doen. Kom slechts, en vervloek mij dat volk.
18 Toe Balaam mah, Balak ih tamnanawk khaeah, Balak mah sui, sum kanglung hoi koimongah kaom angmah ih siangpahrang im to na paek langlacadoeh, zetta ah maw, to tih ai boeh loe pop parai ah maw, ka Angraeng mah paek ih lok pong kamtlai ah tidoeh ka sah mak ai.
Maar Balaäm antwoordde de dienaren van Balak: Al gaf Balak mij zijn huis vol zilver en goud, ik kan het bevel van Jahweh, mijn God, niet overtreden, in het kleine noch in het grote.
19 To pongah nangcae doeh, Vaiduem loe haeah cam o raeh; Angraeng mah timaw na thui vop tih, tito tahngai rae si, tiah a naa.
Maar blijft ook gij vannacht hier; dan zal ik weten, wat Jahweh mij verder beveelt.
20 To naduem ah Sithaw Balaam khaeah caeh moe, anih khaeah, Kai nang kawk hanah kaminawk angzo o nahaeloe, angthawk ah loe, nihcae hoi nawnto caeh ah; toe kang thuih ih lok khue ni na sak han oh, tiah a naa.
En God verscheen Balaäm des nachts, en sprak tot hem: Zo die mannen gekomen zijn, om u te ontbieden, ga dan met hen mee; maar doe slechts, wat Ik u zeg!
21 Balaam loe khawnbang khawnthaw ah angthawk, laa hrang nuiah anghnut moe, Moab ukkung angraengnawk hoi nawnto a caeh.
Balaäm maakte zich dus in de morgen gereed, zadelde zijn ezelin, en ging met de vorsten van Moab mee.
22 Nihcae hoi nawnto a caeh pongah, Sithaw palungphui; nihcae to pakaa hanah Angraeng ih van kami to loklam ah angdoet khoep. Balaam loe angmah ih laa hrang nuiah angthueng moe, a tamna hnetto hoi nawnto a caeh.
Toch was God vergramd dat hij ging. Daarom plaatste een engel van Jahweh zich op de weg, om hem tegen te houden, terwijl hij vergezeld van twee dienaren op zijn ezelin kwam aangereden.
23 Angraeng ih van kami loe a ban ah sumsen to sin moe, loklam ah angdoet khoep, tiah laa hrang mah hnuk naah, hrang loe loklam amkhraeng moe, lawk bangah caeh ving; to loklam ah a caeh let thai hanah, Balaam mah laa hrang to boh.
Toen de ezelin den engel van Jahweh met het getrokken zwaard in de hand op de weg zag staan, week de ezelin van de weg af, en ging het veld in. Balaäm sloeg de ezelin, om haar weer op de weg terug te brengen.
24 Misur takha salak ih loklam ah a caeh naah, Angraeng ih van kami to angdoet moe, hae bangah doeh ho bangah doeh sipae thungh pae khoep.
Nu plaatste de engel zich op een smal pad, dat tussen de wijngaarden liep, en aan weerskanten een muur had.
25 Laa hrang mah Angraeng ih van kami to hnuk let naah, sipae to a daeng hmop moe, Balaam ih khok daeng pae ngawng; to naah Balaam mah hrang to boh let bae.
Toen de ezelin den engel van Jahweh zag, drong zij zich tegen de muur, en knelde de voet van Balaäm tegen de muur; hij sloeg haar opnieuw.
26 To pacoengah Angraeng ih van kami loe hmabang ah caeh moe, banqoi bantang angqoi han kaom ai tamcaek loklam ah angdoet pae khoep.
Daarna ging de engel van Jahweh verder, en plaatste zich op een nauw punt, waar geen gelegenheid was, om naar rechts of links uit te wijken.
27 Laa hrang mah Angraeng ih van kami to hnuk let naah, Balaam tlim ah tabok pae; to naah Balaam palungphui moe, cunghet hoiah laa hrang to boh let.
Toen de ezelin den engel van Jahweh zag, ging ze onder Balaäm liggen. Balaäm werd kwaad, en ranselde de ezelin met een stok.
28 To naah Angraeng mah laa hrang ih pakha to paongh pae, hrang mah Balaam khaeah, Kawbang maw kang naa moe, kai vai thumto nang boh? tiah a naa.
Maar nu opende Jahweh de bek van de ezelin, en ze zei tegen Baläam: Wat heb ik u toch gedaan, dat ge me nu voor de derde maal slaat?
29 Balaam mah laa hrang khaeah, Kai hae tiah doeh nang sah ai; ka ban ah sumsen om nahaeloe, vaihi roe kang hum han boeh, tiah a naa.
Balaäm antwoordde de ezelin: Omdat ge mij voor de gek houdt; had ik een zwaard in mijn hand, dan sloeg ik je dood.
30 To naah laa hrang mah Balaam khaeah, Kai loe nang mah vaihni ni khoek to nang thueng ih, nangmah ih laa hrang ah na ai maw ka oh? Nang khaeah hae tiah ka oh vai maw? tiah Balaam hanah a naa. To naah anih mah, Hae tiah na om vai ai, tiah a naa.
De ezelin vervolgde tot Balaäm: Ben ik niet uw ezelin, waarop ge van jongsaf rijdt tot de dag van vandaag; ben ik gewoon, mij zo tegenover u te gedragen? Hij antwoordde: Neen.
31 Angraeng mah Balaam ih mik to amtuengsak naah, a ban ah sumsen kasin, loklam tamcaek ah kangdoe khoep, Angraeng ih van kami to anih mah hnuk; to pongah anih loe akuep tathuk moe, long ah tabok.
Toen opende Jahweh de ogen van Balaäm, zodat hij den engel van Jahweh op de weg zag staan met het getrokken zwaard in zijn hand; hij wierp zich neer, en boog zich met zijn aangezicht ter aarde.
32 Angraeng ih van kami mah, Tipongah nangmah ih laa hrang to vai thumto na boh loe? Khenah, na caehhaih loklam loe kai hoi buenglueng tamlet ah oh, to pongah nangpakaa hanah kang zoh;
De engel van Jahweh sprak tot hem: Waarom slaat gij uw ezelin nu al voor de derde maal? Zie, ik ben uitgetrokken, om u tegen te houden; want uw tocht is tegen mijn wil.
33 laa hrang mah kai ang hnuk pongah, kai khae hoi loklam vai thumto amkhraeng ving; kai khae hoi amkhraeng ai nahaeloe, vaihi roe nang to kang hum moe, nang ih laa hrang to ka hingsak lat han, tiah a naa.
De ezelin heeft mij bespeurd, en is drie maal voor mij uitgeweken; had ze het niet gedaan, dan had ik u gedood, maar haar in leven gelaten.
34 Balaam mah Angraeng ih van kami khaeah, Ka zae moeng boeh; kai pakaa hanah loklam ah nang doet, tito ka panoek ai; to pongah vaihi na koeh ai nahaeloe, kam laem let han, tiah a naa.
Toen zei Balaäm tot den engel van Jahweh: Ik heb gezondigd; ik wist immers niet, dat gij op de weg voor mij stondt. Als het u dus niet behaagt, keer ik terug.
35 Angraeng ih van kami mah Balaam khaeah, Kaminawk hoi nawnto caeh ah, toe kang thuih ih lok khue to ni na thuih han, tiah a naa. To pongah Balaam loe Balak ih toksah angraengnawk hoi nawnto caeh.
Maar de engel van Jahweh zei tot Balaäm: Ga met die mannen mee, doch spreek slechts, wat Ik u zeg. Toen ging Balaäm met de vorsten van Balak mee.
36 Balaam angzoh boeh, tiah Balak mah thaih naah, anih dawt hanah, Moab prae ramri Arnon vapui taengah kaom vangpui maeto ah a caeh.
Zodra Balak hoorde, dat Balaäm in aantocht was, trok hij hem tegemoet tot Ar-Moab, dat aan de Arnon ligt, aan de uiterste grens van het land.
37 Balak mah Balaam khaeah, Nang kawk hanah vaihi hoi vaihi kami kang patoeh na ai maw, tikhoe hae tih khoek to na kra loe? Nang hae kasang ah kang paloep mak ai, tiah na poek maw? tiah a naa.
En Balak zei tot Balaäm: Heb ik u niet dringend laten ontbieden? Waarom kwaamt ge dan niet naar mij toe? Gij dacht zeker, dat ik u niet genoeg kon belonen.
38 Balaam mah Balak khaeah, Khenah, vaihi nang khaeah kang zoh boeh, lok ka thui thai tih maw? Sithaw mah ka pakha thungah suek ih lok khue ni ka thuih han, tiah a naa.
Maar Balaäm antwoordde Balak: Zie, ik ben tot u gekomen, maar ik zal geen ander woord kunnen spreken, dan Jahweh mij in de mond legt!
39 To pacoengah Balaam loe Balak hoi nawnto Kirjath-Huzoth ah caeh.
Balaäm ging met Balak verder, en zij kwamen te Kirjat-Choesot.
40 Balak mah maitaw hoi tuunawk hoiah angbawnhaih to sak, to pacoengah Balaam hoi anih khaeah kaom ukkung angraengnawk hanah doeh a pat pae thoem.
Daar offerde Balak runderen en schapen, en liet er van aan Balaäm brengen en aan de vorsten, die hem vergezelden.
41 Khawnbang ah loe Balak mah Balaam to kawk moe, Israel kaminawk patuek hanah, Baal sithaw ohhaih hmuensang ah a caeh haih.
De volgende morgen nam Balak Balaäm met zich mee, en deed hem Bamot-Báal bestijgen, vanwaar hij het volk tot de uiterste rijen kon overzien.
