Nambar 10

1 Angraeng mah Mosi khaeah,

Og Herren tala atter til Moses, og sagde:

2 kaminawk amkhueng o naah kawkhaih, ataihaih ahmuen maeto pacoeng maeto bang angpuen naah patoh hanah, sum kanglung hoiah mongkah hnetto sah ah;

«Gjer deg tvo lurar av drive sylv! Deim skal du hava til å kalla lyden i hop med, og til å varsla folket når lægret skal flytjast.

3 mongkah na ueng o hmaek naah, acaeng kaminawk boih angkhuenghaih kahni im thok taengah, nang ih ahma ah amkhueng o boih tih.

Blæs de i båe, so skal heile lyden samla seg hjå deg framanfor møtetjelddøri;

4 Mongkah maeto khue ueng nahaeloe, ukkungnawk hoi Israel ukkung lu koeknawk to na hma ah amkhueng o tih.

blæs de berre i ein, so skal styresmennerne, hovdingarne yver Israels-ætterne, samla seg hjå deg.

5 Acoe paekhaih mongkah to ueng naah, ni angyae bangah kaom kaminawk to hmabang ah caeh o tih.

Blæs de alarm, so skal dei flokkarne fara i veg som hev lægret sitt i aust;

6 Acoe paekhaih mongkah vai hnetto ueng naah, aloih bang ataihaih ahmuen ah kaom kaminawk to caeh o tih; acoe paekhaih mongkah lok loe nihcae caeh han angmathaih lok ah om tih.

blæs de alarm andre venda, so skal dei som ligg i sud taka ut. Alarm skal de blåsa kvar gong de bryt upp frå lægret;

7 Kaminawk amkhueng o hanah, mongkah to ueng ah; toe kanghmong acoe paekhaih to ueng hmah.

men når du vil kalla folket i hop til ålmannamøte, skal de låta lint i lurarne, og ikkje blåsa alarm.

8 Aaron caanawk hoi qaimanawk mah mongkah to ueng o tih; hae loe na caanawk dung khoek to sak han koi hmuen ah om tih.

Arons-sønerne, prestarne, er det som skal blåsa i deim. Dette skal vera ei æveleg lov hjå dykk, frå ætt til ætt.

9 Na prae thungah nangcae pacaekthlaek misanawk to tuk hanah na caeh o naah, acoe paekhaih lok hoi mongkah to nawnto ueng ah; to naah na Angraeng Sithaw mah nangcae to panoek ueloe, na misanawk ban thung hoiah pahlong tih.

Og når de fær ufred i landet, og fienden bryt på dykk, so skal de blåsa sterkt i lurarne; då skal Herren, dykkar Gud, koma dykk i hug, so de vert berga for uvenerne.

10 Nangcae loe nawmhaih atue, poihsakhaih atue, khrah kangtha uumhaih atue ah na Angraeng Sithaw na panoek o thai hanah, angbawnhaih hoi angdaeh angbawnhaih sak naah mongkah to ueng oh; Kai loe na Angraeng Sithaw ah ka oh, tiah a naa.

Og på glededagarne dykkar og høgtiderne og nymånedagarne skal de låta i lurarne til brennofferi og takkofferi dykkar, so det kann minna dykkar Gud um dykk. Eg, Herren, er dykkar Gud.»

11 Saning hnet, khrah hnetto haih, ni pumphaeto naah, hnukung ah kaom kahni im ranui ih tamai to van bangah angkhoeng tahang.

Tjugande dagen i andre månaden i det andre året lyfte skyi seg upp ifrå gudshuset,

12 To naah Israel kaminawk loe kholong caeh han Sinai praezaek hoiah angthawk o; to pacoeng ah Paran praezaek ah tamai to anghak let.

Då tok Israels-sønerne ut frå Sinaiheidi, flokk for flokk, etter som dei var fylkte; og skyi let seg ned att i Paranheidi.

13 Angraeng mah Mosi khaeah paek ih lok baktih toengah, hae loe nihcae hmaloe koek kholong caehhaih ah oh.

Dette var fyrste gongen dei braut lægret, og det var etter Herrens bod, som Moses hadde kunngjort for deim.

14 Judah kaminawk loe angmacae angmathaih kahni to sin o moe, ataihaih ahmuen hoiah hmaloe koek ah caeh o; Amminadab capa Nashon loe nihcae ukkung ah oh.

Fyrst tok Juda-heren ut med fana si, flokk i flokk. Det var Nahson, son åt Amminadab, som stod yver Juda-flokken;

15 Zuar capa Nathanel loe Issakar acaeng zaehoikung ah oh.

yver Issakars-flokken stod Netanel, son åt Suar,

16 Helon capa Eliab loe Zebulun acaeng zaehoikung ah oh.

og yver Sebulons-flokken Eliab, son åt Helon.

17 To pacoengah kahni im to phraek o, Gershon hoi Merari ih caanawk mah aput o moe, a caeh o.

Kvar gong gudshuset var teke ned, for Gersons-sønerne og Merari-sønerne i veg, dei som førde huset.

18 To pacoengah Reuben kaminawk mah angmacae angmathaih kahni to sin o moe, ohhaih ahmuen hoiah hmabang ah caeh o; Shedeur capa Elizur loe nihcae zaehoikung ah oh.

So tok Rubens-heren ut med fana si, flokk i flokk. Det var Elisur, son åt Sede’ur, som stod yver Rubens-flokken;

19 Zurshaddai capa Shelumiel loe Simeon acaeng zaehoikung ah oh.

yver Simeons-flokken stod Selumiel, son åt Surisaddai,

20 Deuel capa Eliasaph loe Gad acaeng zaehoikung ah oh.

og yver Gads-flokken Eljasaf, son åt Re’uel.

21 To pacoengah Kohath acaegnawk mah hmuenciim ih hmuenmaenawk to aput o moe, hmabang ah caeh o; hmaloe caeh kaminawk mah nihcae pha ai naah kahni im to sak o.

So tok Kahats-sønerne i veg, dei som bar dei høgheilage tingi, og fyrr dei kom fram, hadde dei hine reist huset.

22 Ephraim kaminawk loe angmacae angmathaih kahni to sin o moe, ataihaih hmuen hoiah hmaloe koek ah caeh o; Ammihud capa Elishama loe nihcae zaehoikung ah oh.

So tok Efraims-heren ut med fana si, flokk i flokk. Det var Elisama, son åt Ammihud, som stod yver Efraims-flokken;

23 Pehdazur capa Gamaliel loe Manasseh acaeng zaehoikung ah oh.

yver Manasse-flokken stod Gamliel, son åt Pedasur,

24 Gideoni capa Abidan loe Benjamin acaeng zaehoikung ah oh.

og yver Benjamins-flokken Abidan, son åt Gideoni.

25 Hnukkhuem koek ah, Dan kaminawk loe angmacae angmathaih kahni to sin o moe, ataihaih ahmuen hoiah hmabang ah caeh o; Ammishaddai capa Ahiezer loe nihcae zaehoikung ah oh.

So tok Dans-heren ut med fana si, flokk i flokk: Dei var attarst i fylkingi. Det var Ahiezer, son åt Ammisaddai, som stod yver Dans-flokken;

26 Okran capa Pagiel loe Asher acaeng zaehoikung ah oh.

yver Assers-flokken stod Pagiel, son åt Okran,

27 Enan capa Ahira loe Naphatali acaeng zaehoikung ah oh.

og yver Naftali-flokken Ahira, son åt Enan.

28 Hae loe Israel kaminawk kholong caeh naah, angmacae acaeng maeto pacoeng maeto caehhaih dan ah oh.

Soleis var Israels-sønerne fylkte når dei for i veg, herflokk etter herflokk. Då dei skulde taka ut,

29 Angraeng mah, Mosi khaeah paek ih lok baktih toengah, Mosi mah Midian prae, Mosi ih amsae, Raguel capa Hobab khaeah, Angraeng mah nangcae khaeah ka paek han, tiah lokkam ih prae thungah vaihi ka caeh o; kaicae hnukah bang ah, Angraeng mah Israel kaminawk ih khosak hoihaih kawng to thuih boeh pongah, nang to kang tahmen o han hmang, tiah a naa.

sagde Moses til Hobab, son åt Re’uel frå Midjan, verfar hans Moses: «No tek me på vegen til det landet som Herren hev sagt han vil gjeva oss. Kom og ver med oss, so skal me gjera vel mot deg; for Herren hev lova Israel mykje godt.»

30 Hobab mah anih khaeah, Ka caeh mak ai; ka prae hoi kaimah ih kaminawk khaeah ni ka caeh han, tiah a naa.

«Nei, » svara Hobab, «eg vil fara heim til mitt eige land og folk.»

31 Toe Mosi mah, Kaicae hae na caehtaak hmah; kaicae loe praezaek ah ka tai o han vop, tito na panoek; nang loe kaicae ih mik ah na oh.

«Kjære væne, gakk ikkje frå oss!» sagde Moses. «Du veit best kvar me kann setja læger i øydemarki; du lyt vera auga vårt!

32 Kaicae hoi nawnto nang zoh nahaeloe, Angraeng mah kaicae khaeah paek ih kahoih hmuen, nang han doeh kang pazet o toeng han, tiah a naa.

Gjeng du med oss, so skal me gjeva deg mykje godt, når me fær alt det gode som Herren vil gjeva oss.»

33 To pongah Angraeng ih mae hoiah angthawk o moe, ni thumto caehhaih kangthla ahmuen ah a caeh o; ni thumto kholong caeh nathung, Angraeng lokkamhaih thingkhong loe, nihcae ataihaih ahmuen to pakrong pae hanah, nihcae hmaa ah caeh.

So for dei då frå Gudsfjellet tri dagsleider fram, og Herrens sambandskista for fyre deim alle tri dagarne, og leita etter ein kvilestad for deim.

34 Khodai ah nihcae kholong caeh o naah, Angraeng ih tamai loe nihcae nuiah oh poe.

Herrens sky stod yver deim um dagen, når dei for ifrå lægret.

35 Thingkhong hmabang ah caeh naah, Mosi mah, Aw Angraeng, Angthawk ah! Na misanawk loe amhet o phang nasoe loe, nang hnuma kaminawk to na hma ah cawn o nasoe, tiah a naa.

Og kvar gong kista tok i veg, kvad Moses: «Reis deg, Herre, so fienden ryk og uvenern’ dine rømer for deg!»

36 Anghakhaih ahmuen to a phak o naah, Kroek laek ai Israel kaminawk khaeah, Aw Angraeng, amlaem let lai ah, tiah a naa.

Og når ho let seg ned, kvad han: «Herre, kom atter til alle dei tusund Israels-ætter!»