< Marka 2 >

1 Ni nazetto maw laemh pacoengah, anih loe Kapernuam vangpui ah akun let; anih im ah angzoh ti, tiah kaminawk mah thaih o.
Varios días después, [Él ]regresó a Cafarnaúm, y se oyó: [Jesús ]está en casa.
2 Akra ai ah paroeai kaminawk nawnto amkhueng o, nihcae oh han ih ahmuen om ai khoek to kami to pop o, thok taeng khoek to ahmuen kong ai: anih mah to kaminawk khaeah lokthuih pae.
Se aglomeraron tantos que ya no quedaba lugar ni aun frente a la puerta. [Jesús] les hablaba la Palabra.
3 To naah khok ban angtawt thai ai nathaih tawn kami maeto loe, kami long palito mah angzawn o moe, anih khaeah angzoh o haih.
Entonces cuatro [hombres ]llegaron con un paralítico.
4 Kami pop o parai pongah to kaminawk loe anih taengah pha o thai ai, to naah nihcae mah anih ohhaih ahmuen thuem ah, imphu to phraek o moe, khok ban angtawt thai ai nathaih tawn kami to angsonghaih iihkhun hoi nawnto pakhrak o tathuk.
Al no poder llevarlo ante Él por causa de la multitud, quitaron el techo del lugar donde [Jesús] estaba y bajaron al paralítico sobre la camilla en la cual estaba acostado.
5 Jesu mah nihcae tanghaih to hnuk naah, khok ban angtawt thai ai nathaih tawn kami khaeah, Ka capa, na zaehaihnawk loe tahmen boeh, tiah a naa.
Cuando Jesús vio la fe de ellos, dijo al paralítico: Hijo, tus pecados te son perdonados.
6 Thoemto ca tarik kaminawk doeh to ahmuen ah anghnut o toeng, angmacae palung thung hoiah,
Unos escribas estaban sentados allí quienes pensaban:
7 tipongah hae kami mah Sithaw ih ahmin kasae thuih vai? Sithaw khue ai ah loe mi mah maw zae tahmen thai tih, tiah poek o.
¿Por qué habla éste así? Blasfema. ¿Quién puede perdonar pecados sino solo Dios?
8 Nihcae poekhaih to Jesu mah palung thung hoiah panoek pae naah, nihcae khaeah, Tikhoe to tiah na poek o loe?
Al instante, Jesús conoció en su espíritu que razonaban esto y les preguntó: ¿Por qué piensan esas cosas?
9 Khok ban angtawt thai ai nathaih tawn kami khaeah, Na zaehaihnawk loe tahmen boeh, tiah thuih maw kazoi kue, to tih ai boeh loe angthawk ah, baih ih kahni to la ah loe, caeh ah, tiah thuih ih lok? tiah a naa.
¿Qué es más fácil? ¿Decir al paralítico: Tus pecados te son perdonados, o levántate, toma tu camilla y anda?
10 Toe Kami Capa loe long nuiah zaehaihnawk tahmen thaihaih to a tawnh, tito na panoek o thai hanah (anih mah khok ban angtawt thai ai nathaih tawn kami khaeah, )
Pues para que ustedes sepan que el Hijo del Hombre tiene potestad para perdonar pecados en la tierra, dijo al paralítico:
11 kang thuih o, Angthawk ah, baih ih kahni to la ah loe, nangmah im ah caeh ah, tiah a naa.
¡Levántate, alza tu camilla y vete a tu casa!
12 Anih loe angthawk phrat moe, a baih ih kahni to lak pacoengah, nihcae boih hma ah caeh; to ah kaom kaminawk boih dawnrai o, hae baktih hmuen ka hnu o vai ai, tiah a thuih o moe, Sithaw to saphaw o.
Se levantó, alzó la camilla y salió delante de los reunidos. Todos se asombraban, glorificaban a Dios y decían: ¡Jamás vimos algo semejante!
13 To pacoengah anih loe tuipui taengah caeh let; to naah paroeai kaminawk anih khaeah angzoh o, nihcae to anih mah patuk.
[Jesús] volvió a la orilla del mar. La multitud se agolpaba hacia Él, y les enseñaba.
14 To ahmuen hoi tacawt naah, tamut conghaih ahmuen ah anghnu Alphaeus capa Levi to a hnuk, anih khaeah, Ka hnukah bang ah, tiah a naa. Anih loe angthawk moe, anih hnukah bang.
Al pasar vio a Leví, [hijo] de Alfeo sentado en el lugar de los tributos y le dijo: ¡Sígueme! Se levantó y lo siguió.
15 Jesu anih im ah buhcaak han anghnut naah, tamut cong kaminawk, kazae kaminawk, a hnukbang kaminawk loe Jesu hoi nawnto anghnut o: pop parai kaminawk anih hnukah bang o.
Sucedió que muchos publicanos y pecadores que lo seguían [se] reclinaron con Jesús y sus discípulos en la casa de [Leví], pues eran muchos y lo seguían.
16 Kazae kaminawk, tamut cong kaminawk hoi nawnto buh kacaa Anih to, ca tarik kaminawk hoi Farasinawk mah hnuk o, to naah nihcae mah a hnukbang kaminawk khaeah, Tipongah anih loe kazae kaminawk, tamut cong kaminawk hoi nawnto buh a caak loe? tiah a naa o.
Los escribas de los fariseos, al ver que comía con los pecadores y publicanos, preguntaron a los discípulos de Él: ¿Por qué come con los publicanos y pecadores?
17 Jesu mah to lok to thaih naah, anih mah nihcae khaeah, Ngantui kaminawk loe siboi angai ai, nganna kaminawk mah ni angaih: kai loe katoeng kaminawk kawk hanah kang zo ai, kazae kaminawk dawnpakhuemsak hanah ni kang zoh, tiah a naa.
Cuando Jesús oyó [esto] les dijo: Los sanos no necesitan médico, sino los enfermos. No vine a llamar a justos, sino a pecadores.
18 Johan hnukbang kaminawk hoi Farasinawk loe buh zah o: nihcae loe angzoh o moe, Anih khaeah, Johan hoi Farasi hnukbang kaminawk loe buhzah o, toe tipongah na hnukbang kaminawk loe buh zaa o ai loe? tiah a naa o.
Los discípulos de Juan y los fariseos ayunaban. Se acercaron y le preguntaron: ¿Por qué los discípulos de Juan y los discípulos de los fariseos ayunan, y tus discípulos no ayunan?
19 Jesu mah nihcae khaeah, Zu la kami oh nathuem ah, zu la kami ih ampuinawk mah buh to zaa o tih maw? Zu la kami oh nathung nihcae mah buh zaa o thai mak ai.
Jesús les respondió: ¿Pueden ayunar los que asisten al esposo cuando él está con ellos? Mientras el esposo está presente no pueden ayunar,
20 Toe nihcae khae hoi zulakung lak vinghaih ni to om tih, to aninawk to phak naah loe nihcae mah buh to zaa o tih.
pero vendrán días cuando se les quitará el esposo. Entonces ayunarán.
21 Mi mah doeh kahni kangquem to kangtha hoiah abu vai ai: to tiah abu nahaeloe kahni ngan kangtha mah kangquem to azuk ueloe, prawn aep tih.
Nadie remienda vestido viejo con tela nueva, porque de lo contrario, el remiendo nuevo tira de lo viejo y la rotura es peor.
22 Mi mah doeh misurtui kangtha to moihin pailang kangquem thungah lawn vai ai: to tiah lawn nahaeloe misurtui mah moihin pailang to tapoksak ueloe, tabu to amro tih: to pongah misurtui kangtha loe moihin pailang kangtha thungah ni lawn han oh, tiah a naa.
Nadie echa vino nuevo en odres viejos, porque el vino revienta los odres, y se pierden el vino y los odres. [El] vino nuevo [se echa] en odres nuevos.
23 Anih loe Sabbath niah lawk ah caeh; a caeh o nathuem ah, a hnukbang kaminawk mah cangqui to takoih o.
Al pasar por los sembrados un sábado, sus discípulos, cuando se abrían paso, arrancaban espigas.
24 To naah Farasinawk mah anih khaeah, Khenah, tikhoe Sabbath niah sak han koi ai hmuennawk to na hnukbang kaminawk mah a sak o loe? tiah a naa o.
Los fariseos le decían: Mira, ¿por qué hacen lo que no es lícito hacer los sábados?
25 Anih mah nihcae khaeah, David mah zok amthlam naah, angaihaih baktiah, angmah hoi nawnto kaom kaminawk mah timaw sak o, tito na kroek o vai ai maw?
Les preguntó: ¿Nunca leyeron ustedes [lo] que hizo David cuando tuvo hambre y necesidad, él y los que estaban con él,
26 Kalen koek qaima Abiathar toksak nathuem ah, anih mah Sithaw imthung ah akun moe, kalen koek qaimanawk khue mah caak han koi, takaw to caak khue khawt ai ah, angmah hoi nawnto kaom kaminawk hanah doeh a paek to loe, tiah a naa.
en los tiempos del sacerdote Abiatar? ¿Cómo entró en la Casa de Dios y comió los Panes de la Presentación, de los cuales no es lícito comer sino a los sacerdotes, y dio también a los que estaban con él?
27 Anih mah nihcae khaeah, Sabbath loe kami hanah ni sak, kami loe Sabbath hanah sah ai.
El sábado se estableció por causa del hombre, y no el hombre por causa del sábado.
28 To pongah Kami Capa loe Sabbath Angraeng ah doeh oh, tiah a naa.
Por tanto el Hijo del Hombre es también Señor del sábado.

< Marka 2 >