< Malakhi 4 >
1 Khenah, ani loe angzoh boeh, hmai mah laom to kangh baktih; ue, amoek kaminawk hoi kahoih ai hmuen sah kaminawk to anghnoeng baktiah kangh tih: angzo ani mah nihcae to kangh tih, tiah misatuh kaminawk ih Angraeng mah thuih. Tangzuun hoi tanghang mataeng doeh tahmat mak ai.
Ecce enim dies veniet succensa quasi caminus: et erunt omnes superbi, et omnes facientes impietatem stipula: et inflammabit eos dies veniens, dicit Dominus exercituum, quæ non derelinquet eis radicem, et germen.
2 Toe ka hmin zithaih tawn nangcae khaeah loe, Toenghaih Ni to ngantuihaih pakhraeh thung hoiah tacawt tih; na caeh o ueloe, pacah ih maitaw caa baktiah nang phet o tih.
Et orietur vobis timentibus nomen meum Sol iustitiæ, et sanitas in pennis eius: et egrediemini, et salietis sicut vituli de armento.
3 To naah kahoih ai kaminawk to na tii o tih; hae hmuen ka sak na niah nihcae loe nangcae khok tlim ah kaom maiphu baktiah om o tih, tiah misatuh kaminawk ih Angraeng mah thuih.
Et calcabitis impios, cum fuerint cinis sub planta pedum vestrorum in die, qua ego facio, dicit Dominus exercituum.
4 Ka tamna Mosi khaeah Israel kaminawk boih hanah, Horeb ah ka paek ih kaalok hoi lokcaekhaihnawk to pahnet o hmah.
Mementote legis Moysi servi mei, quam mandavi ei in Horeb ad omnem Israel præcepta, et iudicica.
5 Khenah, zit kathok kalen parai Angraeng ih ani to pha ai naah, Tahmaa Elijah to kang patoeh han:
Ecce ego mittam vobis Eliam prophetam, antequam veniat dies Domini magnus, et horribilis.
6 anih mah ampanawk ih palung to a caanawk khaeah paqoi pae ueloe, a caanawk ih palung to ampanawk khaeah paqoi pae tih; to tih ai nahaeloe kang zoh naah, tangoenghaih hoiah long to ka bop moeng tih, tiah a thuih.
Et convertet cor patrum ad filios, et cor filiorum ad patres eorum: ne forte veniam, et percutiam terram anathemate.