< Levitikas 14 >
1 Angraeng mah Mosi khaeah,
Potem rzekł Pan do Mojżesza, mówiąc:
2 ngansae man kami mah ciimhaih niah patoh koi daan loe hae tiah oh;
Tać jest ustawa około trędowatego w dzień oczyszczenia jego: przywiedziony będzie do kapłana.
3 qaima mah im tasa bangah caeh moe, to kami to khet naah, ngansae man kami loe ngantui ah om boeh nahaeloe,
A wynijdzie kapłan precz za obóz: a obaczyli kapłan, że oto uleczona jest zaraza trądu, trądem zarażonego,
4 qaima mah nathaih ciim kami khaeah, kaciim moe, kahing tavaa hnetto, sidar thing, tlangqui kathim hoi hyssop thing tadok to sin hanah thui pae tih;
Tedy rozkaże kapłan temu, który się oczyszcza, aby wziął dwa wróble żywe i zdrowe, i drzewo cedrowe, i jedwabiu karmazynowego, i hizopu.
5 qaima mah kalong tui lawn ih long laom thungah tavaa maeto boh hanah thui pae tih;
I rozkaże kapłan zabić jednego wróbla nad naczyniem glinianem, nad wodą żywą.
6 to pacoengah kahing tavaa kalah maeto la ueloe, sidar thing, tlangqui kathim, hyssop thing tadok hoi nawnto kalong tui nuiah boh ih tavaa athii hoiah atok tangcae ih tui thungah nup tih:
Wróbla tedy żywego weźmie, i drzewo cedrowe, i jedwab karmazynowy i hizop, a omoczy to wszystko z wróblem żywym we krwi wróbla zabitego nad wodą żywą.
7 ngansae ciimsak han kangaih kami nuiah vai sarihto haeh tih; to pacoengah loe anih to ciim boeh, tiah taphong tih; to pacoengah kahing tavaa to taw ah prawt tih.
I pokropi tego, który się oczyszcza od trądu, siedem kroć, i ogłosi go być czystym, a puści wróbla żywego w pole.
8 Kaciim ah oh han kangaih kami mah a khukbuen to pasuk tih; a sam to aat ueloe, anih mah ciim thai hanah, tui amhluh tih; to pacoengah ni a ohhaih im ah caeh thai vop tih; toe a ohhaih im tasa bangah ni sarihto thung om vop tih.
A ten, który się oczyszcza, upierze szaty swoje, i ogoli wszystkie włosy swoje, a umyje się wodą, i czystym będzie. Potem wnijdzie do obozu, a będzie mieszkał przed namiotem swoim przez siedem dni.
9 Ni sarihto naah lu sam, toektaboe mui, miklakoek mui hoi kalah nganmuinawk to aah boih han oh; a khukbuen to pasuk ueloe, tui amhluh tih; to naah ni anih to ciim vop tih.
Potem dnia siódmego ogoli wszystkie włosy swe, głowę swą, i brodę swą, i brwi nad oczyma swemi, i wszystkie inne włosy swe ogoli; przytem upierze szaty swe, i ciało swe omyje wodą, a tak oczyszczon będzie.
10 Ni tazetto naah, anih mah coek koi kaom ai, tuu tae hnetto hoi saningto kaom tuu tala maeto sin ueloe, cang hoiah angbawnhaih to sak hanah, situi hoi atok tangcae, takaw dip kahoih ephah hato thungah thumto, situi thoemto hoi nawnto sin tih.
A dnia ósmego weźmie dwu baranków zupełnych, i owcę jednę roczną, zupełną, i trzy dziesiąte części efy mąki pszennej na ofiarę śniedną, zmieszaną z oliwą, i miarkę oliwy,
11 Anih ciimsakkung qaima mah, ciimsak han kangaih kami to, kaminawk amkhuenghaih kahni im thok taeng, Angraeng hmaa ah cang hoi angbawnhaih sak ih hmuen hoi nawnto tathlang tih;
Tedy kapłan, który oczyszcza człowieka, który ma być oczyszczony, postawi z temi rzeczami przed Panem, u drzwi namiotu zgromadzenia.
12 to pacoengah qaima mah tuucaa atae maeto la ueloe, situi hoi nawnto zae angbawnhaih ah paek tih; Angraeng hmaa ah ahaek ueloe, ahaek angbawnhaih ah paek tih.
Potem weźmie kapłan barana jednego, i będzie go ofiarował na ofiarę za występek, z oną miarką oliwy, i będzie to tam i sam obracał na ofiarę obracania przed obliczem Pańskiem.
13 Anih mah zae angbawnhaih hoi hmai angbawnhaih sak han paek ih tuucaa to, hmuenciim ah bop tih; qaima mah zae angbawnhaih sak baktih toengah, sakpazae angbawnhaih doeh qaima ih tok ah oh; hae loe kaciim koek hmuen ah oh.
Zabije też baranka onego na miejscu, gdzie biją ofiary za grzech i ofiarę całopalenia, na miejscu świętem; bo jako ofiara za grzech tak ofiara za występek należy kapłanowi; rzecz najświętsza jest.
14 Qaima mah sakpazae angbawnhaih athii thoemto la ueloe, ciimsak han kangaih kami ih bantang bang naa nui, bantang banpui nui hoi bantang khokpui nuiah suem pae tih.
I weźmie kapłan krwi z ofiary za występek, i pomaże kapłan koniec ucha prawego onemu, który się oczyszcza; także palec wielki u prawej ręki jego i palec wielki u prawej nogi jego.
15 To pacoengah qaima mah situi thoemto la ueloe, angmah ih banqoi banpadae nuiah bawh tih;
Weźmie też kapłan z onej miarki oliwy, a naleje na dłoń swoję lewą;
16 qaima mah a bantang ban tadong to, a banqoi ban ah kaom, situi thungah nup pacoengah, a ban tadong hoiah situi to Angraeng hmaa ah vai sarihto haeh tih.
A omoczy palec swój prawy w oliwie, która jest na lewej dłoni jego, i pokropi oliwą z palca swego siedem kroć przed obliczem Pańskiem.
17 Qaima mah a ban ah kaom kamtlai situi to, ciimsak han kangaih kami ih bantang bang naa nui, bantang banpui nui hoi bantang khokpui nuiah suem ueloe, sakpazae angbawnhaih moi thii nuiah doeh suem tih.
A z ostatku oliwy, która jest na dłoni jego, pomaże kapłan koniec ucha prawego onemu, który się oczyszcza, i wielki palec prawej ręki jego, także wielki palec prawej nogi jego z onejże krwi, która jest ofiarą za występek.
18 Qaima ban ah kaom kamtlai situi to, ciimsak han kangaih kami lu nuiah bawh ueloe, Angraeng hmaa ah anih han zaehaih loih thai hanah angbawnhaih to sah pae tih.
A coby zostało oliwy, która jest na dłoni kapłanowej, pomaże tem głowę onego, który się oczyszcza; i tak go oczyści kapłan przed obliczem Pańskiem.
19 To pacoengah qaima mah, ciim ai kami, ciimsak hanah zae loihhaih angbawnhaih to sah pae tih; to pacoengah hmai angbawnhaih moi to bop tih;
Uczyni także kapłan ofiarę za grzech, i oczyści tego, który się oczyszcza, od nieczystości jego, a potem zabije ofiarę całopalenia.
20 qaima mah hmaicam nuiah, cang angbawnhaih hoi hmai angbawnhaih to paek ueloe, anih hanah zae loihhaih angbawnhaih to sah pae tih; to pacoengah ni anih to ciim vop tih.
I ofiarować będzie kapłan ofiarę całopalenia, i ofiarę śniedną na ołtarzu; tak oczyści go kapłan, i czystym będzie.
21 Toe to kami loe amtang moe, to baktih hmuen to sah thai ai nahaeloe, ahaekhaih hmuen paek hoiah a sakpazae angbawnhaih to sak hanah, tuucaa maeto sin ueloe, cang hoi angbawnhaih sak hanah situi hoi atok tangcae ih kahoih takaw dip ephah hato thungah maeto, thoemto situi hoi nawnto sin tih;
A jeźliby kto był tak ubogi, iżby tego nie przemógł, tedy weźmie baranka jednego na ofiarę za występek na podnoszenie dla oczyszczenia swego, i jednę dziesiątą część efy mąki pszennej zagniecionej z oliwą na ofiarę śniedną i miarkę oliwy.
22 anih mah hak thaih koiah kaom, pahuu hnetto maw, to tih ai boeh loe im pahuu hnetto sin ueloe, maeto loe zae angbawnhaih ah paek pacoengah, kalah maeto loe hmai angbawnhaih ah paek tih.
Nad to dwie synogarlice, albo dwoje gołąbiąt, czego dostać może, z których jedno będzie na ofiarę za grzech, a drugie na ofiarę całopalenia;
23 Anih to ciimsak hanah, Angraeng hmaa ah kaminawk amkhuenghaih kahni im thok taengah, qaima khaeah, ni tazetto naah caeh haih tih.
I przyniesie je w ósmy dzień oczyszczenia swego do kapłana, do drzwi namiotu zgromadzenia, przed obliczność Pańską.
24 Qaima mah sakpazae angbawnhaih tuucaa to la ueloe, situi hoi nawnto Angraeng hmaa ah ahaek pacoengah, ahaek angbawnhaih ah paek tih.
Weźmie tedy kapłan baranka ofiary za występek, i miarkę oliwy; i będzie to obracał tam i sam kapłan na ofiarę obracania przed Panem.
25 Anih mah zae angbawnhaih sak han paek ih tuucaa to bop ueloe, zae angbawnhaih athii thoemto lak pacoengah, ciimsak han kangaih kami ih bantang naa nui, bantang banpui nui hoi bantang khokpui nuiah suem pae tih;
A zabije baranka na ofiarę za występek: a wziąwszy kapłan ze krwi ofiary za występek, pomaże koniec ucha prawego temu, który się oczyszcza; i palec wielki prawej ręki jego, i palec wielki prawej nogi jego.
26 qaima mah a banqoi banpadae nuiah situi to bawh ueloe,
Oliwy także naleje kapłan na lewą dłoń swoję.
27 a banqoi ban ah kaom kamtlai situi to a bantang banpazung hoi Angraeng hmaa ah vai sarihto haeh tih.
I kropić będzie kapłan palcem swoim prawym z oliwy, która jest na lewej ręce jego siedem kroć przed obliczem Pańskiem.
28 Qaima mah a ban ah kaom kamtlai situi to, ciimsak han kangaih kami ih bantang naa nui, bantang banpui nui hoi bantang khokpui nuiah suem pae tih;
Pomaże też kapłan oną oliwą, która jest na dłoni jego, koniec ucha prawego temu, który się oczyszcza; także wielki palec prawej ręki jego, i wielki palec prawej nogi jego na miejscu krwi z ofiary za występek;
29 qaima ban ah kaom kamtlai situi to ciimsak kangaih kami ih lu nuiah bawh ueloe, Angraeng hmaa ah zae loih thai hanah angbawnhaih to sah pae tih.
A ostatkiem oliwy, która jest na dłoni kapłana, pomaże głowę onego, który się oczyszcza, aby go oczyścił przed Panem.
30 To pacoengah to kami mah hak thaih koiah kaom, pahuu hnetto, to tih ai boeh loe im pahuu hnetto angbawnhaih ah paek tih;
Także uczyni z jedną synogarlicą, albo z jednem gołębięciem, czegokolwiek z tych dostać może.
31 maeto loe zae angbawnhaih ah paek ueloe, kalah maeto loe cang hoi nawnto, hmai angbawnhaih ah paek tih; hae tiah qaima mah ciimsak kangaih kami hanah, Angraeng hmaa ah zaehaih loih thai hanah angbawnhaih to sah pae tih, tiah a naa.
Czego dostać mógł, jedno z tych będzie ofiarą za grzech, a drugie na ofiarę całopalenia z ofiarą śniedną; a tak oczyści kapłan tego, który się oczyszcza przed obliczem Pańskiem.
32 Hae loe ngansae man kami mah a zaehaih ciim hanah, sah thai ai kamtang kaminawk hanah paek ih daan ah oh.
A tać jest ustawa o tym, na którym by była zaraza trądu, który wszystkiego mieć nie może ku oczyszczeniu swemu.
33 Angraeng mah Mosi hoi Aaron khaeah,
Rzekł potem Pan do Mojżesza i do Aarona, mówiąc:
34 na toep o hanah kang paek o ih, Kanaan prae thungah na kun o naah, na toep o ih to prae ih im maeto thungah ngansae ka pungsak naah,
Gdy wnijdziecie do ziemi Chananejskiej, którą Ja wam dawam w osiadłość, a dopuściłbym zarazę trądu na który dom osiadłości waszej:
35 im tawnkung mah caeh ueloe, qaima khaeah, Ka imthung ah nathaih baktiah kaom hmuen to oh, tiah thui nahaeloe,
Tedy on, którego dom jest, przyjdzie i opowie to kapłanowi, mówiąc: Jakoby zaraza trądu zda mi się być w domu moim,
36 qaima mah nathaih khet hanah imthung ah caeh ai naah, imthung ih hmuennawk to kaciim ai hmuen ah oh han ai ah, hmuennawk to puen boih hanah thui pae tih; to pacoengah ni qaima mah im khet hanah caeh vop tih.
Rozkaże tedy kapłan wyprzątnąć dom pierwej niż sam wnijdzie, aby oglądał zarazę onę, iżby się nic nie splugawiło, coby było w domu, a potem kapłan wnijdzie, aby oglądał on dom.
37 Anih mah nathaih to khet naah, im tapang nuiah rong kahing maw, to tih ai boeh loe kathim maw om moe, im tapang pongah thuk kue nahaeloe,
A oglądając onę zarazę, ujrzeli zarazę na ścianie domu, jakoby dołki czarne, przyzieleńszym, albo przyczerwieńszym, a na spojrzeniu byłoby głębsze niż ściana.
38 qaima to thok tasa bangah tacawt ueloe, im to ni sarihto thung kha tih;
Tedy wynijdzie kapłan z domu onego przede drzwi, i zamknie on dom przez siedem dni.
39 ni sarihto pacoengah qaima mah im to khen let tih, to naah nathaih to pung nahaeloe,
Wróci się potem kapłan dnia siódmego i obejrzy; a jeźli się rozszerzyła zaraza na ścianach domu onego,
40 to nathaih kaom thlungnawk to la ueloe, vangpui tasa bang ih kaciim ai ahmuen ah va ving tih.
Rozkaże kapłan wyłamać ono kamienie, na którem by była zaraza, i wyrzucić je precz za miasto na miejsce nieczyste;
41 To im tapang nuiah kaom kaciim ai hmuennawk to talaih boih ueloe, vangpui tasa bang ih kaciim ai ahmuen ah va tih;
A dom rozkaże wewnątrz oskrobać wszędy w około; i wyrzucą on proch który oskrobali, precz za miasto na miejsce nieczyste;
42 to pacoengah kalah thlungnawk to la ueloe, to thlungnawk zuengah kalah thlungnawk to suem tih; kalah kangbet thaih param long to la ueloe, im tapang to pading tih.
I wezmą kamienie insze i wprawią na miejsce innych kamieni; i wapna też inszego wezmą a potynkują dom.
43 Thlungnawk to takhoe ving boeh, thlungnawk doeh talaih boih boeh moe, im to pading boih pacoengah doeh nathaih to om let toengtoeng vop nahaeloe,
A jeźliby się odnowiła ona zaraza, i rozszerzyła się po domu po wyrzuceniu kamienia, i po wyskrobaniu domu i po tynkowaniu jego:
44 qaima mah caeh ueloe, khen tih; imthung ah nathaih to pung nahaeloe, imthung ah kangcen thaih ngansae to oh pongah, im loe ciim mak ai boeh.
Tedy wnijdzie kapłan; a ujrzeli, że się rozszerzyła ona zaraza po domu, trąd jest jadowity w domu onym, nieczysty jest.
45 To naah anih mah im to phrae tih; thlungnawk, thingnawk hoi thlung bethaih param longnawk to la boih ueloe, anih mah vangpui tasa bang ih kaciim ai ahmuen ah caeh haih tih.
Zatem rozwalą on dom, kamienie jego, i drzewo jego i wszystko wapno domu onego, a wyniosą precz za miasto na miejsce nieczyste.
46 To im thok khah nathung, imthung ah akun kami loe duembang khoek to ciim mak ai.
A ten kto by wszedł do domu onego, po wszystkie dni, póki był zawarty, nieczystym będzie aż do wieczora.
47 To imthung ah iip kami loe, a khukbuen to pasuk han oh; to imthung ah buh caa kami doeh, a khukbuen to pasuk han oh.
A kto by spał w onym domu, upierze szaty swoje; także kto by jadł w tymże domu, upierze szaty swoje.
48 Im to pading pacoengah, qaima mah khet naah, nathaih pung ai boeh nahaeloe, to im loe ciim boeh, tiah qaima mah taphong tih.
Lecz jeźliby wyszedłszy kapłan obaczył, iż się nie szerzy zaraza po domu po tynkowaniu jego, tedy osądzi kapłan, że dom on jest czysty; bo uleczona jest zaraza ona.
49 Anih mah im ciimsak hanah tavaa hnetto, sidar thing, tlangqui kathim hoi hyssop thing tadok to sin tih;
A weźmie na oczyszczenie onego domu dwu wróblów, i drzewo cedrowe, i jedwabiu, karmazynu, i hizopu;
50 tavaa maeto loe kalong tui nuiah long laom thungah bop ueloe,
I zabije wróbla jednego nad naczyniem glinianem, nad wodą żywą;
51 sidar thing, hyssop thing tadok, tlangqui kathim hoi kahing tavaa to lak pacoengah, boh ih tavaa athii hoi kaciim tui thungah nup tih; to pacoengah im to vai sarihto haeh tih.
A wziąwszy drzewo cedrowe i hizop, i jedwab karmazynowy, i wróbla żywego, omoczy to wszystko we krwi wróbla zabitego i w wodzie żywej, a pokropi ten dom siedem kroć.
52 Tavaa ih athii, tui kalong, kahing tavaa, sidar thing, hyssop thing tadok, tlangqui kathim hoiah im to ciimsak tih;
I tak oczyści on dom krwią wróbla onego, i wodą żywą i wróblem żywym i drzewem cedrowem, i hizopem, i jedwabiem czerwonym.
53 toe anih mah kahing tavaa to vangpui tasa bang ih taw ah prawt tih; to im to ciimsak hanah, to tiah angbawnhaih na sak nahaeloe, im to ciim tih, tiah a naa.
Potem puści wróbla żywego precz za miasto w pole; tak oczyści on dom, i czystym będzie.
54 Hae loe ngansae nathaih, phra,
Tać jest ustawa o każdej zarazie trądu, i plamy czarnej:
55 khukbuen nuiah kaom ngansae hoi im ah kaom ngansae,
I o trądzie na szacie i na domu;
56 ngan tangdawh, ngan kamthak, ngansae,
I o sadzelu, i o świerzbie, i o białej plamie,
57 congca nathaih hoi kasaeng atawk ah oh moe, kaciim hoi ciim ai panoek thai hanah, patuk koi ngansae nathaih hoi kasaeng daan ah oh.
Żeby poznać, gdy kto jest nieczystym, i gdy kto czystym. Tać jest ustawa około trądu.