< Levitikas 14 >

1 Angraeng mah Mosi khaeah,
و خداوند موسی را خطاب کرده، گفت:۱
2 ngansae man kami mah ciimhaih niah patoh koi daan loe hae tiah oh;
«این است قانون مبروص: در روزتطهیرش نزد کاهن آورده شود.۲
3 qaima mah im tasa bangah caeh moe, to kami to khet naah, ngansae man kami loe ngantui ah om boeh nahaeloe,
و کاهن بیرون لشکرگاه برود و کاهن ملاحظه کند. اگر بلای برص از مبروص رفع شده باشد،۳
4 qaima mah nathaih ciim kami khaeah, kaciim moe, kahing tavaa hnetto, sidar thing, tlangqui kathim hoi hyssop thing tadok to sin hanah thui pae tih;
کاهن حکم بدهد که برای آن کسی‌که باید تطهیر شود، دوگنجشک زنده طاهر، و چوب ارز و قرمز و زوفابگیرند.۴
5 qaima mah kalong tui lawn ih long laom thungah tavaa maeto boh hanah thui pae tih;
و کاهن امر کند که یک گنجشک را درظرف سفالین بر بالای آب روان بکشند.۵
6 to pacoengah kahing tavaa kalah maeto la ueloe, sidar thing, tlangqui kathim, hyssop thing tadok hoi nawnto kalong tui nuiah boh ih tavaa athii hoiah atok tangcae ih tui thungah nup tih:
و اماگنجشک زنده را با چوب ارز و قرمز و زوفا بگیردو آنها را با گنجشک زنده به خون گنجشکی که برآب روان کشته شده، فرو برد.۶
7 ngansae ciimsak han kangaih kami nuiah vai sarihto haeh tih; to pacoengah loe anih to ciim boeh, tiah taphong tih; to pacoengah kahing tavaa to taw ah prawt tih.
و بر کسی‌که ازبرص باید تطهیر شود هفت مرتبه بپاشد، و حکم به طهارتش بدهد. و گنجشک زنده را به سوی صحرا رها کند.۷
8 Kaciim ah oh han kangaih kami mah a khukbuen to pasuk tih; a sam to aat ueloe, anih mah ciim thai hanah, tui amhluh tih; to pacoengah ni a ohhaih im ah caeh thai vop tih; toe a ohhaih im tasa bangah ni sarihto thung om vop tih.
و آن کس که باید تطهیر شودرخت خود را بشوید، و تمامی موی خود رابتراشد، و به آب غسل کند، و طاهر خواهد شد. وبعد از آن به لشکرگاه داخل شود، لیکن تا هفت روز بیرون خیمه خود بماند.۸
9 Ni sarihto naah lu sam, toektaboe mui, miklakoek mui hoi kalah nganmuinawk to aah boih han oh; a khukbuen to pasuk ueloe, tui amhluh tih; to naah ni anih to ciim vop tih.
و در روز هفتم تمامی موی خود را بتراشد از سر و ریش وآبروی خود، یعنی تمامی موی خود را بتراشد ورخت خود را بشوید و بدن خود را به آب غسل دهد. پس طاهر خواهد بود.۹
10 Ni tazetto naah, anih mah coek koi kaom ai, tuu tae hnetto hoi saningto kaom tuu tala maeto sin ueloe, cang hoiah angbawnhaih to sak hanah, situi hoi atok tangcae, takaw dip kahoih ephah hato thungah thumto, situi thoemto hoi nawnto sin tih.
«و در روز هشتم دو بره نرینه بی‌عیب، ویک بره ماده‌یک ساله بی‌عیب، و سه عشر آرد نرم سرشته شده به روغن، برای هدیه آردی، و یک لج روغن بگیرد.۱۰
11 Anih ciimsakkung qaima mah, ciimsak han kangaih kami to, kaminawk amkhuenghaih kahni im thok taeng, Angraeng hmaa ah cang hoi angbawnhaih sak ih hmuen hoi nawnto tathlang tih;
و آن کاهن که او را تطهیر می‌کند، آن کس را که باید تطهیر شود، با این چیزها به حضور خداوند نزد در خیمه اجتماع حاضر کند.۱۱
12 to pacoengah qaima mah tuucaa atae maeto la ueloe, situi hoi nawnto zae angbawnhaih ah paek tih; Angraeng hmaa ah ahaek ueloe, ahaek angbawnhaih ah paek tih.
و کاهن یکی از بره های نرینه را گرفته، آن را باآن لج روغن برای قربانی جرم بگذراند. و آنها رابرای هدیه جنبانیدنی به حضور خداوند بجنباند.۱۲
13 Anih mah zae angbawnhaih hoi hmai angbawnhaih sak han paek ih tuucaa to, hmuenciim ah bop tih; qaima mah zae angbawnhaih sak baktih toengah, sakpazae angbawnhaih doeh qaima ih tok ah oh; hae loe kaciim koek hmuen ah oh.
و بره را در جایی که قربانی گناه و قربانی سوختنی را ذبح می‌کنند، در مکان مقدس ذبح کند، زیرا قربانی جرم مثل قربانی گناه از آن کاهن است. این قدس اقداس است.۱۳
14 Qaima mah sakpazae angbawnhaih athii thoemto la ueloe, ciimsak han kangaih kami ih bantang bang naa nui, bantang banpui nui hoi bantang khokpui nuiah suem pae tih.
و کاهن از خون قربانی جرم بگیرد، و کاهن آن را بر نرمه گوش راست کسی‌که باید تطهیر شود، و بر شست دست راست و بر شست پای راست وی بمالد.۱۴
15 To pacoengah qaima mah situi thoemto la ueloe, angmah ih banqoi banpadae nuiah bawh tih;
وکاهن قدری از لج روغن گرفته، آن را در کف دست چپ خود بریزد.۱۵
16 qaima mah a bantang ban tadong to, a banqoi ban ah kaom, situi thungah nup pacoengah, a ban tadong hoiah situi to Angraeng hmaa ah vai sarihto haeh tih.
و کاهن انگشت راست خود را به روغنی که در کف چپ خود دارد فروبرد، و هفت مرتبه روغن را به حضور خداوندبپاشد.۱۶
17 Qaima mah a ban ah kaom kamtlai situi to, ciimsak han kangaih kami ih bantang bang naa nui, bantang banpui nui hoi bantang khokpui nuiah suem ueloe, sakpazae angbawnhaih moi thii nuiah doeh suem tih.
و کاهن از باقی روغن که در کف وی است بر نرمه گوش راست و بر شست دست راست و بر شست پای راست آن کس که بایدتطهیر شود، بالای خون قربانی جرم بمالد.۱۷
18 Qaima ban ah kaom kamtlai situi to, ciimsak han kangaih kami lu nuiah bawh ueloe, Angraeng hmaa ah anih han zaehaih loih thai hanah angbawnhaih to sah pae tih.
وبقیه روغن را که در کف کاهن است بر سر آن کس که باید تطهیر شود بمالد و کاهن برای وی به حضور خداوند کفاره خواهد نمود.۱۸
19 To pacoengah qaima mah, ciim ai kami, ciimsak hanah zae loihhaih angbawnhaih to sah pae tih; to pacoengah hmai angbawnhaih moi to bop tih;
و کاهن قربانی گناه را بگذراند، و برای آن کس که بایدتطهیر شود نجاست او را کفاره نماید. و بعد از آن قربانی سوختنی را ذبح کند.۱۹
20 qaima mah hmaicam nuiah, cang angbawnhaih hoi hmai angbawnhaih to paek ueloe, anih hanah zae loihhaih angbawnhaih to sah pae tih; to pacoengah ni anih to ciim vop tih.
و کاهن قربانی سوختنی و هدیه آردی را بر مذبح بگذراند، وبرای وی کفاره خواهد کرد، و طاهر خواهد بود.۲۰
21 Toe to kami loe amtang moe, to baktih hmuen to sah thai ai nahaeloe, ahaekhaih hmuen paek hoiah a sakpazae angbawnhaih to sak hanah, tuucaa maeto sin ueloe, cang hoi angbawnhaih sak hanah situi hoi atok tangcae ih kahoih takaw dip ephah hato thungah maeto, thoemto situi hoi nawnto sin tih;
و اگر او فقیر باشد و دستش به اینها نرسد، پس یک بره نرینه برای قربانی جرم تا جنبانیده شود وبرای وی کفاره کند، بگیرد و یک عشر از آرد نرم سرشته شده به روغن برای هدیه آردی و یک لج روغن،۲۱
22 anih mah hak thaih koiah kaom, pahuu hnetto maw, to tih ai boeh loe im pahuu hnetto sin ueloe, maeto loe zae angbawnhaih ah paek pacoengah, kalah maeto loe hmai angbawnhaih ah paek tih.
و دو فاخته یا دو جوجه کبوتر، آنچه دستش به آن برسد، و یکی قربانی گناه و دیگری قربانی سوختنی بشود.۲۲
23 Anih to ciimsak hanah, Angraeng hmaa ah kaminawk amkhuenghaih kahni im thok taengah, qaima khaeah, ni tazetto naah caeh haih tih.
«و در روز هشتم آنها را نزد کاهن به درخیمه اجتماع برای طهارت خود به حضور خداوند بیاورد.۲۳
24 Qaima mah sakpazae angbawnhaih tuucaa to la ueloe, situi hoi nawnto Angraeng hmaa ah ahaek pacoengah, ahaek angbawnhaih ah paek tih.
و کاهن بره قربانی جرم و لج روغن را بگیرد و کاهن آنها را برای هدیه جنبانیدنی به حضور خداوند بجنباند.۲۴
25 Anih mah zae angbawnhaih sak han paek ih tuucaa to bop ueloe, zae angbawnhaih athii thoemto lak pacoengah, ciimsak han kangaih kami ih bantang naa nui, bantang banpui nui hoi bantang khokpui nuiah suem pae tih;
وقربانی جرم را ذبح نماید و کاهن از خون قربانی جرم گرفته، بر نرمه گوش راست و شست دست راست و شست پای راست کسی‌که تطهیرمی شود بمالد.۲۵
26 qaima mah a banqoi banpadae nuiah situi to bawh ueloe,
و کاهن قدری از روغن را به کف دست چپ خود بریزد.۲۶
27 a banqoi ban ah kaom kamtlai situi to a bantang banpazung hoi Angraeng hmaa ah vai sarihto haeh tih.
و کاهن از روغنی که دردست چپ خود دارد، به انگشت راست خودهفت مرتبه به حضور خداوند بپاشد.۲۷
28 Qaima mah a ban ah kaom kamtlai situi to, ciimsak han kangaih kami ih bantang naa nui, bantang banpui nui hoi bantang khokpui nuiah suem pae tih;
و کاهن ازروغنی که در دست دارد بر نرمه گوش راست و برشست دست راست و بر شست پای راست کسی‌که تطهیر می‌شود، بر جای خون قربانی جرم بمالد.۲۸
29 qaima ban ah kaom kamtlai situi to ciimsak kangaih kami ih lu nuiah bawh ueloe, Angraeng hmaa ah zae loih thai hanah angbawnhaih to sah pae tih.
و بقیه روغنی که در دست کاهن است آن را بر سر کسی‌که تطهیر می‌شود بمالد تا برای وی به حضور خداوند کفاره کند.۲۹
30 To pacoengah to kami mah hak thaih koiah kaom, pahuu hnetto, to tih ai boeh loe im pahuu hnetto angbawnhaih ah paek tih;
و یکی از دوفاخته یا از دو جوجه کبوتر را از آنچه دستش به آن رسیده باشد بگذراند.۳۰
31 maeto loe zae angbawnhaih ah paek ueloe, kalah maeto loe cang hoi nawnto, hmai angbawnhaih ah paek tih; hae tiah qaima mah ciimsak kangaih kami hanah, Angraeng hmaa ah zaehaih loih thai hanah angbawnhaih to sah pae tih, tiah a naa.
یعنی هر‌آنچه دست وی به آن برسد، یکی را برای قربانی گناه ودیگری را برای قربانی سوختنی با هدیه آردی. وکاهن برای کسی‌که تطهیر می‌شود به حضورخداوند کفاره خواهد کرد.»۳۱
32 Hae loe ngansae man kami mah a zaehaih ciim hanah, sah thai ai kamtang kaminawk hanah paek ih daan ah oh.
این است قانون کسی‌که بلای برص دارد، و دست وی به تطهیرخود نمی رسد.۳۲
33 Angraeng mah Mosi hoi Aaron khaeah,
و خداوند موسی و هارون را خطاب کرده، گفت:۳۳
34 na toep o hanah kang paek o ih, Kanaan prae thungah na kun o naah, na toep o ih to prae ih im maeto thungah ngansae ka pungsak naah,
«چون به زمین کنعان که من آن را به شمابه ملکیت می‌دهم داخل شوید، و بلای برص رادر خانه‌ای از زمین ملک شما عارض گردانم،۳۴
35 im tawnkung mah caeh ueloe, qaima khaeah, Ka imthung ah nathaih baktiah kaom hmuen to oh, tiah thui nahaeloe,
آنگاه صاحب‌خانه آمده، کاهن را اطلاع داده، بگوید که مرا به نظر می‌آید که مثل بلا در خانه است.۳۵
36 qaima mah nathaih khet hanah imthung ah caeh ai naah, imthung ih hmuennawk to kaciim ai hmuen ah oh han ai ah, hmuennawk to puen boih hanah thui pae tih; to pacoengah ni qaima mah im khet hanah caeh vop tih.
و کاهن امر فرماید تا قبل از داخل شدن کاهن برای دیدن بلا، خانه را خالی کنند، مباداآنچه در خانه است نجس شود، و بعد از آن کاهن برای دیدن خانه داخل شود،۳۶
37 Anih mah nathaih to khet naah, im tapang nuiah rong kahing maw, to tih ai boeh loe kathim maw om moe, im tapang pongah thuk kue nahaeloe,
و بلا را ملاحظه نماید. اگر بلا در دیوارهای خانه از خطهای مایل به سبزی یا سرخی باشد، و از سطح دیوار گودتربنماید،۳۷
38 qaima to thok tasa bangah tacawt ueloe, im to ni sarihto thung kha tih;
پس کاهن از خانه نزد در بیرون رود وخانه را هفت روز ببندد.۳۸
39 ni sarihto pacoengah qaima mah im to khen let tih, to naah nathaih to pung nahaeloe,
و در روز هفتم کاهن باز بیاید و ملاحظه نماید اگر بلا در دیوارهای خانه پهن شده باشد،۳۹
40 to nathaih kaom thlungnawk to la ueloe, vangpui tasa bang ih kaciim ai ahmuen ah va ving tih.
آنگاه کاهن امر فرماید تاسنگهایی را که بلا در آنهاست کنده، آنها را به‌جای ناپاک بیرون شهر بیندازند.۴۰
41 To im tapang nuiah kaom kaciim ai hmuennawk to talaih boih ueloe, vangpui tasa bang ih kaciim ai ahmuen ah va tih;
و اندرون خانه را از هر طرف بتراشند و خاکی را که تراشیده باشند به‌جای ناپاک بیرون شهر بریزند.۴۱
42 to pacoengah kalah thlungnawk to la ueloe, to thlungnawk zuengah kalah thlungnawk to suem tih; kalah kangbet thaih param long to la ueloe, im tapang to pading tih.
وسنگهای دیگر گرفته، به‌جای آن سنگها بگذارندو خاک دیگر گرفته، خانه را اندود کنند.۴۲
43 Thlungnawk to takhoe ving boeh, thlungnawk doeh talaih boih boeh moe, im to pading boih pacoengah doeh nathaih to om let toengtoeng vop nahaeloe,
و اگربلا برگردد و بعد از کندن سنگها و تراشیدن واندود کردن خانه باز در خانه بروز کند،۴۳
44 qaima mah caeh ueloe, khen tih; imthung ah nathaih to pung nahaeloe, imthung ah kangcen thaih ngansae to oh pongah, im loe ciim mak ai boeh.
پس کاهن بیاید و ملاحظه نماید. اگر بلا در خانه پهن شده باشد این برص مفسد در خانه است و آن نجس است.۴۴
45 To naah anih mah im to phrae tih; thlungnawk, thingnawk hoi thlung bethaih param longnawk to la boih ueloe, anih mah vangpui tasa bang ih kaciim ai ahmuen ah caeh haih tih.
پس خانه را خراب کند باسنگهایش و چوبش و تمامی خاک خانه و به‌جای ناپاک بیرون شهر بیندازند.۴۵
46 To im thok khah nathung, imthung ah akun kami loe duembang khoek to ciim mak ai.
و هر‌که داخل خانه شود در تمام روزهایی که بسته باشد تا شام نجس خواهد بود.۴۶
47 To imthung ah iip kami loe, a khukbuen to pasuk han oh; to imthung ah buh caa kami doeh, a khukbuen to pasuk han oh.
و هر‌که در خانه بخوابدرخت خود را بشوید و هر‌که در خانه چیزی خورد، رخت خود را بشوید.۴۷
48 Im to pading pacoengah, qaima mah khet naah, nathaih pung ai boeh nahaeloe, to im loe ciim boeh, tiah qaima mah taphong tih.
و چون کاهن بیاید و ملاحظه نماید اگر بعد از اندود کردن خانه بلا در خانه پهن نشده باشد، پس کاهن حکم به طهارت خانه بدهد، زیرا بلا رفع شده است.۴۸
49 Anih mah im ciimsak hanah tavaa hnetto, sidar thing, tlangqui kathim hoi hyssop thing tadok to sin tih;
وبرای تطهیر خانه دو گنجشک و چوب ارز و قرمزو زوفا بگیرد.۴۹
50 tavaa maeto loe kalong tui nuiah long laom thungah bop ueloe,
و یک گنجشک را در ظرف سفالین بر آب روان ذبح نماید،۵۰
51 sidar thing, hyssop thing tadok, tlangqui kathim hoi kahing tavaa to lak pacoengah, boh ih tavaa athii hoi kaciim tui thungah nup tih; to pacoengah im to vai sarihto haeh tih.
و چوب ارز وزوفا و قرمز و گنجشک زنده را گرفته، آنها را به خون گنجشک ذبح شده و آب روان فرو برد، وهفت مرتبه بر خانه بپاشد.۵۱
52 Tavaa ih athii, tui kalong, kahing tavaa, sidar thing, hyssop thing tadok, tlangqui kathim hoiah im to ciimsak tih;
و خانه را به خون گنجشک و به آب روان و به گنجشک زنده و به چوب ارز و زوفا و قرمز تطهیر نماید.۵۲
53 toe anih mah kahing tavaa to vangpui tasa bang ih taw ah prawt tih; to im to ciimsak hanah, to tiah angbawnhaih na sak nahaeloe, im to ciim tih, tiah a naa.
وگنجشک زنده را بیرون شهر به سوی صحرا رهاکند، و خانه را کفاره نماید و طاهر خواهد بود.»۵۳
54 Hae loe ngansae nathaih, phra,
این است قانون، برای هر بلای برص و برای سعفه،۵۴
55 khukbuen nuiah kaom ngansae hoi im ah kaom ngansae,
و برای برص رخت و خانه،۵۵
56 ngan tangdawh, ngan kamthak, ngansae,
و برای آماس و قوبا و لکه براق.۵۶
57 congca nathaih hoi kasaeng atawk ah oh moe, kaciim hoi ciim ai panoek thai hanah, patuk koi ngansae nathaih hoi kasaeng daan ah oh.
و برای تعلیم دادن که چه وقت نجس می‌باشد و چه وقت طاهر. این قانون برص است.۵۷

< Levitikas 14 >