Levitikas 13

1 Angraeng mah Mosi hoi Aaron khaeah,

Kaj la Eternulo ekparolis al Moseo kaj al Aaron, dirante:

2 kami maeto mah a ngan nuiah kapaw maw, phra maw, to tih ai boeh loe ngan kanglung maw, ngansae maw om nahaeloe, anih to qaima Aaron khaeah maw, to tih ai boeh loe anih capanawk thungah qaima toksah kami maeto khaeah maw caeh haih han oh.

Se ĉe iu homo sur la haŭto de lia korpo aperos ŝvelaĵo aŭ pustulo aŭ makulo tiamaniere, ke sur la haŭto de lia korpo fariĝos kvazaŭ infektaĵo de lepro, tiam oni alkonduku lin al la pastro Aaron aŭ al unu el liaj filoj, la pastroj.

3 Qaima mah a ngan nuiah kaom ahmaa to khen pae tih; ahmaa pong ih ngan mui to anglung moe, nganhin pongah ahmaa to thuk kue nahaeloe, ngansae ah oh; to pongah qaima mah anih to khen ueloe, ciimcai ai kami, tiah taphong tih.

Kaj la pastro rigardos la infektaĵon sur la haŭto de la korpo, kaj se li vidos, ke la haroj sur la infektaĵo fariĝis blankaj kaj la infektaĵo aspektas pli profunda ol la haŭto de lia korpo, tiam ĝi estas infektaĵo de lepro; kaj la pastro ĝin pririgardos, kaj deklaros, ke ĝi estas malpura.

4 Toe nganhin pong ih ahmaa loe anglung, toe ahmaa loe nganhin pongah thuk kue ai nahaeloe, nganmui anglung ai cadoeh, qaima mah to kami to ni sarihto thung ahmuen kalah ah suem tih;

Kaj se ĝi estos blanka makulo sur la haŭto de lia korpo, sed ĝi ne aspektos pli profunda ol la haŭto, kaj la haroj sur ĝi ne fariĝis blankaj, tiam la pastro enŝlosu la infektiton por sep tagoj.

5 ni sarihto naah qaima mah anih to khen tih; to naah ahmaa loe angmah toengroeng ah oh moe, ngan kalah bangah angcen ai nahaeloe, anih to ni sarihto thung ahmuen kalah ah suem let bae vop tih;

Kaj la pastro rigardos lin en la sepa tago, kaj se li vidos, ke la infektaĵo restis en la antaŭa stato, kaj ke la infektaĵo ne disvastiĝis sur la haŭto, tiam la pastro enŝlosu lin por pluaj sep tagoj.

6 ni sarihto naah qaima mah khen let tih; to naah ahmaa to amnum moe, ngan kalah bangah angcen ai nahaeloe, to ahmaa loe ngan kapaw rumram ah oh pongah, qaima mah anih to ciim boeh, tiah taphong tih; a khukbuen to pasuk pacoengah ni to kami loe ciim vop tih.

Kaj la pastro rigardos lin en la plua sepa tago, kaj se li vidos, ke la infektaĵo fariĝis malpli rimarkebla kaj ĝi ne disvastiĝis sur la haŭto, tiam la pastro deklaru lin pura: ĝi estas likeno: li lavu siajn vestojn, kaj li estos pura.

7 Toe qaima mah ciim boeh, tiah taphong pacoengah, nganhin pong ih ahmaa to pung let nahaeloe, anih mah qaima khaeah khensak let tih.

Sed se la likeno tre disvastiĝis sur la haŭto, post kiam li montris sin al la pastro, ke tiu deklaru lin pura, tiam li duan fojon devas sin montri al la pastro.

8 Qaima mah khet let naah, nganhin nuiah ahmaa to pung nahaeloe, ngansae ah oh pongah, qaima mah anih to ciimcai ai kami, tiah taphong tih.

Kaj se la pastro vidos, ke la likeno disvastiĝis sur la haŭto, tiam la pastro deklaros lin malpura: ĝi estas lepro.

9 Ngansae man kami to qaima khaeah caeh haih let han oh;

Se sur iu homo estos infektaĵo de lepro, oni alkonduku lin al la pastro.

10 qaima mah anih to khet naah, nganhin pong ih ahmaa loe anglung, nganhin nui ih amui doeh anglung moe, nganhin pong ih ahmaa to sui hnup nahaeloe,

Kaj se la pastro vidos, ke estas blanka ŝvelaĵo sur la haŭto kaj ke de ĝi la haroj fariĝis blankaj kaj sur la ŝvelaĵo estas kruda karno,

11 to baktih nathaih loe kahoih thai ai nganhin nathaih ah oh pongah, qaima mah ciimcai ai kami, tiah taphong tih; anih loe ciim ai ah oh boeh pongah, ahmuen kalah ah suem mak ai.

tiam tio estas malnova lepro sur la haŭto de lia korpo; kaj la pastro deklaros lin malpura, ne enŝlosos lin; ĉar li estas malpura.

12 To nathaih loe nganhin boih ah oh moe, a lu hoi khok khoek to nathaih mah khuk boih boeh, tiah qaima mah kamtuengah hnu nahaeloe,

Se la lepro disfloros sur la haŭto kaj la lepro kovros la tutan haŭton de la infektito, de lia kapo ĝis la piedoj, ĉion, kion povas vidi la okuloj de la pastro;

13 qaima mah anih to khen tih; nathaih mah takpum to khuk boih nahaeloe, to kami to ciim boeh, tiah taphong tih; a takpum boih anglung boeh pongah, anih loe ciim boeh.

kaj la pastro vidos, ke la lepro kovris lian tutan korpon, tiam li deklaros la infektaĵon pura: ĉio fariĝis blanka, tial ĝi estas pura.

14 Toe a ngan nui ih ahmaa to sui hnup nahaeloe, anih to ciim mak ai.

Sed en la tago, en kiu montriĝos sur li kruda karno, li estos malpura.

15 Qaima mah tui baktiah kasui hnup ahmaa to hnuk naah, anih loe ciim ai kami ni, tiah taphong tih; to baktih ngan loe ciim ai pongah, ngansae ah oh.

Kiam la pastro vidos la krudan karnon, li deklaros lin malpura; la kruda karno estas malpura: ĝi estas lepro.

16 To ngan kaduk loe amkhraih moe, anglung nahaeloe, qaima khaeah patuek han oh;

Tamen se la kruda karno ŝanĝiĝos kaj fariĝos blanka, tiam li venu al la pastro.

17 qaima mah khet naah, ahmaa to anglung nahaeloe, qaima mah to kami to ciim boeh, tiah taphong tih, to pacoengah loe anih loe ciim tih boeh.

Kaj kiam la pastro lin rigardos, kaj vidos, ke la infektaĵo aliformiĝis en blankaĵon, tiam la pastro deklaros la infektaĵon pura; li estos pura.

18 Kami maeto loe takpum ah athlut to oh moe, hoih boeh,

Kaj se sur ies korpo estos absceso kaj resaniĝos,

19 athlut ohhaih ahmuen loe anglung maw, to tih ai boeh loe kanglung hoi kathim ah tangdawh phawt moe, angphong let nahaeloe, qaima khaeah patuek han oh.

kaj sur la loko de la absceso estos blanka ŝvelaĵo aŭ ruĝete-blanka makulo, tiam li devas sin montri al la pastro.

20 Qaima mah khet naah, ahmaa loe nganhin pongah thuk kue moe, ahmaa pong ih nganmui doeh anglung nahaeloe, athlut thung hoiah ngansae to tacawt pongah, qaima mah anih to kaciim ai kami, tiah taphong tih.

Kaj la pastro rigardos, kaj se li vidos, ke ĝi aspektas pli profunda ol la haŭto kaj ĝiaj haroj fariĝis blankaj, tiam la pastro deklaros lin malpura: ĝi estas infektaĵo de lepro, ĝi ekfloris en la absceso.

21 Toe qaima mah khet naah, ahmaa nui ih nganmui loe anglung ai, nganhin pongah doeh thuk ai, toe amnum nahaeloe, qaima mah anih to ni sarihto thung ahmuen kalah ah suem tih.

Kaj se la pastro vidos, ke ne estas sur ĝi blankaj haroj kaj ĝi ne estas pli profunda ol la haŭto kaj ĝi estas ne tre rimarkebla, tiam la pastro enŝlosos lin por sep tagoj.

22 Toe to ahmaa to angpung nahaeloe, ngansae ah oh pongah, qaima mah anih to ciim ai kami, tiah taphong tih.

Sed se ĝi disvastiĝos sur la haŭto, tiam la pastro deklaros lin malpura: tio estas infektaĵo.

23 Toe ahmaa loe angmah toengroeng ah oh moe, pung ai nahaeloe, athlut ahmaa rumram ah ni oh; to pongah qaima mah anih to ciim boeh, tiah taphong tih.

Se la makulo restos sur sia loko kaj ne disvastiĝos, ĝi estas brulumo de absceso; kaj la pastro deklaros ĝin pura.

24 Kami maeto loe hmai mah kangh, to tiah hmai mah kangh ih ahmaa to anglung, to tih ai boeh loe thim nahaeloe,

Aŭ se sur la haŭto de lia korpo estos brulvundo kaj sur la karno de la brulvundo aperos makulo ruĝete-blanka aŭ blanka,

25 qaima mah to ahmaa to khen tih; ahmaa pong ih nganmui loe anglung moe, nganhin pongah ahmaa to thuk kue nahaeloe, hmai mah kangh ih ahmaa thung hoiah ngansae to tacawt pongah, qaima mah anih to ciimcai ai kami ah taphong tih; to loe ngansae nathaih ah oh.

kaj la pastro ĝin rigardos, kaj vidos, ke la haroj sur la makulo fariĝis blankaj kaj ĝi aspektas pli profunda ol la haŭto, tiam ĝi estas lepro, kiu ekfloris sur la brulvundo; kaj la pastro deklaros ĝin malpura: ĝi estas infektaĵo de lepro.

26 Toe qaima mah khet naah, ahmaa pong ih nganmui loe anglung ai, ahmaa doeh thuk ai, amnum nahaeloe, qaima mah anih to ahmuen kalah bangah, ni sarihto thung omsak tih.

Se la pastro vidos, ke sur la makulo ne estas blankaj haroj kaj ĝi ne estas pli profunda ol la haŭto kaj ĝi estas malmulte rimarkebla, tiam la pastro enŝlosos lin por sep tagoj.

27 Ni sarihto thung qaima mah anih to khen tih; to naah ahmaa to pung nahaeloe, qaima mah anih to ciimcai ai kami ah taphong tih; to loe ngansae ah oh.

Kaj la pastro lin rigardos en la sepa tago; se ĝi disvastiĝis sur la haŭto, tiam la pastro deklaros lin malpura: ĝi estas infektaĵo de lepro.

28 Toe ahmaa to angmah toengroeng ah oh; pung ai moe, amnum nahaeloe, hmai mah kang rumram ih ahmaa ah oh pongah, qaima mah anih to kaciim kami ah taphong tih; to loe hmai mah kangh ih ahmaa rumram ah ni oh.

Sed se la makulo restis sur sia loko kaj ne disvastiĝis sur la haŭto kaj estas malmulte rimarkebla, tiam ĝi estas ŝvelaĵo de la brulvundo; kaj la pastro deklaros lin pura, ĉar ĝi estas brulumo de la brulvundo.

29 Nongpa, to tih ai boeh loe nongpata mah lu ah maw, to tih ai boeh loe toektaboe ah maw ahmaa om nahaeloe,

Se ĉe viro aŭ ĉe virino estos infektaĵo sur la kapo aŭ sur la barbo,

30 qaima mah ahmaa to khen tih; ahmaa loe nganhin pongah thuk moe, nganmui doeh amsen hrawng nahaeloe, qaima mah anih to kaciim ai kami ah taphong tih; to loe ngan kamthak ah oh moe, lu nuiah maw, to tih ai boeh loe toektaboe pongah kaom, ngansae ah oh.

kaj la pastro rigardos la infektaĵon, kaj vidos, ke ĝi aspektas pli profunda ol la haŭto kaj sur ĝi estas haroj flavetaj kaj maldikaj, tiam la pastro deklaros lin malpura: tio estas favo, tio estas lepro de la kapo aŭ de la barbo.

31 Toe qaima mah to baktih ahmaa to khet naah, ahmaa loe thuk parai ai moe, nganmui doeh amnum ai nahaeloe, to nathaih tawn kami to qaima mah ni sarihto thung ahmuen kalah ah suem tih.

Sed se la pastro rigardos la infektaĵon de la favo, kaj vidos, ke ĝi ne aspektas pli profunda ol la haŭto kaj ne estas sur ĝi nigraj haroj, tiam la pastro enŝlosos la favo-infektiton por sep tagoj.

32 Ni sarihto thung qaima mah ahmaa to khen pae let tih; to naah ngan kamthak ahmaa to pung ai, nganmui doeh amsen ai, ahmaa doeh thuk ai nahaeloe,

Kaj la pastro rigardos la infektiton en la sepa tago, kaj se li vidos, ke la favo ne disvastiĝis kaj ne estas sur ĝi flavetaj haroj kaj la favaĵo ne aspektas pli profunda ol la haŭto,

33 to kami mah a nganmui to aah han oh, toe ahmaa pong ih nganmui loe aah han om ai; to kami to qaima mah ni sarihto thung ahmuen kalah ah suem tih.

tiam oni lin razu, sed la favaĵon oni ne razu; kaj la pastro enŝlosos la favulon denove por sep tagoj.

34 Ni sarihto thung qaima mah ngan kamthak ahmaa to khen tih; toe ahmaa loe pung ai, ahmaa doeh thuk ai nahaeloe, qaima mah anih to kaciim kami ah taphong tih; anih loe a khukbuen to pasuk pacoengah ni ciim vop tih.

Kaj la pastro rigardos la favulon en la sepa tago, kaj se li vidos, ke la favo ne disvastiĝis sur la haŭto kaj ĝi ne aspektas pli profunda ol la haŭto, tiam la pastro deklaros lin pura; kaj li lavu siajn vestojn, kaj li estos pura.

35 Toe ciim boeh tiah taphong pacoengah, ngan kamthak ahmaa to pung let nahaeloe,

Sed se la favo disvastiĝos sur la haŭto, post kiam li estis deklarita pura,

36 qaima mah anih to khen let tih; ahmaa to nganhin nuiah pung let nahaeloe, qaima mah kamsen nganmui pakrong han angai ai; to kami loe ciim ai kami ah oh.

kaj la pastro vidos, ke la favo disvastiĝis sur la haŭto, tiam la pastro ne serĉu flavetajn harojn: li estas malpura.

37 Toe a khet naah ahmaa loe angmah toengroeng ah oh, amui kamnum doeh tacawt ai nahaeloe, ngan kamthak ahmaa loe hoih boeh pongah, anih loe ciim boeh; to naah qaima mah anih to ciim kami ah taphong tih.

Sed se la favo haltis en sia stato kaj nigraj haroj elkreskis sur ĝi, tiam la favo saniĝis; li estas pura, kaj la pastro deklaros lin pura.

38 Nongpa maw, to tih ai boeh loe nongpata loe nganhin nuiah kanglung bok ahmaa to oh moe, ngansae ah om nahaeloe,

Se sur la haŭto de la korpo de iu viro aŭ virino aperos makuloj, makuloj blankaj,

39 qaima mah khen pae tih; nganhin nuiah kaom kanglung bok ahmaa loe kamnum hoi kanglung angbaeh nahaeloe, nganhin pongah kaom ahmaa rumram ah ni oh; to kami loe ciim.

kaj la pastro rigardos, kaj vidos, ke sur la haŭto de ilia korpo la makuloj estas pale-blankaj, tiam ĝi estas likeno, kiu ekfloris sur la haŭto; li estas pura.

40 Sam to angmuen moe, a lu doeh angmuilum ah oh; toe to kami loe ciim.

Se ĉe iu elfalis la haroj sur la kapo, li estas senharulo; li estas pura.

41 Hmabang sam angmuen kami loe, lupataeh amngaeh cadoeh, anih loe ciim.

Se lia kapo senhariĝas sur la antaŭa parto, li estas kalvulo; li estas pura.

42 Toe lu angmuilum nuiah maw, to tih ai boeh loe a lupataeh hmabang ah maw, ngan kamling to tadawh phawt nahaeloe, lu angmuilum nuiah kaom, to tih ai boeh loe lupataeh nuiah kaom ahmaa loe ngansae ah oh.

Sed se sur la senharaĵo aŭ sur la kalvaĵo estos infektaĵo blanke-ruĝeta, tiam ĝi estas lepro, kiu ekfloris sur lia senharaĵo aŭ sur lia kalvaĵo.

43 Qaima mah anih to khet naah, lu angmuilum nuiah kaom, to tih ai boeh loe a lu pataeh nuiah kaom ahmaa loe ngansae baktiah om nahaeloe,

Kaj la pastro lin rigardos, kaj se li vidos, ke la ŝvelaĵo de la infektaĵo estas blanke-ruĝeta sur lia senharaĵo aŭ sur lia kalvaĵo, kiel aspektas lepro sur la haŭto de la korpo,

44 to kami loe ngansae man kami ah oh, anih loe ciim ai; a lu nuiah ahmaa oh pongah qaima mah anih to kaciim ai kami ah taphong tih.

tiam tio estas leprulo, li estas malpura; la pastro deklaru lin malpura: sur lia kapo estas lia infektaĵo.

45 Ngansae man kami loe angmah ih laihaw to asih moe, a lu to khuk ai ah, pahni to khuk pacoengah, Ciim ai! Ciim ai! tiah hang tih.

Kaj la vestojn de la leprulo, sur kiu estos tiu infektaĵo, oni devas disŝiri, kaj lia kapo devas esti nekovrita, kaj ĝis la lipoj li devas esti ĉirkaŭkovrita, kaj li devas kriadi: Malpura, malpura!

46 To ngansae man kami loe nathaih a tawnh thung, ciim ai ah a oh; to kami loe angmah bueng oh han oh, anih loe a ohhaih im tasa bangah om tih.

La tutan tempon, dum la infektaĵo estos sur li, li estu rigardata kiel malpura; malpura li estas; li estu izolita, ekster la tendaro estu lia loĝejo.

47 Ngansae to tuumui laihaw pongah maw, to tih ai boeh loe puu ngan laihaw pongah maw om nahaeloe,

Kaj se estos infektaĵo de lepro sur vesto lana aŭ sur vesto lina,

48 thunh ih hmuen maw, to tih ai boeh loe sak ih hmuen maw, to tih ai boeh loe tuumui maw, to tih ai boeh loe moihin maw, to tih ai boeh loe moihin hoi sak ih hmuen maw,

ĉu sur la fundamentaĵo, ĉu sur la enteksitaĵo, el lino aŭ el lano, ĉu sur felo, ĉu sur ia felaĵo,

49 laihaw nuiah kaom ahmaa loe rong kahing maw, to tih ai boeh loe kathim ah maw om nahaeloe, ngansae ah oh; nathaih to qaima khaeah patuek han oh.

kaj la infektaĵo estos verdeta aŭ ruĝeta sur la vesto aŭ sur la felo, sur la fundamentaĵo aŭ sur la enteksitaĵo aŭ sur la felaĵo, tiam ĝi estas infektaĵo de lepro, kaj oni devas montri ĝin al la pastro.

50 Qaima mah nathaih to khen ueloe, anih to ni sarihto thung ahmuen kalah ah omsak tih.

Kaj la pastro pririgardos la infektitaĵon kaj enŝlosos la infektitaĵon por sep tagoj.

51 Ni sarihto thungah khen let tih, to naah nathaih to laihaw kalah ahmuen ah maw, to tih ai boeh loe thunh ih laihaw pongah maw, tuumui hoiah sak ih laihaw pongah maw, to tih ai boeh loe moihin hoiah sak ih laihaw pongah maw, to tih ai boeh loe sak ih kawbaktih laihaw pongah maw angcen nahaeloe, ngansae ah oh pongah, ciim mak ai.

Kaj li rigardos la infektitaĵon en la sepa tago; se li vidos, ke la infektaĵo disvastiĝis sur la vesto, aŭ sur la fundamentaĵo, aŭ sur la enteksitaĵo, aŭ sur ia felaĵo, tiam la infektaĵo estas lepro pereiga; ĝi estas malpura.

52 To pongah sak ih khukbuen, to tih ai boeh loe tuumui hoiah thunh ih khukbuen, to tih ai boeh loe tuumui hoiah sak ih khukbuen, to tih ai boeh loe puu ngan khukbuen, to tih ai boeh loe moihin hoiah sak ih khukbuen boih ah nathaih to oh boeh pongah, hmai hoi qoeng ah; angcen thaih ngansae ah oh pongah, khukbuen to hmai hoiah qoeng han oh.

Kaj oni forbruligu la veston aŭ la fundamentaĵon aŭ la enteksitaĵon el lano aŭ el lino aŭ ĉian felaĵon, sur kiu estos la infektaĵo; ĉar ĝi estas lepro pereiga, per fajro oni devas ĝin forbruligi.

53 Toe qaima mah khet naah, tlangqui hoiah sak ih khukbuen, to tih ai boeh loe thunh ih khukbuen, to tih ai boeh loe moihin hoiah sak ih khukbuen boih ah nathaih to angcen ai nahaeloe,

Sed se la pastro vidos, ke la infektaĵo ne disvastiĝis sur la vesto aŭ sur la fundamentaĵo aŭ sur la enteksitaĵo aŭ sur ia felaĵo,

54 nathaih ahmaa kaom khukbuen to pasuksak ueloe, anih to ni sarihto thung ahmuen kalah ah omsak tih.

tiam la pastro ordonos, ke oni lavu tion, sur kio estas la infektaĵo, kaj li enŝlosos ĝin denove por sep tagoj.

55 Nathaih ahmaa kaom khukbuen pasuk pacoengah, qaima mah khen let tih; nathaih ahmaa loe rong amkhraih ai angmah toengroeng ah om nahaeloe, angpung ai cadoeh, ciim mak ai; athung bang hoiah a nui bangah ahnai to oh pongah, hmai hoiah qoeng han oh.

Kaj la pastro rigardos la infektaĵon post la lavo, kaj se li vidos, ke la infektaĵo ne ŝanĝis sian aspekton kaj la infektaĵo ne disvastiĝis, tiam ĝi estas malpura, per fajro oni ĝin forbruligu; ĝi estas penetriĝintaĵo sur la antaŭa aŭ malantaŭa flanko.

56 Qaima mah khet naah, pasuk tangcae khukbuen pong ih nathaih ahmaa to amnum nahaeloe, to ahmaa ohhaih khukbuen, to tih ai boeh loe moihin hoiah sak ih khukbuen, to tih ai boeh loe thunh ih khukbuen, to tih ai boeh loe sak ih khukbuen to asik tih.

Sed se la pastro vidos, ke la infektaĵo fariĝis malpli rimarkebla post la lavo, tiam li deŝiru ĝin de la vesto aŭ de la felo aŭ de la fundamentaĵo aŭ de la enteksitaĵo.

57 Toe tlangqui hoiah sak ih khukbuen, to tih ai boeh loe thunh ih khukbuen, to tih ai boeh loe moihin hoiah sak ih khukbuen nuiah nathaih to angphong let nahaeloe, angpung thaih nathaih ah oh pongah, nathaih kaom khukbuen to hmai hoiah qoeng han oh.

Se ĝi denove aperos sur la vesto aŭ sur la fundamentaĵo aŭ sur la enteksitaĵo aŭ sur ia felaĵo, tiam ĝi estas florantaĵo; per fajro oni forbruligu tion, sur kio estas la infektaĵo.

58 Tlangqui hoiah sak ih khukbuen, to tih ai boeh loe thunh ih khukbuen, to tih ai boeh loe moihin hoiah sak ih khukbuen loe ciim cadoeh, pasuk let han oh; to tiah sak naah ni ciim vop tih, tiah a naa.

Sed la veston aŭ la fundamentaĵon aŭ la enteksitaĵon aŭ ĉian felaĵon, de kiuj post la lavo foriĝos la infektaĵo, oni lavu duan fojon, kaj ĝi estos pura.

59 Hae loe ciim maw, ciim ai, tiah taphong hanah, tuumui, to tih ai boeh loe puu ngan, to tih ai boeh loe sak ih khukbuen, to tih ai boeh loe thunh ih khukbuen, to tih ai boeh loe moihin hoiah sak ih khukbuen hoi kasaeng daan ah oh.

Tio estas la leĝo pri la infektaĵo de lepro sur vesto lana aŭ lina, ĉu sur fundamentaĵo, ĉu sur enteksitaĵo, aŭ sur ia felaĵo, por deklari ĝin pura aŭ malpura.