< Lokcaekkung 16 >

1 Nito naah Samson loe Gaza ah caeh; to ahmuen ah tangyat zaw kami maeto a hnuk; to nongpata khaeah a caeh moe, anih to iih haih.
E foi Sansão a Gaza, e viu ali uma mulher prostituta, e se deitou com ela.
2 Gaza vangpui ih kaminawk mah, Samson to ah oh, tiah panoek o naah, a ohhaih ahmuen to takui o moe, vangpui khongkha ah aqum puek anih to angang o; aqum ah loe oh o taak duem, khawnbang khodai ah anih to hum si, tiah a thuih o.
E foi dito aos de Gaza: Sansão veio aqui. E cercaram-no, e puseram-lhe espias toda aquela noite à porta da cidade: e estiveram calados toda aquela noite, dizendo: Até a luz da manhã; então o mataremos.
3 Toe Samson loe qum taning khoek to khue ni to ah iih, anih loe qum taning ah angthawk moe, vangpui khongkha thokkung ih tung hnetto, takraenghaih hmuennawk boih palaeng ah aput moe, Hebron vangpui hmaa ah kaom mae nuiah a suek pae ving.
Mas Sansão dormiu até a meia noite; e à meia noite se levantou, e tomando as portas da cidade com seus dois pilares e seu ferrolho, lançou-as ao ombro, e foi-se, e subiu-se com elas ao cume do monte que está diante de Hebrom.
4 To tiah oh pacoengah, Sorek azawn ah kaom Delilah, tiah ahmin kaom nongpata maeto hoiah ang koeh hoi.
Depois disto aconteceu que se apaixonou por uma mulher no vale de Soreque, a qual se chamava Dalila.
5 Philistin ukkunnawk loe nongpata khaeah caeh o moe, anih khaeah, Anih to ka pazawk o thaih moe, taoeng pacoengah, ka pacaekthlaek o hanah, a thacakhaih naah maw oh, tiah panoek thai hanah, anih to zoek ah; to tiah na sak thaih nahaeloe, kami boih mah phoisa shekel sang hatlaito kang paek o han, tiah a naa o.
E vieram a ela os príncipes dos filisteus, e disseram-lhe: Engana-o e sabe em que consiste sua grande força, e como o poderíamos vencer, para que o amarremos e o atormentemos; e cada um de nós te dará mil e cem siclos de prata.
6 To pongah Delilah mah Samson khaeah, Na thacakhaih loe naah maw oh, nang hae kawbangmaw kang taoeng moe, kang pazawk thaih han, tiah na thui ah, tiah a naa.
E Dalila disse a Sansão: Eu te rogo que me declares em que consiste tua grande força, e como poderás ser acorrentado para ser atormentado.
7 Samson mah anih khaeah, Karoem ai qui kangtha sarihto hoiah nang komh o nahaeloe, ka tha zok ueloe, minawk kalah baktiah ka om tih, tiah a naa.
E respondeu-lhe Sansão: Se me atarem com sete vimes verdes que ainda não estejam secos, então me debilitarei, e serei como qualquer um dos homens.
8 Philistin ukkungnawk mah nongpata hanah karoem ai qui kangtha sarihto sin pae o, nongpata mah Samson to qui sarihto hoiah a komh.
E os príncipes dos filisteus lhe trouxeram sete vimes verdes que ainda não se haviam secado, e atou-lhe com eles.
9 Thoemto nongpanawk loe nongpata ih imkhaan thung hoiah zing o; Samson, Philistinnawk mah ang hmang o boeh, tiah a naa. To naah anih mah qui to hmai mah kangh ih tlangqui baktiah taprawt pae pet. To pongah a thacakhaih to panoek thai ai.
E estavam espias em casa dela em uma câmara. Então ela lhe disse: Sansão, os filisteus sobre ti! E ele rompeu os vimes, como se rompe uma corda de estopa quando sente o fogo: e não se soube sua força.
10 To naah Delilah mah Samson khaeah, Khenah, kai hae tiah doeh nang sah ai moe, amsawnlok nang thuih; angzoh loe, kawbangmaw kang taoengh thai han na thui ah, tiah a naa.
Então Dalila disse a Sansão: Eis que tu me enganaste, e me disseste mentiras: revela-me pois agora, eu te rogo, como poderás ser acorrentado.
11 Anih mah Delilah khaeah, Mi mah doeh patoh vai ai ih qui kangtha hoiah nang taoengh nahaeloe, tha ka zok ueloe, minawk kalah baktiah ka om tih, tiah a naa.
E ele lhe disse: Se me atarem fortemente com cordas novas, com as quais nenhuma coisa se tenha feito, eu me debilitarei, e serei como qualquer um dos homens.
12 To pongah Delilah mah qui kangtha to lak moe, anih to taoengh; kaminawk loe a imkhaan thungah oh o pongah, anih khaeah, Samson, Philistin kaminawk mah ang hmang o boeh, tiah a naa. To naah a ban ih qui to tlangqui baktiah apet.
E Dalila tomou cordas novas, e atou-lhe com elas, e disse-lhe: Sansão, os filisteus sobre ti! E os espias estavam em uma câmara. Mas ele as rompeu de seus braços como um fio.
13 Delilah mah anih khaeah, Vaihi khoek to nang pahnui thuih moe, amsawnlok nang thuih; kawbangmaw kang taoengh thai han na thui ah, tiah a naa. Anih mah, Ka lu ah sarihto pakhui ih ka sam hae kahni sakhaih tangnaeng hoi nawnto na takaek moe, tapang ah sumdik hoiah na takhing caeng nahaeloe, ka tha zok ueloe, kalah kaminawk baktiah ka om tih, tiah a naa.
E Dalila disse a Sansão: Até agora me enganas, e tratas comigo com mentiras. Revela-me pois agora como poderás ser acorrentado. Ele então lhe disse: Se teceres sete tranças de minha cabeça com a teia.
14 Delilah mah sarihto pakhui ih sam to lak, kahni sakhaih tangnaeng hoi nawnto takaek moe, sumdik hoiah tapang ah takhing caeng pacoengah, Samson, Philistinnawk mah ang hmang o boeh, tiah a naa let bae. Anih loe iihhaih ahmuen hoiah angthawk, kahni sakhaih tangnaeng, sumdik hoi thingnawk boih to a zuh moe, vah pae phaeng.
E ela fincou a estaca, e disse-lhe: Sansão, os filisteus sobre ti! Mas despertando ele de seu sonho, arrancou a estaca do tear com a teia.
15 To pacoengah nongpata mah anih khaeah, Na poekhaih palungthin nang paek ai ah, kawbangmaw kai khaeah kang palung, tiah na thuih thaih? Amsawnlok vai thumto nang thuih boeh, toe naah maw na thacakhaih to oh, tito nang thui ai, tiah a naa.
E ela lhe disse: Como dizes, Eu te amo, pois que teu coração não está comigo? Já me enganaste três vezes, e não me hás ainda descoberto em que está tua grande força.
16 To tiah nithokkruek anget pae moe, duek han khoek to lok a dueng pae pongah,
E aconteceu que, pressionando-lhe ela cada dia com suas palavras e importunando-lhe, sua alma foi reduzida à mortal angústia.
17 Samson mah angmah ih palung thungah kaom hmuen to thuih pae boih; Sithaw ih Nazarit kami ah ka oh pongah, kam no ih zok thung hoi tacawt pacoengah, ka lu ih sam hae vaito doeh ka aat ai vop; sam ka aah nahaeloe, tha ka cak mak ai, tha ka zok ueloe, kalah kaminawk baktiah ni ka om tih, tiah a naa.
Revelou-lhe, pois, todo seu coração, e disse-lhe: Nunca a minha cabeça chegou navalha; porque sou nazireu de Deus desde o ventre de minha mãe. Se for rapado, minha força se apartará de mim, e serei debilitado, e como todos os homens.
18 Samson mah palung thungah kaom hmuen to thuih pae boih boeh, tiah Delilah mah panoek naah, Philistin ukkungnawk kawk hanah kami to patoeh; vaito angzo o let raeh; palung thungah kaom hmuennawk boih ang thuih boeh, tiah a naa. To pongah Philistin ukkungnawk mah phoisa to sin o moe, nongpata khaeah caeh o.
E vendo Dalila que ele lhe havia revelado todo seu coração, mandou chamar aos príncipes dos filisteus, dizendo: Vinde esta vez, porque ele me revelou todo seu coração. E os príncipes dos filisteus vieram a ela, trazendo em sua mão o dinheiro.
19 Samson to a phaih nuiah iihsak pacoengah, pakhui ih a sam sarihto aah pae hanah kami maeto a kawk, pakhui ih sam sarihto aah pacoengah, Samson loe tha zok boeh, to naah Delilah mah Samson to pacaekthlaek amtong boeh.
E ela fez que ele dormisse sobre seus joelhos; e chamado um homem, rapou-lhe sete tranças de sua cabeça, e começou a afligi-lo, pois sua força se apartou dele.
20 To pacoengah, Samson, Philistin kaminawk angzoh o boeh, tiah a naa. A iihhaih hoiah angthawk, hmaloe ah sak ih baktih toengah, kang thawk moe, ka sawt han vop, tiah a poek; Angraeng mah caehtaak boeh, tiah anih mah panoek ai.
E disse-lhe: Sansão, os filisteus sobre ti! E logo que despertou ele de seu sonho, se disse: Esta vez sairei como as outras, e me escaparei: não sabendo que o SENHOR já se havia dele apartado.
21 To naah anih to Philsitin kaminawk mah naeh o moe, a mik hnetto taprok pae o; Gaza ah caeh o haih tathuk; anih to sumkamling sumqui hoiah taoengh o moe, thongim thungah cang kaeh o sak.
Mas os filisteus lançaram mão dele, e tiraram-lhe os olhos, e o levaram a Gaza; e o ataram com correntes, para que moesse no cárcere.
22 Toe a aah pae o ih lu sam to tacawt pae let.
E o cabelo de sua cabeça começou a crescer, depois que foi rapado.
23 Philistin ukkungnawk loe angmacae sithaw Dagon khaeah kalen parai angbawnhaih to sak o moe, anghoehaih poisak hanah amkhueng o; aicae sithaw mah aicae ih misa Samson hae aicae ban ah paek boeh, tiah a thuih o.
Então os príncipes dos filisteus se juntaram para oferecer sacrifício a Dagom seu deus, e para alegrar-se; e disseram: Nosso deus entregou em nossas mãos a Sansão nosso inimigo.
24 Kaminawk mah hnuk o naah, angmacae ih sithaw to pakoeh o; aicae prae parokung, paroeai aicae kaminawk humkung, aicae ih misa loe sithaw mah aicae ban ah paek boeh, tiah a thuih o.
E vendo-o o povo, louvaram a seu deus, dizendo: Nosso deus entregou em nossas mãos a nosso inimigo, e ao destruidor de nossa terra, o qual havia matado a muitos de nós.
25 Nihcae loe anghoe o moe, aicae nawmhaih saksak hanah Samson to kawk oh, tiah hangh o. To pongah Samson to thongim thung hoiah tacawt o haih, nihcae poeknawm hanah Samson mah sak pae; anih to tung hnetto salakah a suek o.
E aconteceu que, indo-se alegrando o coração deles, disseram: Chamai a Sansão, para que divirta diante de nós. E chamaram a Sansão do cárcere, e fazia de joguete diante deles; e puseram-no entre as colunas.
26 Samson mah anih hoikung thendoeng khaeah, Hae tempul ataehhaih tung nuiah kam ha thai hanah, tung to ka ban hoi na suisak ah, tiah a naa.
E Sansão disse ao jovem que o guiava pela mão: Aproxima-me, e faze-me segurar as colunas sobre que se sustenta a casa, para que me apoie sobre elas.
27 Tempul loe nongpa nongpata hoi koi o mong; Philistin ukkungnawk boih to ahmuen ah oh o; kami sang thumto kaom nongpa hoi nongpatanawk loe Samson mah sak ih nawmhaih khet hanah imphu ah oh o.
E a casa estava cheia de homens e mulheres: e todos os príncipes dos filisteus estavam ali; e no alto piso havia como três mil homens e mulheres, que estavam olhando o escárnio de Sansão.
28 To naah Samson mah Angraeng khaeah, Aw Angraeng Sithaw, na pahnet hmah; Aw Sithaw, kamik hnetto taprok Philsitinnawk nuiah vaito lu ka lak thai hanah, vaito khue mah thacakhaih na paek raeh, tiah lawk a thuih.
Então clamou Sansão ao SENHOR, e disse: Senhor DEUS, lembra-te agora de mim, e esforça-me, te rogo, somente esta vez, ó Deus, para que de uma vez tome vingança dos filisteus, por meus dois olhos.
29 To naah Samson mah tempul ataehhaih aum ih tung hnetto to banqoi ban hoiah maeto, bantang ban hoiah maeto patawnh.
Agarrou logo Sansão as duas colunas do meio sobre as quais se sustentava a casa, e apoiou-se nelas, a uma com a direita, e a outra com a esquerda;
30 Samson mah, Philistin kaminawk hoi nawnto na duehsak ah, tiah a naa. Anih mah a thacakhaih boih pathok naah, tempul loe ukkungnawk hoi to ah kaom kaminawk boih nuiah amtim rup. Samson hing nathuem ah hum ih kami pongah, a duek naah hum ih kami to pop kue.
E disse Sansão: Morra eu com os filisteus. E apoiando com força, caiu a casa sobre os príncipes, e sobre todo aquele povo que estava nela. E foram muitos mais os que deles matou morrendo, que os que havia matado em sua vida.
31 To naah angmah ih nawkamyanawk hoi ampa imthung takoh boih anih ih qok lak hanah caeh o tathuk; a qok to aput o moe, Zorah hoi Eshtaol vangpui salakah kaom ampa Manoah aphumhaih tangqom thungah aphum o. Anih mah Israel kaminawk to saning pumphaeto thung uk.
E desceram seus irmãos e toda a casa de seu pai, e tomaram-no, e levaram-no, e o sepultaram entre Zorá e Estaol, no sepulcro de seu pai Manoá. E ele julgou a Israel vinte anos.

< Lokcaekkung 16 >