Lokcaekkung 14
1 Samson loe Timnath ah caeh tathuk moe, to ah Philistin nongpata maeto a hnuk.
Ein gong bar det so til at Samson gjekk ned til Timna; der fekk han sjå ei filistargjenta.
2 Anih amlaem let naah loe, ampa hoi amno khaeah, Timnah vangpui ah nongpata maeto ka hnuk, anih to ka zu ah na la paeh, tiah a naa.
Då han kom heim att, sagde han det med far sin og mor si: «Eg såg ei filistargjenta i Timna; henne lyt de festa til kona åt meg!»
3 Amno hoi ampa mah, Nangmah ih nawkamyanawk ih canu, aimah acaeng thungah nongpata om ai pongah maw tangyat hin aat ai Philistin tanuh zu ah lak han na thuih? tiah a naa hoi. Toe Samson mah ampa khaeah, Anih to ka koeh khruek boeh pongah, ka zu ah na la paeh, tiah a naa.
Då sagde foreldri hans til honom: «Finst det då ingi gjenta hjå frendarne dine eller i heile vårt folk, sidan du vil ganga av og få deg ei kona hjå dei u-umskorne filistarane?» Men Samson svara far sin: «Henne lyt du festa åt meg! Ho er den som eg likar.»
4 Philistin kaminawk tukhaih loklam hnuk thai hanah Angraeng mah hae tiah hmuen to sak, tiah ampa hoi amno mah panoek hoi ai; to nathuem ah Israel kaminawk loe Philistinnawk mah uk o.
Foreldri hans skyna ikkje at dette kom frå Herren; for han søkte eit høve til å koma innpå filistarane - den gongen rådde filistarane i Israel.
5 Samson loe amno ampa hoi nawnto Timnath vangpui ah caeh tathuk, Timnath vangpui taeng ih misur takha phak o naah, khenah, kaipui loe hangh moe, anih to hmang.
So gjekk Samson og foreldri hans ned til Timna. Då dei kom til vinhagarne utanfor byen, for ei ung løva burande imot honom;
6 Samson loe ban ah tidoeh sin ai; toe Angraeng thacakhaih a nuiah oh pongah, Maeh ca taprawt pet baktiah to kaipui to anih mah taprawt pat; a sak ih hmuen to amno hoi ampa khaeah thui pae ai.
då kom Herrens ande yver honom, og han tok løva, og sleit henne sund med berre nevarne, som det skulde vore eit kid; men han sagde’kje med foreldri sine kva han hadde gjort.
7 To pacoengah nongpata to koeh pongah, anih khae lokthuih hanah caeh tathuk.
So gjekk han ned og tala med gjenta; og han lika henne framifrå godt.
8 Atue nasetto maw oh pacoengah, to nongpata to lak hanah a caeh let; kaipui qok to khet hanah lam taeng bangah a caeh; a khet naah, to kaipui qok thungah kaom khoiphae hoi khoitui to a hnuk.
Um ei tid for han ned att og vilde gifta seg med henne. So tok han av vegen, vilde sjå løva som han hadde drepe; då fann han eit biebol med honning i skrovet hennar.
9 Khoi to ban hoi lak moe, a caak, amno hoi ampa khae phak naah, nihnik han doeh a paek thoem; nihnik mah doeh caak hoi toeng; toe anih mah kaipui qok thung ih khoitui ni, tiah nihnik khaeah thui pae ai.
Han tok honningen ut, og heldt honom i henderne og åt, med han gjekk frametter, og då han kom til foreldri sine, gav han dei og, og dei åt; men han sagde det ikkje med deim at han hadde funne honningen i løveskrovet.
10 Ampa loe nongpata khet hanah caeh tathuk; Samson loe thendoeng mah sak koi atawk baktih toengah to ah buhcaakhaih poih to a sak.
Då far hans kom ned til bruri, gjorde Samson eit gjestebod der, som dei unge mennerne hadde for vis.
11 To ih kaminawk mah Samson to hnuk o naah, anih hoi nawnto oh hanah kami quithumto paek o.
Og so snart dei fekk sjå honom, fann dei honom tretti fylgjesmenner; dei var stødt med honom,
12 Samson mah nihcae khaeah, Lok karai kang thuih o han, hae ih poih ni sarihto thungah nang thuih o thaih nahaeloe, puu kahni zung quithumto hoi khukbuennawk kang paek o han;
og ein dag sagde Samson til deim: «No vil eg bjoda dykk ei gåta! Løyser de henne åt meg innan dei sju gjestebodsdagarne er ute, og løyser de henne rett, so skal eg gjeva dykk tretti fine skjortor og tretti festklædningar;
13 toe nang thui o thai ai nahaeloe, puu kahni zung quithumto hoi khukbuennawk to na paek o toeng ah, tiah a naa. Nihcae mah anih khaeah, Nang thuih han koi karai lok to na thui lai ah, thaih ka koeh o boeh, tiah a naa o.
men kann de ikkje løysa henne, skal de gjeva meg tretti fine skjortor og tretti festklædningar.» «Seg fram gåta di, so me fær høyra henne!» svara dei.
14 To naah Samson mah nihcae khaeah, Kacaa thaih kami thung hoiah buh to tacawt moe, thacak kami thung hoiah kaluep to tacawt, tiah a naa. Ni thumto thung nihcae mah thui pae o thai ai.
Då sagde han: «Av ein etar kom etand’, av den sterke kom søtt.» So leid det tri dagar, og dei var ikkje god til å løysa gåta.
15 Ni sarihto naah loe nihcae mah, Samson zu khaeah, Lok karai duenghaih to kaicae khaeah ang thuih thai hanah, na sava to zoek ah, to tih ai nahaeloe nangmah hoi nam pa imthung takoh boih hmai hoiah kang thlaek o han; kaicae ih hmuenmae lak han ih maw kaicae hae nang kawk? tiah a naa o.
Den sjuande dagen sagde dei til bruri: «Få mannen din til å segja oss løysningi på gåta, elles brenner me upp både deg og folket ditt! Er det for å arma oss ut at de hev bede oss hit?»
16 To pacoengah Samson ih zu loe a hmaa ah qah pae moe, Kai hae nang palung tangtang ai, nang hnukma; kai ih kaminawk khaeah karai lokduenghaih to na thuih pae, toe kai nang panoeksak ai, tiah a naa. Anih mah, Khenah, kam pa hoi kam no khaeah mataeng doeh ka thui ai vop; tipongah nang khaeah kang thuih han loe? tiah a naa.
Då gret bruri framfyre honom, og sagde: «Du held ikkje av meg! Du berre hatar meg! Du hev bode landsmennerne mine ei gåta, men meg hev du ikkje sagt korleis ho skal løysast!» «Eg hev’kje sagt det med far min og mor mi; skulde eg so segja det med deg?» svara Samson.
17 Nongpata loe anih hmaa ah buhraenghaih ni sarihto thung qah pae; toe a hnik pae khruek pongah, ni sarihto naah loe a thuih pae; to karai lokduenghaih to a zu mah angmah ih kaminawk khaeah thuih pae patoeng.
Men ho hekk yver honom og gret alle dei sju dagarne som gjestebodet varde, og den sjuande dagen sagde han det med henne, av di ho plåga honom so. So løyste ho gåta for landsmennerne sine,
18 Ni sarihto ni akun ai naah, vangpui thung ih kaminawk mah Samson khaeah, Khoi pongah kaluep kue timaw oh? Kaipui pongah thacak kue timaw oh vop? tiah a naa. Samson mah nihcae khaeah, Kai ih maitaw tala hoiah laikok na tok o ai nahaeloe, kang dueng o ih karai lok to nang pathim o thai mak ai, tiah a naa.
og fyrr soli gladde den sjuande dagen, kom mennerne i byen og sagde til honom: «Kva er søtar’ enn honning? Kva er sterkar’ enn løva?» Då svara Samson: «Hadde de’kje pløgt med mi kviga, so hadde de’kje løyst mi gåta.»
19 To naah anih nuiah Angraeng ih Muithla to oh; anih loe Ashkelon vangpui ah caeh tathuk moe, kami quithumto hum; a khukbuennawk to a khring pae, a tawnh o ih hmuennawk to a lak pae pacoengah, karai lokduenghaih pathim thaih kaminawk hanah a paek. Anih loe paroeai plungphui hoiah ampa im ah caeh.
Og Herrens ande kom yver honom; han gjekk ned til Askalon, og slo i hel tretti filistarar, tok klædi deira, og let deim som hadde løyst gåta få deim til høgtidsklede; og harm som han var, for han heim att til garden åt far sin.
20 Samson ih zu to, Samson hoi nawnto angkom angmah ih ampui hanah paek o ving.
Men kona hans vart gjevi til den fylgjesmannen, som han hadde valt seg til brursvein.
