Lokcaekkung 13
1 Israel kaminawk loe Angraeng mikhnukah kahoih ai hmuen to sak o let bae; to pongah Angraeng mah nihcae to saning quipalito thung Philistin kaminawk ban ah paek.
En de kinderen Israels voeren voort te doen, dat kwaad was in de ogen des HEEREN; zo gaf de HEERE hen in de hand der Filistijnen veertig jaren.
2 Dan acaeng, Zorah vangpui kami, Manoah, tiah ahmin kaom kami maeto oh; anih ih zu loe, caa kaak, caa sah thai ai.
En er was een man van Zora, uit het geslacht van een Daniet, wiens naam was Manoach; en zijn huisvrouw was onvruchtbaar en baarde niet.
3 Angraeng ih van kami to a zu khaeah angphong moe, anih khaeah, Khenah, vaihi nang loe caa na kaak, caa na sah ai; toe zokpomh ueloe, capa maeto na sah tih.
En een Engel des HEEREN verscheen aan deze vrouw, en Hij zeide tot haar: Zie nu, gij zijt onvruchtbaar, en hebt niet gebaard; maar gij zult zwanger worden, en een zoon baren.
4 To pongah vaihi hoi kamtong misurtui hoi paqui thai koi hmuen tidoeh nae hmah; ciimcai ai caaknaek doeh caa hmah.
Zo wacht u toch nu, en drink geen wijn noch sterken drank, en eet niets onreins.
5 Khenah, zok na pomh ueloe, capa maeto na sah tih; anih lu ih sam to aat pae hmah; nawkta loe Nazari kami ah om ueloe, zok thung hoi Sithaw han pahoe ih kami ah om tih; anih mah Israel kaminawk Philistin kaminawk ih ban thung hoiah pahlonghaih tok to sah amtong tih, tiah a naa.
Want zie, gij zult zwanger worden, en een zoon baren, op wiens hoofd geen scheermes zal komen; want dat knechtje zal een Nazireer Gods zijn, van moeders buik af; en hij zal beginnen Israel te verlossen uit der Filistijnen hand.
6 To pacoengah nongpata loe sava khaeah caeh moe, Sithaw kami maeto kai khaeah angzoh; anih loe Sithaw ih van kami baktiah oh, a krang loe zitthoh parai; naa bang hoiah maw nang zoh, tiah ka dueng ai moe, angmah ih ahmin doeh na thui ai.
Toen kwam deze vrouw in, en sprak tot haar man, zeggende: Er kwam een Man Gods tot mij, Wiens aangezicht was als het aangezicht van een Engel Gods, zeer vreselijk; en ik vraagde Hem niet, van waar Hij was, en Zijn naam gaf Hij mij niet te kennen.
7 Toe anih mah kai khaeah, Zok na pomh ueloe, ca nongpa maeto na sah tih, vaihi hoi kamtong misurtui nae hmah lai ah, paqui thai koi hmuen to nae hmah loe, ciimcai ai tidoeh caa hmah; nawkta loe zok thung hoi kamtong a duek khoek to Sithaw ih Nazari kami ah om tih, tiah ang thuih, tiah a naa.
Maar Hij zeide tot mij: Zie, gij zult zwanger worden, en een zoon baren; zo drink nu geen wijn noch sterken drank, en eet niets onreins; want dat knechtje zal een Nazireer Gods zijn, van moeders buik af tot op den dag zijns doods.
8 To naah Manoah mah Sithaw khaeah lawkthuih; Aw ka Angraeng, nang patoeh ih Sithaw kami to angzosak let loe, tapen han koi nawkta to kawbangmaw ka khetzawn han, tito na patuk nasoe, tiah a naa.
Toen aanbad Manoach den HEERE vuriglijk, en zeide: Och, HEERE! dat toch de Man Gods, Dien Gij gezonden hebt, weder tot ons kome, en ons lere, wat we dat knechtje doen zullen, dat geboren zal worden.
9 Manoah lawkthuihaih to Sithaw mah tahngaih pae; nongpata loe lawk ah oh naah, Sithaw ih van kami anih khaeah angzoh pae let; to naah a sava Manoah loe anih khaeah om ai.
En God verhoorde de stem van Manoach; en de Engel Gods kwam wederom tot de vrouw. Zij nu zat in het veld, doch haar man Manoach was niet bij haar.
10 Nongpata loe a sava khaeah karangah cawnh moe, Khenah, canghniah kai khae angzo kami to, vaihi hae ah angzoh let, tiah a naa.
Zo haastte de vrouw, en liep, en gaf het haar man te kennen; en zij zeide tot hem: Zie, die Man is mij verschenen, Welke op dien dag tot mij kwam.
11 Manoah loe angthawk moe, a zu hnukah bang; to kami khae phak naah, Ka zu khae lokthuikung loe nang maw? tiah a naa. To naah anih mah, Ue kai ni, tiah a naa.
Toen stond Manoach op, en ging zijn huisvrouw na; en hij kwam tot dien Man, en zeide tot Hem: Zijt gij die Man, Dewelke tot deze vrouw gesproken hebt? En Hij zeide: Ik ben het.
12 Manoah mah, Na thuih ih lok akoep naah, nawkta loe kawbangmaw om ueloe, kawbangmaw ka khetzawn han loe? tiah a naa.
Toen zeide Manoach: Nu, dat Uw woorden komen; maar wat zal des knechtjes wijze en zijn werk zijn?
13 Angraeng ih van kami mah, Manoah khaeah, Nongpata khae ka thuih pae ih loknawk baktiah anih mah khenzawn nasoe.
En de Engel des HEEREN zeide tot Manoach: Van alles, wat Ik tot de vrouw gezegd heb, zal zij zich wachten.
14 Misur takha thung hoi tacawt tidoeh caa mak ai ueloe, misurkung hoi tacawt tih hmuen doeh caa mak ai; misurtui hoi paquih thai koi hmuen tidoeh nae mak ai ueloe, ciimcai ai hmuen tidoeh caa mak ai; ka paek ih loknawk boih nongpata mah pazui nasoe, tiah a naa.
Zij zal niet eten van iets, dat van den wijnstok des wijns voortkomt; en wijn en sterken drank zal zij niet drinken, noch iets onreins eten; al wat Ik haar geboden heb, zal zij onderhouden.
15 Manoah mah Angraeng ih van kami khaeah, Nang han maeh caa maeto bop pacoeng ai kakroek to, hae ah om raeh, tiah a naa.
Toen zeide Manoach tot den Engel des HEEREN: Laat ons U toch ophouden, en een geitenbokje voor Uw aangezicht bereiden.
16 Angraeng ih van kami mah, Kai nang kang khruek cadoeh, nang ih buh to ka caa mak ai; toe hmai angbawnhaih sak na koeh nahaeloe, Angraeng khaeah sah ah, tiah a naa. Manoah mah anih loe Angraeng ih van kami ni, tiah panoek ai.
Maar de Engel des HEEREN zeide tot Manoach: Indien gij Mij zult ophouden, Ik zal van uw brood niet eten; en indien gij een brandoffer zult doen, dat zult gij den HEERE offeren. Want Manoach wist niet, dat het een Engel des HEEREN was.
17 To pacoengah Manoah mah Angraeng ih van kami khaeah, Na thuih ih lok akoep naah na hmin pakoeh hanah, na hmin loe mi aa? tiah a dueng.
En Manoach zeide tot den Engel des HEEREN: Wat is Uw naam, opdat wij U vereren, wanneer Uw woord zal komen.
18 Anih mah tih hanah ka hmin nang dueng loe? Ka hmin loe dawnrai koiah oh, tiah a naa.
En de Engel des HEEREN zeide tot hem: Waarom vraagt gij dus naar Mijn naam? Die is toch Wonderlijk.
19 To pacoengah Manoah mah maeh caa to lak moe, canghum hoi nawnto angbawnhaih to thlung nuiah Angraeng khaeah paek; Manoah hoi a zu mah khet hoi li naah, van kami mah dawnrai hmuen to sak.
Toen nam Manoach een geitenbokje, en het spijsoffer, en offerde het op den rotssteen, den HEERE. En Hij handelde wonderlijk in Zijn doen; en Manoach en zijn huisvrouw zagen toe.
20 Hmaicam thung hoiah van bangah hmai angqong tahang naah, Angraeng ih van kami loe hmaicam hmai kangqong pongah van ah dawh tahang; Manoah hoi a zu mah hnuk hoi naah, long ah mikhmai akuep hoi.
En het geschiedde, als de vlam van het altaar opvoer naar den hemel, zo voer de Engel des HEEREN op in de vlam des altaars. Als Manoach en zijn huisvrouw dat zagen, zo vielen zij op hun aangezichten ter aarde.
21 Manoah hoi a zu khaeah van kami to amtueng let ai boeh. To pacoengah loe Manoah mah Anih loe Angraeng ih van kami ni, tiah panoek.
En de Engel des HEEREN verscheen niet meer aan Manoach, en aan zijn huisvrouw. Toen bekende Manoach, dat het een Engel des HEEREN was.
22 To naah Manoah mah a zu khaeah, Sithaw a hnuk hoi boeh pongah, a dueh hoi tangtang tih boeh, tiah a naa.
En Manoach zeide tot zijn huisvrouw: Wij zullen zekerlijk sterven, omdat wij God gezien hebben.
23 Toe a zu mah anih khaeah, Angraeng mah aihnik hum han koeh nahaeloe, a paek hoi ih hmai angbawnhaih hoi canghum angbawnhaih to talawk mak ai, hae hmuennawk boih doeh patuek mak ai, to baktih loknawk doeh vaihi thuem ah na thui mak ai, tiah a naa.
Maar zijn huisvrouw zeide tot hem: Zo de HEERE lust had ons te doden, Hij had het brandoffer en spijsoffer van onze hand niet aangenomen, noch ons dit alles getoond, noch ons om dezen tijd laten horen, zulks als dit is.
24 Nongpata mah capa maeto tapen, anih ih ahmin to Samson, tiah a sak; anih loe qoeng tahang moe, Angraeng mah tahamhoihaih paek.
Daarna baarde deze vrouw een zoon, en zij noemde zijn naam Simson; en dat knechtje werd groot, en de HEERE zegende het.
25 Zorah hoi Eshtaol vangpui salak, Dan kaminawk ataihaih ahmuen ah oh naah, Angraeng ih Muithla mah anih khaeah toksak amtong.
En de Geest des HEEREN begon hem bij wijlen te drijven in het leger van Dan, tussen Zora en tussen Esthaol.
