Joshua 2
1 To naah Nun capa Joshua mah Shittim vangpui hoiah misa khen kami hnetto tamquta hoiah patoeh, nihnik khaeah prae khet han caeh hoih, Jeriko vangpui to kahoih ah khen hoih, tiah a naa. To pacoengah nihnik loe caeh hoi moe, tangyat zaw, Rahab im ah toem hoi.
Misit igitur Iosue filius Nun de Setim duos viros exploratores in abscondito: et dixit eis: Ite, et considerate Terram, urbemque Iericho. Qui pergentes ingressi sunt domum mulieris meretricis, nomine Rahab, et quieverunt apud eam.
2 Jeriko siangpahrang khaeah, Khenah, Israel kami hnik loe tamquta hoi prae khet hanah vai qum ah vangpui thungah angzoh hoi, tiah thuih pae o.
Nunciatumque est regi Iericho, et dictum: Ecce viri ingressi sunt huc per noctem de filiis Israel, ut explorarent Terram.
3 To pongah Jeriko siangpahrang mah Rahab khaeah, Nang khaeah angzo, na imthung ah angzo kami hnik loe, tamquta hoi prae khet han angzoh hoi pongah, haeah angzo haih ah, tiah naa.
Misitque rex Iericho ad Rahab dicens: Educ viros, qui venerunt ad te, et ingressi sunt domum tuam: exploratores quippe sunt, et omnem Terram considerare venerunt.
4 Toe nongpata mah to kami hnik to hawk ving moe, anih khaeah, Kami hnik loe angzoh hoi tangak; toe naa hoiah maw angzoh hoi, tito ka panoek ai.
Tollensque mulier viros, abscondit, et ait: Fateor, venerunt ad me, sed nesciebam unde essent:
5 Nihnik loe khoving moe, vangpui sipae khongkha khah tom naah, tacawt hoi ving boeh; naa bangmaw a caeh hoi tito ka panoek ai; nihnik to karangah patom oh, na kae o vop tih, tiah a naa.
cumque porta clauderetur in tenebris, et illi pariter exierunt, nescio quo abierunt: persequimini cito, et comprehendetis eos.
6 Toe nongpata mah nihnik to imphu ah dawhsak moe, imphu ah suek ih pathlah thungah anghawksak.
Ipsa autem fecit ascendere viros in solarium domus suæ, operuitque eos stipula lini, quæ ibi erat.
7 To pongah kaminawk mah misa khen kami hnik to Jordan vapui caehhaih loklam bangah patom o; nihnik patom kaminawk vangpui khongkha laemh o pacoengah, khongkha thok to a khah o.
Hi autem, qui missi fuerant, secuti sunt eos per viam, quæ ducit ad vadum Iordanis: illisque egressis statim porta clausa est.
8 Nongpata loe tamquta hoi misa khen hnik iip hoi ai nathuem ah, imphu ah dawh tahang moe,
Necdum obdormierant qui latebant, et ecce mulier ascendit ad eos, et ait:
9 nihnik khaeah, Angraeng mah hae prae hae nangcae ban ah paek boeh, nangcae to paroeai kang zit o; hae prae thung kaom kaminawk loe nangcae zit loiah thazok o sut boeh.
Novi quod Dominus tradiderit vobis Terram: etenim irruit in nos terror vester, et elanguerunt omnes habitatores Terræ.
10 Izip prae thung hoi nang zoh o naah, nangcae hanah Angraeng mah kawbangmaw tuipui kathim to kaangsak moe, Jordan vapui yaeh ah kaom Amor siangpahrang, Sihon siangpahrang hoi Og siangpahrang na hum o, tito ka thaih o boeh.
Audivimus quod siccaverit Dominus aquas Maris Rubri ad vestrum introitum, quando egressi estis ex Ægypto: et quæ feceritis duobus Amorrhæorum regibus, qui erant trans Iordanem: Sehon et Og, quos interfecistis.
11 To tamthang ka thaih o naah, kaicae ih palungthin loe tui baktiah amzawt moe, nangcae zit loiah misahoihaih palungthin ka tawn o ai boeh; nangcae ih Angraeng Sithaw loe, ranui ih van hoi long thung ih ahmuennawk ukkung Sithaw ah oh.
Et hæc audientes pertimuimus, et elanguit cor nostrum, nec remansit in nobis spiritus ad introitum vestrum: Dominus enim Deus vester ipse est Deus in cælo sursum, et in terra deorsum.
12 To pongah nanghnik nuiah tahmenhaih kam tuengsak baktih toengah, nanghnik mah doeh kam pa imthung takoh boih nuiah tahmenhaih nam tueng hoi sak hanah, Angraeng ih ahmin hoiah vaihi lokkam hoih loe, tangtang angmathaih to na paek hoih;
Nunc ergo iurate mihi per Dominum, ut quomodo ego misericordiam feci vobiscum, ita et vos faciatis cum domo patris mei: detisque mihi verum signum,
13 kam pa, kam no, kam nawkamyanawk, kam nawk nongpatanawk, nihcae hoi kasaeng canawknawk hinghaih to pathlung paeh; to tiah ni duekhaih thung hoiah kaicae hinghaih hae nang pahlong o thai tih, tiah a naa.
ut salvetis patrem meum et matrem, et fratres ac sorores meas, et omnia quæ illorum sunt, et eruatis animas nostras a morte.
14 To kami hnik mah nongpata khaeah, Ka sak o han ih hmuen na taphong ai nahaeloe, ka hing o baktiah na hing toeng hanah kang pakaa hoi han; Angraeng mah kaicae ban ah prae paek naah, nangcae nuiah tahmenhaih hoi oepthok ah tok ka sak o han hmang, tiah a naa hoi.
Qui responderunt ei: Anima nostra sit pro vobis in mortem, si tamen non prodideris nos. Cumque tradiderit nobis Dominus terram, faciemus in te misericordiam et veritatem.
15 To nongpata ih im loe vangpui sipae taengah oh pongah, nihnik to qui hoiah thokbuem ah pakhrak tathuk.
Demisit ergo eos per funem de fenestra: domus enim eius hærebat muro.
16 Nongpata mah nihnik khaeah, Nanghnik patom kaminawk mah hnuk han ai ah, mae ah cawn hoih; nanghnik patom kaminawk amlaem o ai karoek to, mae ah ni thumto thung nang hawk hoi pacoengah, caeh hoih, tiah a naa.
Dixitque ad eos: Ad montana conscendite, ne forte occurrant vobis revertentes: ibique latitate tribus diebus, donec redeant, et sic ibitis per viam vestram.
17 Misa khen kami hnik mah nongpata khaeah, Lokkam ih baktih toengah tok na sah ai nahaeloe, kaihnik kasae na net hmah.
Qui dixerunt ad eam: Innoxii erimus a iuramento hoc, quo adiurasti nos:
18 Khenah, prae thungah ka kun o naah, kaihnik nang pakhrakhaih thokbuem ah hae tlangqui kathim hae zaeng ah; nam no hoi nam pa, nam nawkamyanawk, nam pa ih imthung takohnawk to, na imthung ah omsak boih ah.
si ingredientibus nobis Terram, signum fuerit funiculus iste coccineus, et ligaveris eum in fenestra, per quam demisisti nos: et patrem tuum ac matrem, fratresque et omnem cognationem tuam congregaveris in domum tuam.
19 Mi kawbaktih doeh na imthung takoh hoi tacawt moe, loklam ah caeh kami loe, kaihnik nuiah zae nethaih om hmah nasoe; angmah ih athii to angmah lu nuiah krah nasoe; nangmah hoi na imthung ah kaom kaminawk nuiah, ban ka phok o nahaeloe, anih ih athii to kaihnik nuiah krah nasoe.
Qui ostium domus tuæ egressus fuerit, sanguis ipsius erit in caput eius, et nos erimus alieni. Cunctorum autem sanguis, qui tecum in domo fuerint, redundabit in caput nostrum, si eos aliquis tetigerit.
20 Toe ka sak o han ih hmuen to na taphong nahaeloe, vaihi lok nang kamsak ih lok thung hoiah kaihnik hae loih nasoe, tiah a naa hoi.
Quod si nos prodere volueris, et sermonem istum proferre in medium, erimus mundi ab hoc iuramento, quo adiurasti nos.
21 Nongpata mah, Na thuih hoi ih lok baktiah om nasoe, tiah a naa. To pacoengah nongpata mah nihnik to patoeh pongah, nihnik loe a caeh hoi; to pacoengah anih mah tlangqui kathim to thokbuem ah a bangh.
Et illa respondit: Sicut locuti estis, ita fiat. Dimittensque eos ut pergerent, appendit funiculum coccineum in fenestra.
22 Nihnik loe caeh hoi moe, nihnik patom kaminawk amlaem ai karoek to, mae nuiah ni thumto thung oh hoi; nihnik patom kaminawk mah nihnik to loklam boih ah pakrong o, toe hnu o ai.
Illi vero ambulantes pervenerunt ad montana, et manserunt ibi tres dies, donec reverterentur qui fuerant persecuti: quærentes enim per omnem viam, non repererunt eos.
23 To pacoengah nihnik loe mae nui hoiah anghum hoi tathuk moe, amlaem hoi; vapui angkat hoi pacoengah, Nun capa Joshua khaeah a caeh hoi; a hnuk hoi ih hmuennawk boih to anih khaeah thuih pae hoi;
Quibus urbem ingressis, reversi sunt, et descenderunt exploratores de monte: et, transmisso Iordane, venerunt ad Iosue filium Nun, narraveruntque ei omnia quæ acciderant sibi,
24 nihnik mah Joshua khaeah, Angraeng mah prae boih aicae ban ah paek boeh; prae thung kaom kaminawk boih aicae zit o loiah thazok o boih boeh, tiah a thuih pae hoi.
atque dixerunt: Tradidit Dominus omnem terram hanc in manus nostras, et timore prostrati sunt cuncti habitatores eius.
