Jonah 3
1 To pacoengah vai hnetto haih Angraeng ih lok Jonah khaeah phak,
En het woord des HEEREN geschiedde ten anderen male tot Jona, zeggende:
2 angthawk ah, kalen pui, Nineveh vangpui ah caeh loe, kang paek ih lok to taphong ah, tiah a naa.
Maak u op, ga naar de grote stad Nineve; en predik tegen haar de prediking, die Ik tot u spreek.
3 To pongah Jonah loe angthawk moe, Angraeng ih lok baktih toengah, Nineveh vangpui ah a caeh. Nineveh loe kalen parai vangpui ah oh moe, ni thumto thung caeh ih vangpui ah oh.
Toen maakte zich Jona op, en ging naar Nineve, naar het woord des HEEREN. Nineve nu was een grote stad Gods, van drie dagreizen.
4 Nito caeh pacoengah Jonah loe vangpui thungah akunh, to ah ni qui palito thung oh pacoengah, Nineveh vangpui to amtim tih boeh, tiah acoehaih lok to a thuih pae.
En Jona begon in de stad te gaan, een dagreis; en hij predikte, en zeide: Nog veertig dagen, dan zal Nineve worden omgekeerd.
5 To naah Nineveh vangpui thung ih kaminawk mah Sithaw to tang o, buhzah han taphong o, kathoeng koek hoi kalen koek khoek to kaminawk boih buri kahni to angkhuk o.
En de lieden van Nineve geloofden aan God; en zij riepen een vasten uit, en bekleedden zich met zakken, van hun grootste af tot hun kleinste toe.
6 To lok tamthang to Nineveh siangpahrang khaeah phak, to naah anih loe angmah ih angraeng tangkhang nui hoiah angthawk tahang moe, siangpahrang khukbuen to angkhring, buri kahni angkhuk pacoengah, maiphu thungah anghnut.
Want dit woord geraakte tot den koning van Nineve, en hij stond op van zijn troon, en deed zijn heerlijk overkleed van zich; en hij bedekte zich met een zak, en zat neder in de as.
7 Siangpahrang hoi oep kaom angmah ih kaminawk khokhanhaih rang hoiah, Nineveh vangpui ah lok to taphongsak boih; taphong ih lok loe, Kami doeh, pacah ih tuu hoi moinawk doeh rawkcak pacah o hmah; tidoeh pataengh han om ai: buh to caa o hmah nasoe, tui doeh nae o hmah nasoe:
En hij liet uitroepen, en men sprak te Nineve, uit bevel des konings en zijner groten, zeggende: Laat mens noch beest, rund noch schaap, iets smaken, laat ze niet weiden, noch water drinken.
8 kami doeh, pacah ih moi doeh buri kahni to angkhuk o boih nasoe loe, Sithaw to kawk nasoe; ue, kami boih a sak o ih kahoih ai hmuen hoiah amlaem o nasoe, ban hoi a sak o ih kahoih ai hmuen thung hoiah amlaem o nasoe.
Maar mens en beest zullen met zakken bedekt zijn, en zullen sterk tot God roepen; en zij zullen zich bekeren, een iegelijk van zijn bozen weg, en van het geweld, dat in hun handen is.
9 To tiah nahaeloe aicae amro han ai ah, Sithaw mah tahmen ueloe, zit kathok palungphuihaih to dipsak khoe doeh om tih, tito mi mah maw thui thai tih? tiah lok to angzoh.
Wie weet, God mocht Zich wenden, en berouw hebben; en Hij mocht Zich wenden van de hittigheid Zijns toorns, dat wij niet vergingen!
10 Kaminawk loe a sak o ih kahoih ai hmuennawk hoi kasae loklam hoiah amlaem o let boeh, tiah Sithaw mah hnuk naah, Sithaw loe dawnpakhuem moe, nihcae nuiah ka phaksak han, tiah thuih ih raihaih to phasak ai.
En God zag hun werken, dat zij zich bekeerden van hun bozen weg; en het berouwde God over het kwaad, dat Hij gesproken had hun te zullen doen, en Hij deed het niet.
