< Jonah 1 >

1 Amittai capa Jonah khaeah, Angraeng ih lok to angzoh,
La parole de Yahweh fut adressée à Jonas, fils d'Amathi, en ces termes:
2 angthawk ah loe, Nineveh vangpui ah caeh ah, nihcae sethaih ka hmaa ah phak boeh pongah, to vangpui misa haih lok to taphong ah.
" Lève-toi, va à Ninive, la grande ville, et prêche contre elle; car leur méchanceté est montée jusqu'à moi. "
3 Toe Jonah loe Angraeng hmaa hoiah angthawk moe, Tarshish vangpui ah cawnh ving hanah amsak, to pongah Joppa vangpui bangah a caeh. To ah Joppa vangpui ah caehhaih palongpui maeto a hnuk; Angraeng hmaa hoi loih thai hanah, palongpui angthuenghaih atho to paek moe, Tarshish vangpui ah a caeh.
Et Jonas se leva pour s'enfuir à Tharsis, loin de la face de Yahweh. Il descendit à Joppé, et trouva un vaisseau qui allait à Tharsis et, ayant payé son passage, il y descendit pour aller avec eux à Tharsis, loin de la face de Yahweh.
4 Toe Angraeng mah tuipui ah thacak parai takhi to patoeh, to naah tuipui ah takhi sae to songh, to pongah palong to amro duih.
Mais Yahweh fit souffler un grand vent sur la mer, et il y eut sur la mer une grande tempête; le vaisseau menaçait de se briser.
5 To naah palongpui angthueng kaminawk loe zit o moe, kami boih mah angmacae ih sithaw to palawk o, palongpui anghoep thai hanah, hmuenmaenawk to tuipui thungah a vah o. Toe Jonah loe palongpui tlim ah caeh tathuk, to ah angsong moe, a iih.
Les mariniers eurent peur; ils crièrent chacun à leur dieu, et jetèrent à la mer les objets qui étaient sur le vaisseau, pour s'alléger. Et Jonas était descendu au fond du navire; il s'était couché et dormait profondément.
6 To pongah palongpui mongh kalen koek anih khaeah caeh moe, Nang loe kawbang maw na iih thaih? Aicae anghmat o han ai ah, angthawk ah loe, na Sithaw to palawk ah; anih mah aicae han kho na poek pae khoe doeh om tih, tiah a naa.
Alors le chef de l'équipage s'approcha de lui et lui dit: " Qu'as-tu à dormir? Lève-toi, invoque ton Dieu; peut-être Dieu pensera-t-il à nous, et nous ne périrons point! "
7 To naah a thungah kaom kaminawk mah, Angzo oh, mi pongah maw hae baktih raihaih hae aicae nui ah phak, tiah panoek thai hanah taham khethaih to sah o si, tiah maeto hoi maeto thuih o. Nihcae mah taham khethaih to sak o naah, Jonah nuiah krak.
Et ils se dirent les uns aux autres: " Venez, jetons les sorts, afin que nous sachions de qui nous vient ce mal. " Ils jetèrent les sorts, et le sort tomba sur Jonas.
8 To pacoengah nihcae mah anih khaeah, Aicae nuiah kaom raihaih loe mi pongah maw oh? Na thui ah, tih tok maw na sak? Naa bang hoiah maw nang zoh? Naa bang ih prae ah maw na oh? Naa bang ih kami maw? tiah lok a dueng o.
Alors ils lui dirent: " Dis-nous donc à cause de qui nous arrive ce mal; quelle est ta profession, d'où viens-tu, quel est ton pays et de quel peuple es-tu?
9 Anih mah nihcae khaeah, Kai loe Hebru kami ah ka oh, tuipui hoi saoeng boih Sahkung, Angraeng, van Sithaw to ka zit, tiah a naa.
Il leur répondit: " Je suis un Hébreu et j'adore Yahweh, le Dieu du ciel, qui a fait la mer et la terre. "
10 To lok to palongpui angthueng kaminawk mah thaih o naah, zit o aep, Jonah mah nihcae khaeah thuih pae ih lok baktih toengah, to kaminawk mah anih loe Angraeng khae hoi kacawn ving kami ni, tiah panoek o naah, anih khaeah, Tipongah hae tiah na oh loe? tiah a naa o.
Les hommes furent saisis d'une grande crainte, et ils lui dirent: " Qu'as-tu fait! " Car les hommes savaient qu'il s'enfuyait loin de la face de Yahweh, parce qu'il le leur avait déclaré.
11 Tuipui ih tuiphu loe kanung aep ah angthawk pongah, nihcae mah Jonah khaeah, kangthawk tuipui ih tuiphu hae dipsak thai hanah, nang hae kawbang maw kang sak o han? tiah a naa o.
Ils lui dirent: " Que te ferons-nous, pour que la mer s'apaise pour nous? " Car la mer continuait de se soulever de plus en plus.
12 Jonah mah nihcae khaeah, Kai hae na la oh loe, tuipui thungah na va o halat ah, to tiah nahaeloe tuiphu to dip tih. Kai pongah ni nangcae nuiah takhi sae songh, tiah ka panoek, tiah a naa.
Il leur répondit: " Prenez-moi et me jetez à la mer, et la mer s'apaisera pour vous; car je sais que c'est à cause de moi que cette grande tempête est venue sur vous. "
13 To tiah a thuih pae cadoeh palongpui mongh kaminawk loe tuitaeng bangah mongh hanah tha pathok o vop, toe tuiphu to angthawk moe, takhi sae kanung aep ah song pongah, caeh o thai ai.
Les hommes ramaient pour ramener le vaisseau à la terre, mais ils ne le purent pas; car la mer continuait de se soulever de plus en plus contre eux.
14 To naah nihcae loe Angraeng khaeah hang o, Aw Angraeng, tahmenhaih kang hnik o, tahmenhaih kang hnik o, hae kami ih hinghaih to lak hanah, kaicae hae duehsak hmah, zaehaih panoek ai kami maeto ih athii pongah kaicae hae zaehaih na net hmah, Aw Angraeng, na koeh ih baktih toengah ni, hae hmuen hae na sak boeh, tiah lawkthuih o.
Alors ils crièrent à Yahweh et dirent: " Ah! Yahweh, que nous ne périssions pas pour l'âme de cet homme, et ne nous chargez pas d'un sang innocent; car c'est vous, Yahweh, qui avez fait comme il vous a plu. "
15 To pongah Jonah to lak o moe, tuipui thungah a vah o: to naah kangthawk tuipui ih tuiphu to dip.
Et prenant Jonas, ils le jetèrent à la mer; et la mer calma sa fureur.
16 To pacoengah loe to ah kaom kaminawk mah Angraeng to paroeai zit o, Angraeng khaeah hmuen tathlanghaih a sak o moe, lokkamhaih to a sak o.
Et les hommes furent saisis d'une grande crainte pour Yahweh; ils offrirent un sacrifice à Yahweh et firent des vœux.
17 Angraeng mah Jonah paaeh hanah tangapui to patoeh. Jonah loe tanga zok thungah ni thumto hoi qum thumto oh.
Et Yahweh fit venir un grand poisson pour engloutir Jonas; et Jonas fut dans les entrailles du poisson trois jours et trois nuits.

< Jonah 1 >