Johan 21
1 To pacoengah Jesu mah Tiberia tuipui ah a hnukbang kaminawk khaeah amtueng pae let.
Potem się zaś ukazał Jezus uczniom u morza Tyberyjadzkiego, a ukazał się tak.
2 Toah Simon Piter, (Dydimu, tiah kawk ih) Thomas, Kalili prae Kana avang ih Nathanael, Zebedee ih caanawk, a hnukbang kalah hnetto oh o.
Byli pospołu Szymon Piotr i Tomasz, którego zowią Dydymus, i Natanael, który był z Kany Galilejskiej, i synowie Zebedeuszowi, i drudzy dwaj z uczniów jego.
3 Simon Piter mah nihcae khaeah, Tanga haeng hanah ka caeh han, tiah a naa. Nihcae mah anih khaeah, Kaicae doeh kang zoh o toeng han, tiah a naa o. To pongah nihcae doeh caeh o moe, palong thungah akun o roep: toe to na aqum loe nihcae mah tidoeh naeh o ai.
Rzekł im Szymon Piotr: Pójdę ryby łowić. Mówią mu: Pójdziemy i my z tobą. I szli, i wnet wstąpili w łódź, a onej nocy nic nie pojmali.
4 Khawnbang phak naah, Jesu loe tui taengah angdoet: toe Jesu ni, tito a hnukbang kaminawk mah panoek o ai.
A gdy już było rano, stanął Jezus na brzegu; wszakże nie wiedzieli uczniowie, żeby był Jezus.
5 Jesu mah nihcae khaeah, Nawktanawk, caak koi na tawnh o maw? tiah a naa. Nihcae mah anih khaeah, Ka tawn o ai, tiah pathim pae o.
Rzekł im tedy Jezus: Dzieci! a macież co jeść? Odpowiedzieli mu: Nie mamy.
6 Anih mah nihcae khaeah, Palong bantang bangah palok to haeng oh, na naeh o tih, tiah a naa. To pongah nihcae mah palok to haeng o, to naah palok zae thai ai khoek to pop parai ah tanga to a naeh o.
A on im rzekł: Zapuśćcie sieć po prawej stronie łodzi, a znajdziecie. I zapuścili, a już dalej nie mogli jej ciągnąć przed mnóstwem ryb.
7 To naah Jesu mah palung ih a hnukbang kami mah Piter khaeah, Anih loe Angraeng bae! tiah a naa. Anih loe Angraeng ni, tiah thuih ih lok to Piter mah thaih naah, (anih loe bangkrai ah oh) pongah, laihaw kalen to angkhuk moe, tui thungah lungpung tathuk.
I rzekł on uczeń, którego miłował Jezus Piotrowi: Pan jest. Szymon tedy Piotr, usłyszawszy iż Pan jest, przepasał się koszulą, (albowiem był nagi) i rzucił się w morze.
8 Kalah a hnukbang kaminawk loe anih hnukah palong hoiah angzoh o: (nihcae loe tuicing hoi angthla parai ai, lam quipangato thuemtham ni angthla, ) palok koiah kaman tanga to saoeng bangah a zaeh o.
A drudzy zasię uczniowie przybyli w łodzi; (bo niedaleko było od brzegu, ale jakoby na dwieście łokci) ciągnąc sieć z rybami.
9 Nihcae saoeng bang phak o naah, tik ih hmai nuiah paaem ih tanga hoi takawnawk to a hnuk o.
A gdy wstąpili na brzeg, ujrzeli węgle nałożone, i rybę na nich leżącą i chleb.
10 Jesu mah nihcae khaeah, Vaihi pang na naeh o ih tanga to na sin oh, tiah a naa.
Rzekł im Jezus: Przynieście z tych ryb, któreście teraz pojmali.
11 Simon Piter loe palong nuiah dawh moe, tanga kalen ngai ah cumvai quipangato pacoeng, thumto kaman palok to tuicing bangah a zaeh: tanga loe pop parai, toe palok loe angsik ai.
Wstąpił tedy Szymon Piotr i wyciągnął sieć na ziemię, pełną wielkich ryb, których było sto pięćdziesiąt i trzy; a choć ich tak wiele było, nie zdarła się sieć.
12 Jesu mah nihcae khaeah, Angzo oh loe, buhcaa oh, tiah a naa. Angraeng ni, tiah panoek o boeh pongah, a hnukbang kami maeto mah doeh nang loe mi aa? tiah dueng o ai.
Rzekł im Jezus: Pójdźcie, obiadujcie. I żaden z uczniów nie śmiał go pytać: Ty ktoś jest? wiedząc, że jest Pan.
13 Jesu loe angzoh moe, takaw hoi tanga to lak pacoengah, nihcae hanah a paek.
Tedy przyszedł Jezus i wziął on chleb, i dał im, także i rybę.
14 Hae loe a duek moe, angthawk let pacoengah, a hnukbang kaminawk khaeah amtueng ih vai thumto haih ah oh.
A toć już trzeci raz ukazał się Jezus uczniom swoim po zmartwychwstaniu.
15 Nihcae buhcaak o pacoengah, Jesu mah Simon Piter khaeah, Jonah capa, Simon, hae hmuennawk pongah kai nang palung kue maw? tiah a naa. Piter mah, Ue, Angraeng; nang kang palung, tito na panoek, tiah a naa. Anih mah, Kai ih tuucaanawk hae pacah ah, tiah a naa.
A gdy obiad odprawili, rzekł Jezus Szymonowi Piotrowi: Szymonie Jonaszowy, miłujesz mię więcej niżeli ci? Rzekł mu: Tak jest, Panie! ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu: Paśże baranki moje.
16 Jesu mahJonah capa, Simon, Kai nang palung maw? tiah vai hnetto a naa let. Piter mah, Ue, Angraeng; kang palung, tito na panoek, tiah a naa. Anih mah, Kai ih tuunawk hae pacah ah, tiah a naa.
Rzekł mu zasię po wtóre: Szymonie Jonaszowy! miłujesz mię? Rzekł mu: Tak jest, Panie! ty wiesz, że cię miłuję. Rzekł mu: Paśże owce moje.
17 Jesu mahJonah capa, Simon, Kai nang palung maw? tiah vai thumto a naa let bae. Jesu mahkai nang palung maw? tiah vai thumto a naa pongah, Piter loe palungset. Piter mah anih khaeah, Angraeng, hmuennawk boih na panoek; nang kang palung, tito doeh na panoek, tiah a naa. Jesu mah anih khaeah, Kai ih tuunawk hae pacah ah, tiah a naa.
Rzekł mu po trzecie: Szymonie Jonaszowy! miłujesz mię? I zasmucił się Piotr, że mu po trzecie rzekł: Miłujesz mię? I odpowiedział mu: Panie! ty wszystko wiesz, ty znasz, że cię miłuję. Rzekł mu Jezus: Paśże owce moje.
18 Loktang to, loktang ah, kang thuih, Na nawkta nathuem ah loe, nangmah hoi nangmah kahni nang khuk moe, na koeh ih ahmuen ah na caeh: toe na mitong naah loe, ban na payangh ueloe, kalah kami mah ni kahni to angkhuksak tih, na caeh koeh ai ih ahmuen ah na caeh haih tih, tiah a naa.
Zaprawdę, zaprawdę powiadam tobie: Gdyś był młodszym, opasywałeś się i chodziłeś, kędyś chciał; lecz gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce twoje, a inny cię opasze i poprowadzi, gdzie byś nie chciał.
19 To tiah a thuih ih lok loe, Piter mah kawbaktih duekhaih hoiah maw Sithaw pakoeh tih, tiah thuih koehhaih ih ni. To tiah lok a thuih pacoengah, anih mah, Piter khaeah, Ka hnukah na bangah, tiah a naa.
A to powiedział, dając znać, jaką śmiercią miał uwielbić Boga. A to powiedziawszy, rzekł mu: Pójdź za mną.
20 Piter hnukbang angqoi naah, anih hnukah kabang Jesu mah palung ih a hnukbang kami to a hnuk; anih loe duembuh caak o naah Jesu ih saoek nuiah amha moe, Angraeng, mi mah maw nang angphat taak tih? tiah lokdueng kami ah oh.
A Piotr obróciwszy się, ujrzał onego ucznia, którego miłował Jezus, pozad idącego, który się też był położył przy wieczerzy na piersiach jego, i rzekł był: Panie! któryż jest ten, co cię wyda?
21 Piter mah to kami to hnuk naah Jesu khaeah, Angraeng, anih hae loe kawbangmaw om tih? tiah dueng.
Tego ujrzawszy Piotr, rzekł Jezusowi: Panie! a ten co?
22 Jesu mah anih khaeah, Kai angzoh karoek to anih hingsak hanah ka koeh cadoeh, nang hoi timaw asaenghaih oh? Ka hnukah mah na bangah, tiah a naa.
Rzekł mu Jezus: Jeźlibym chciał, żeby on został, aż przyjdę, co tobie do tego? Ty pójdź za mną.
23 Hae tiah thuih ih lok pongah, To a hnukbang kami loe, dueh mak ai, tiah nawkamyanawk salakah lok to amsong: toe Jesu mah anih khaeah, Nang loe na dueh mak ai, tiah thui ai; toe Kai angzoh karoek to anih hingsak hanah ka koeh cadoeh, nang hoi timaw asaenghaih oh? tiah ni a thuih.
I wyszła ta powieść między braci, żeby on uczeń umrzeć nie miał. Lecz mu nie rzekł Jezus, iż nie miał umrzeć; ale: Jeźli chcę, aby został aż przyjdę, cóż tobie do tego?
24 Hae a hnukbang kami loe hae hmuennawk thuikung hoi tarikkung ah oh. Anih mah thuih ih lok loe amsoem, tiah ka panoek o.
Tenci jest on uczeń, który świadczy o tem, i to napisał; a wiemy, że prawdziwe jest świadectwo jego.
25 Jesu mah sak ih kalah paroeai hmuennawk doeh oh vop, maeto doeh anghmat ai ah to hmuennawk to tarik boih si tih nahaeloe, tarik ih cabunawk suek hanah long acaeh mak ai, tiah ka poek.
Jest też jeszcze i innych wiele rzeczy, które czynił Jezus; które gdyby miały być wszystkie z osobna spisane, tuszę, iż i sam świat nie mógłby ogarnąć ksiąg, które by napisane były. Amen.
