< Johan 17 >

1 Jesu mah hae loknawk thuih pacoengah, van ah doeng tahang moe, Pa, atue mah phak boeh; na Capa mah Ang pakoeh hanah, na Capa hae pakoeh lai ah, tiah lawkthuih.
ESTAS cosas habló Jesús, y levantados los ojos al cielo, dijo: Padre, la hora es llegada; glorifica á tu Hijo, para que también tu Hijo te glorifique á ti;
2 Capa han na paek ih paroeai kaminawk khaeah, Capa mah dungzan hinghaih to paek hanah, kaminawk boih ukhaih to Capa khaeah na paek boeh. (aiōnios g166)
Como le has dado la potestad de toda carne, para que dé vida eterna á todos los que le diste. (aiōnios g166)
3 Nihcae mah, Na patoeh ih Jesu Kri hoi nang khue ni Sithaw tangtang, tiah panoekhaih loe dungzan hinghaih ah oh. (aiōnios g166)
Esta empero es la vida eterna: que te conozcan el solo Dios verdadero, y á Jesucristo, al cual has enviado. (aiōnios g166)
4 Sak han nang paek ih tok to ka pacoeng boeh: long nuiah na hmin ka pakoeh boeh.
Yo te he glorificado en la tierra: he acabado la obra que me diste que hiciese.
5 Aw Pa, long om ai naah nang khae hoi ka tawnh ih lensawkhaih hoiah, vaihi nang mah hoi nawnto na pakoeh lai ah.
Ahora pues, Padre, glorifícame tú cerca de ti mismo con aquella gloria que tuve cerca de ti antes que el mundo fuese.
6 Long hoiah nang paek ih kaminawk khaeah na hmin to kam tuengsak boeh: nihcae loe nang ih kami ah ni oh o, nihcae to kai hanah nang paek; nihcae mah na lok to pakuem o boeh.
He manifestado tu nombre á los hombres que del mundo me diste: tuyos eran, y me los diste, y guardaron tu palabra.
7 Nang paek ih hmuennawk boih loe nang ih ni, tiah vaihi nihcae mah panoek o boeh.
Ahora han conocido que todas las cosas que me diste, son de ti;
8 Nang paek ih loknawk to nihcae khaeah ka thuih, nihcae mah lok to talawk o boeh, Kai loe nang khae hoiah ni kang zoh, tiah nihcae mah kamtueng ah panoek o boeh, Kai loe nang mah ni patoeh, tiah a tang o boeh.
Porque las palabras que me diste, les he dado; y ellos [las] recibieron, y han conocido verdaderamente que salí de ti, y han creído que tú me enviaste.
9 Nihcae loe nang ih kami ah oh o pongah, nang paek ih kaminawk hanah, lawk ka thuih pae, long hanah lawk ka thui ai.
Yo ruego por ellos: no ruego por el mundo, sino por los que me diste; porque tuyos son:
10 Ka tawnh ih hmuennawk boih loe nang ih ni, nang ih hmuennawk boih doeh Kai ih ni; nihcae rang hoiah kai loe pakoeh ah ka oh.
Y todas mis cosas son tus cosas, y tus cosas son mis cosas: y he sido glorificado en ellas.
11 Kai loe vaihi long ah ka om ai boeh, toe nihcae loe long nuiah oh o vop, Kai loe nang khaeah kang zoh han boeh. Ciimcai Pa, Nang hoi Kai loe maeto ah a oh hoi baktih toengah, nang paek ih nihcae doeh, maeto ah a oh o thai hanah, na hmin hoiah khenzawn ah.
Y ya no estoy en el mundo; mas éstos están en el mundo, y yo á ti vengo. Padre santo, á los que me has dado, guárdalos por tu nombre, para que sean una cosa, como también nosotros.
12 Nihcae hoi nawnto long ah ka oh naah, nihcae to na hmin hoiah ka khetzawn: nang paek ih kaminawk to ka khetzawn boeh, toe Cabu akoep thai hanah, kanghmaa kangtaa capa thuih ai ah loe, maeto doeh anghmaa o ai.
Cuando estaba con ellos en el mundo, yo los guardaba en tu nombre; á los que me diste, yo los guardé, y ninguno de ellos se perdió, sino el hijo de perdición; para que la Escritura se cumpliese.
13 Vaihi nang khaeah kang zoh han boeh; Kang hoehaih hoiah nihcae koi o thai hanah, long ah hae loknawk hae ni ka thuih.
Mas ahora vengo á ti; y hablo esto en el mundo, para que tengan mi gozo cumplido en sí mismos.
14 Nihcae khaeah na lok to ka paek boeh; Kai loe long kami ah ka om ai baktih toengah, nihcae doeh long kami ah om o ai, to pongah long mah nihcae to hnukma.
Yo les he dado tu palabra; y el mundo los aborreció, porque no son del mundo, como tampoco yo soy del mundo.
15 Long hoiah nihcae lak ving han lawk ka thui ai; kasae hmuen thung hoiah nihcae khetzawn han ih ni lawk ka thuih.
No ruego que los quites del mundo, sino que los guardes del mal.
16 Long ih hmuen ah ka om ai baktih toengah, nihcae doeh long ih hmuen ah om o ai.
No son del mundo, como tampoco yo soy del mundo.
17 Loktang na lok hoiah nihcae to ciimcaisak ah: na lok loe loktang ah oh.
Santifícalos en tu verdad: tu palabra es verdad.
18 Long nuiah kai nang patoeh baktih toengah, nihcae doeh long nuiah ka patoeh toeng.
Como tú me enviaste al mundo, también los he enviado al mundo.
19 Nihcae loktang lok hoiah ciimcai o thai hanah, nihcae pongah kaimah hoi kaimah to ciimcai ah ka oh.
Y por ellos yo me santifico á mí mismo, para que también ellos sean santificados en verdad.
20 Nihcae han khue lawk ka thui ai, nihcae mah thuih o ih lok rang hoiah Kai tang han kaom kaminawk hanah doeh lawk ka thuih;
Mas no ruego solamente por éstos, sino también por los que han de creer en mí por la palabra de ellos.
21 Kai loe nang mah ni patoeh, tiah long mah tang thai hanah, nihcae doeh aicae khaeah maeto ah oh o toeng, Pa, Kai thungah na oh moe, Kai nang thungah ka oh baktih toengah, nihcae boih maeto ah oh o thai hanah, lawk ka thuih.
Para que todos sean una cosa; como tú, oh Padre, en mí, y yo en ti, que también ellos sean en nosotros una cosa: para que el mundo crea que tú me enviaste.
22 Aicae maeto ah a oh o baktih toengah, nihcae doeh maeto ah oh o thaih moe,
Y yo, la gloria que me diste les he dado; para que sean una cosa, como también nosotros somos una cosa.
23 Kai nihcae thungah Ka oh moe, nang Kai thungah na oh, Kai nang patoeh moe, Kai nang palung baktih toengah, nihcae doeh na palung toeng, tiah long mah panoek moe, nihcae maeto ah oh o thai hanah, nihcae khaeah nang paek ih lensawkhaih to ka paek boeh.
Yo en ellos, y tú en mí, para que sean consumadamente una cosa; que el mundo conozca que tú me enviaste, y que los has amado, como también á mí me has amado.
24 Pa, long om ai na hoiah boeh Kai nang palung boeh, nang paek ih ka lensawkhaih nihcae mah hnuk o thai hanah, nang paek ih kaminawk doeh ka ohhaih ahmuen ah kai hoi nawnto ohsak han ka koeh.
Padre, aquellos que me has dado, quiero que donde yo estoy, ellos estén también conmigo; para que vean mi gloria que me has dado: por cuanto me has amado desde antes de la constitución del mundo.
25 Aw katoeng Pa, long mah nang to panoek ai: toe Kaimah loe kang panoek; Kai loe nang mah ni patoeh, tito hae kaminawk mah panoek o boeh.
Padre justo, el mundo no te ha conocido, mas yo te he conocido; y éstos han conocido que tú me enviaste;
26 Nihcae khaeah na hmin ka taphong boeh, nang palunghaih nihcae khaeah oh moe, Kai nihcae thungah ka oh thai hanah, na hmin to ka taphong han vop, tiah a thuih.
Y yo les he manifestado tu nombre, y manifestaré[lo aún]; para que el amor con que me has amado, esté en ellos, y yo en ellos.

< Johan 17 >