Job 6
1 To naah Job mah,
Då tok Job til ords og svara:
2 Palung ka sethaih hoi raihaih loe tah thai mak ai,
«Um dei mitt mismod vega vilde og få ulukka mi på vegti,
3 tuipui ih savuet pongah doeh azit kue, to pongah ni kamthlai hmoek ah lok ka paeh moeng.
det tyngjer meir enn havsens sand; difor var ordi mine ville.
4 Thacak Sithaw ih palaanawk mah kai to cop moe, ka pakhra mah kasoe tui to naek; zitthok Sithaw thacakhaih loe ka hmaa ah oh.
For Allvalds pilar sit i meg, mi ånd lyt suga deira gift; Guds rædslor reiser seg til åtak.
5 Qam caak naah taw ih laa hrang hang maw? Caak han phroh oh naah maitawtae ambuu maw?
Skrik asnet vel i grøne eng? Og rautar uksen ved sitt for?
6 Kakhraem ai caaknaek paloi ai ah caak thai maw? To tih ai boeh loe aadui tui kanglung pongah khraemhaih oh maw?
Kven et det smerne utan salt? Kven finn vel smak i eggjekvite?
7 Ka pakhra mah to baktih caaknaek sui hanah koeh ai; to baktih caaknaek loe palungsethaih caaknaek ah oh.
Det byd meg mot å røra slikt, det er som min utskjemde mat.
8 Aw ka hnik ih hmuen to hak nasoe, ka koeh ih hmuen to Sithaw mah na paek nasoe!
Å, fekk eg uppfyllt bøni mi! Gav Gud meg det eg vonar på!
9 Sithaw mah kai hae paro nasoe, tiah koehhaih ka tawnh; a ban phok nasoe loe, na takroek pat halat nasoe!
Ja, vild’ han berre knusa meg, med hand si min livstråd slita!
10 To tiah ni monghaih ka tawn tih, ue, palungsethaih ka pauep han, kai hae na tahmen hmah nasoe; Ciimcai Sithaw ih loknawk to ka aek ai.
Då hadde endå eg mi trøyst; trass pina skulde glad eg hoppa! - Den Heilage sitt ord eg held på.
11 Thacakhaih ka tawn ai boeh, timaw ka oep khing han vop? Saning kasawk ah ka hing cadoeh tih oephaih maw oh vop?
Kva er mi kraft, at eg skuld’ vona? Mi framtid, at eg skulde tola?
12 Ka thacakhaih loe thlung thacakhaih ah maw oh? To tih ai boeh loe kai ih angan loe sumkamling ngan maw?
Er krafti mi som steinen sterk? Er kanskje kroppen min av kopar?
13 Kai loe kaimah hoi kaimah kang bomh thai ai, ka palunghahaih doeh boeng boeh.
Mi hjelp hev heilt forlate meg; all kvart stydjepunkt er frå meg teke.
14 Patangkhang kami loe angmah ih ampui mah tahmenhaih amtuengsak han oh; toe anih mah tahmen ai nahaeloe, anih loe Lensawk Sithaw zithaih tawn ai kami ah ni oh.
Ein rådlaus treng av venen kjærleik, um enn han ottast Allvald ei.
15 Kam nawkamyanawk loe kalen moe, kakang let vacong tui baktiah aling thaih kami ah oh o;
Som bekken brørne mine sveik, lik bekkjefar som turkar ut.
16 to tui loe kamkhawk tui, amtueng ai ah kamzawt dantui mah lensak:
Fyrst gruggast dei av bråna is, og snø som blandar seg uti,
17 toe to tui loe nipui tue ah kang moe, ni kabae mah amzawtsak boih.
men minkar so i sumarsoli, og kverv til slutt burt i sumarhiten.
18 To vacongnawk loe angmacae longhaih loklam to anghmang o, loklam ai ah a long o moe, anghmat angtaa o.
Vegfarande vik av til deim, men kjem til øydemark og døyr.
19 Tema ih kaminawk mah tui to pakrong o, Sheba prae hoi kholong caeh kaminawk mah tui to oephaih hoiah zing o.
Kjøpmenn frå Tema skoda dit, flokkar frå Saba vonar trygt;
20 Nihcae oephaih tawnh o, toe palungboeng o ving; to ah phak o naah, palungboeng o.
men svikne vert dei i si von; dei narra vert når dei kjem fram.
21 To baktih toengah nangcae doeh azom pui ni, tiah amtueng boeh; ka tongh ih raihaih na hnuk o naah, na zit o boeh.
So hev de vorte reint til inkjes, de rædsla såg, og rædde vart!
22 Kai khaeah bokhaih tangqum to sin oh, to tih ai boeh loe na tawnh o ih hmuenmae thung hoiah tangqum na paek oh,
Hev eg då bede dykk um noko? Bad eg dykk løysa meg med gods?
23 misa ban thung hoiah na pahlong oh loe, thacak kami ban thung hoiah na krang oh, tiah ka thuih vai maw?
og frelsa meg frå fiendvald og kjøpa meg frå røvarar?
24 Ka sak pazaehaih na patuek oh, kang hngaiduem han.
Gjev meg eit svar, so skal eg tegja; seg meg kva eg hev synda med!
25 Toenghaih lok loe thacak! Toe kasae nang aek o ih lok mah timaw angcoengsak?
Eit rettvis ord er lækjebot; men last frå dykk er inkje verdt.
26 Ka thuih ih loknawk kasaethuih hanah na poek o maw, oephaih tawn ai kami mah thuih ih lok loe takhi baktih maw na poek o?
Du lastar meg for ordi mine; men vonlaus mann so mangt kann segja.
27 Ue, ampa tawn ai kaminawk to na pacaekthlaek o moe, nam puinawk hanah quum na qaih pae o.
De kastar lut um farlaust barn, og handel driv um dykkar ven.
28 To pongah na khen oh; nangcae hmaa ah lok kam lai mak ai.
Vilde de berre sjå på meg! Trur de eg lyg dykk upp i augo?
29 Khopoek o let rae ah, zaehaih net o hmah; ue, khopoek o let raeh; kai loe toenghaih hoiah ni tok ka sak.
Vend um, lat ikkje urett skje! Vend um, enn hev eg rett i dette.
30 Ka palai ah sethaih akap maw? Kai loe kasae kahoih pathlaeng thai ai kami ah maw ka oh?
Finst det vel fals på tunga mi? Kann ei min gom ulukka smaka?
