< Job 41 >
1 Leviathan to cakoih hoi na tathok thai tih maw? To tih ai boeh loe anih ih palai to qui hoiah na pathlet pae thai tih maw?
Poderás tu pescar ao leviatã com anzol, ou abaixar sua língua com uma corda?
2 A hnah to na daw pae moe, anih ih akam huh to cakoih hoiah na taqawt pae thai tih maw?
Podes pôr um anzol em seu nariz, ou com um espinho furar sua queixada?
3 Anih mah tahmenhaih na hni ueloe, nang khaeah lok kanaem to thui tih maw?
Fará ele súplicas a ti, [ou] falará contigo suavemente?
4 Anih loe hing thung na tamna ah oh hanah, nang khaeah lokmaihaih sah tih maw?
Fará ele pacto contigo, para que tu o tomes por escravo perpétuo?
5 Anih to tavaa hoi amhai baktiah nam hai haih han maw? To tih ai boeh loe nangmah ih nongpatanawk hanah anih to qui hoiah na pathlet pae han maw?
Brincarás tu com ele como com um passarinho, ou o atarás para tuas meninas?
6 Nam puinawk mah anih han buhraenghaih sah pae tih maw? Anih to hmuen zaw kaminawk khaeah athum o sak tih maw?
Os companheiros farão banquete dele? Repartirão dele entre os mercadores?
7 Sum kamsum hoiah anih ih ahin to na thunh thai tih maw? To tih ai boeh loe a lu to tanga thunhaih tayae hoiah na thunh thai tih maw?
Poderás tu encher sua pele de espetos, ou sua cabeça com arpões de pescadores?
8 Anih nuiah ban to mah koeng ah, anih tuk hanah poek hmah.
Põe tua mão sobre ele; te lembrarás da batalha, e nunca mais voltarás a fazer.
9 Khenah, anih pazawk han poekhaih loe azom pui ni; anih hnu kami loe amthaek bup mak ai maw?
Eis que a esperança de alguém [de vencê-lo] falhará; pois, apenas ao vê-lo será derrubado.
10 Anih to mi mah doeh pahrue thai mak ai; to tiah om nahaeloe mi maw ka hmaa ah angdoe thai tih?
Ninguém há [tão] ousado que o desperte; quem pois, [ousa] se opor a mim?
11 Ka sak pathok let hanah mi mah maw na pakaa thai tih? Van tlim ih hmuennawk boih loe kai ih ni.
Quem me deu primeiro, para que eu [o] recompense? Tudo o que há debaixo dos céus é meu.
12 Leviathan ih khokbannawk, a thacakhaih hoi kahoih takpumnawk thui ai ah ka om thai mak ai.
Eu não me calarei a respeito de seus membros, nem de [suas] forças, e da graça de sua estatura.
13 Mi mah maw anih ih ahin to khok pae thai tih? Mi mah maw anih ih akam huh to cakoih hoi tathok hanah a taengah caeh thai tih?
Quem descobrirá sua vestimenta superficial? Quem poderá penetrar sua couraça dupla?
14 Mi mah maw anih ih mikhmai thok to paong pae thai tih? Anih ih haanawk loe zit thoh.
Quem poderia abrir as portas de seu rosto? Ao redor de seus dentes há espanto.
15 Kacak ah catui daeng baktih toengah, kangbok a nui ih ahin loe anih amoekhaih ah oh.
Seus fortes escudos são excelentes; cada um fechado, como um selo apertado.
16 Takhi akun thaih han ai ah, ahin maeto hoi maeto angbet.
Um está tão próximo do outro, que vento não pode entrar entre eles.
17 Ahin maeto hoi maeto angbet moe, kacakah angbet caeng pongah khram thai ai.
Estão grudados uns aos outros; estão tão travados entre si, que não se podem separar.
18 Anih pasih naah hmai ampha, a mik loe akhawn bangah pakhrip ih mik baktiah oh.
Cada um de seus roncos faz resplandecer a luz, e seus olhos são como os cílios do amanhecer.
19 Anih ih pakha thung hoiah hmai aengh hoi hmai kangqong to tacawt.
De sua boca saem tochas, faíscas de fogo saltam dela.
20 Tui tangdawh thlukbuk laom thung hoi tacawt hmaikhue baktih toengah, a hnakhaw thung hoiah hmaikhue to tacawt.
De suas narinas sai fumaça, como de uma panela fervente ou de um caldeirão.
21 Anih anghahhaih takhi mah hmaisaae to amngaehsak moe, anih ih pakha thung hoiah kangqong hmai to tacawt.
Seu fôlego acende carvões, e de sua boca sai chama.
22 Anih ih tahnong ah thacakhaih to oh, anih hmaa ah loe palungsethaih to anghoehaih ah oh.
A força habita em seu pescoço; diante dele salta-se de medo.
23 Anih ih ngan thaquinawk loe nawnto amraep o, angthui thai ai, cakrap.
As dobras de sua carne estão apegadas [entre si]; cada uma está firme nele, e não podem ser movidas.
24 Anih ih palung loe thlung baktiah amtak; ue, cang kaehhaih thlung baktiah amtak.
Seu coração é rígido como uma pedra, rígido como a pedra de baixo de um moinho.
25 Anih angthawk tahang naah, thacak kaminawk loe zithaih hoiah oh o; anih tamai boh naah om o thai ai.
Quando ele se levanta, os fortes tremem; por [seus] abalos se recuam.
26 Anih loe sumsen mah caa ai; tayae, palaa hoi ahnuk ahma kamsum tayae mah doeh caa ai.
Se alguém lhe tocar com a espada, não poderá prevalecer; nem arremessar dardo, ou lança.
27 Anih loe sum to caphaeh baktiah poek moe, sumkamling doeh kahmawn thing baktiah a poek.
Ele considera o ferro como palha, e o aço como madeira podre.
28 Palaa mah anih to cawnsak thai mak ai; lawkthluem doeh tavai baktiah ni a poek.
A flecha não o faz fugir; as pedras de funda são para ele como sobras de cascas.
29 Anih han loe thingboeng doeh cangkung baktiah ni oh; tayae hoi takhawh han pahuem naah anih mah pahnuithuih.
Considera toda arma como sobras de cascas, e zomba do mover da lança.
30 Anih ih zok loe kanoe laom koi baktiah oh; tangnong nui ih sum kanoe haa caehhaih ahmuen baktiah oh.
Por debaixo de si tem conchas pontiagudas; ele esmaga com suas pontas na lama.
31 Anih mah kathuk tuipui to laom thung ih tangdawh tui baktiah haeh moe, tuipui to laom nokhaih moithawk baktiah a sak.
Ele faz ferver as profundezas como a uma panela, e faz do mar como um pote de unguento.
32 A caeh taak ih loklam loe ampha pongah, tuipui loe sam kanglung baktiah oh.
Ele faz brilhar o caminho atrás de si; faz parecer ao abismo com cabelos grisalhos.
33 Anih baktiah zithaih tawn ai ah sak ih hmuen maeto doeh long nuiah om ai.
Não há sobre a terra algo que se possa comparar a ele. Ele foi feito para não temer.
34 Anih loe kasang hmuennawk to khet; anih loe amoekhaih hmuennawk boih ih siangpahrang ah oh, tiah a naa.
Ele vê tudo que é alto; ele é rei sobre todos os filhos dos animais soberbos.