Job 39
1 Sathar caa tapenhaih atue na panoek maw? To tih ai boeh loe tasuk caa tapenhaih atue na panoek maw?
Numquid nosti tempus partus ibicum in petris, vel parturientes cervas observasti?
2 Ca tapen karoek to khrah nazetto maw zokpomh, tito na panoek maw? To tih ai boeh loe nihcae tapenhaih atue na panoek maw?
Dinumerasti menses conceptus earum, et scisti tempus partus earum?
3 Nihcae loe tabok o, caa tapen o; to naah caa tapenhaih kana to pahnet o.
Incurvantur ad fœtum, et pariunt, et rugitus emittunt.
4 A caanawk loe ngantui o moe, taw ah qoeng o tahang; amno to caeh o taak, amlaem o let ai boeh.
Separantur filii earum, et pergunt ad pastum: egrediuntur, et non revertuntur ad eas.
5 Mi mah maw taw ih hrangnawk angmah koeh ah prasak? Mi mah maw taw hrang ih aqui to khramh pae thaih?
Quis dimisit onagrum liberum, et vincula eius quis solvit?
6 Anih ohhaih ahmuen to praezaek ah ka sak moe, karoem long to anih ohhaih ahmuen ah ka paek.
Cui dedi in solitudine domum, et tabernacula eius in terra salsuginis.
7 Anih loe vangpui thung ih loknawk to pahnuithuih moe, kamongh kami hanghaih lok doeh tahngai ai.
Contemnit multitudinem civitatis, clamorem exactoris non audit.
8 Anih loe maenawk nuiah prat moe, kahing phrohnawk to pakrong.
Circumspicit montes pascuæ suæ, et virentia quæque perquirit.
9 Hmawsaeng taw ih maitaw loe na tok to sak moe, nang khaeah oh han koeh tih maw?
Numquid volet rhinoceros servire tibi, aut morabitur ad præsepe tuum?
10 Laikok toksak hanah qui hoiah na zae thai tih maw? To tih ai boeh loe laikok atok hanah na hnukah bang thai tih maw?
Numquid alligabis rhinocerota ad arandum loro tuo? aut confringet glebas vallium post te?
11 Anih thacakhaih to na oep han maw? To tih ai boeh loe na sak ih tok to anih khaeah na aap thai tih maw?
Numquid fiduciam habebis in magna fortitudine eius, et derelinques ei labores tuos?
12 Anih mah im ah cang na phaw pae ueloe, tapup thungah na suem pae tih, tiah na tang maw?
Numquid credes illi quod sementem reddat tibi, et aream tuam congreget?
13 Tawtaaw tavaa loe amoekhaih hoiah pakhraeh to boh, toe tahnongsawk tavaa hoi Ostrich tavaa loe anih ih amui hoiah patah thai ai,
Penna struthionis similis est pennis herodii, et accipitris.
14 anih loe long ah taduih moe, savuet long hoiah tadui to khaeksak,
Quando derelinquit ova sua in terra, tu forsitan in pulvere calefacies ea?
15 anih loe khok hoiah angmah ih tadui to cawh moeng ueloe, taw ih moi mah tadui koisak moeng tih, tito panoek ai.
Obliviscitur quod pes conculcet ea, aut bestia agri conterat.
16 Anih loe a caanawk to angmah ih caa ai baktiah khet, anih caasakhaih loe azom pui ni, tiah poek ai;
Duratur ad filios suos quasi non sint sui, frustra laboravit nullo timore cogente.
17 Sithaw mah anih han palunghahaih to paek ai, panoekhaih roe paek ai.
Privavit enim eam Deus sapientia, nec dedit illi intelligentiam.
18 Toe pakhraeh atoengh tahang naah, anih mah hrang hoi a nuiah kangthueng kami to pahnuithuih.
Cum tempus fuerit, in altum alas erigit: deridet equum et ascensorem eius.
19 Hrang tha na caksak maw? Anih ih tahnong to na khuk pae maw?
Numquid præbebis equo fortitudinem, aut circumdabis collo eius hinnitum?
20 Pakhuh kangphet baktiah maw nang phetsak? Anih anghahaih takhi tuen loe zit thoh parai.
Numquid suscitabis eum quasi locustas? gloria narium eius terror.
21 Anih loe azawn ah cawnh tapaih, a thacakhaih to angoep moe, misatuh kaminawk to a hmaang.
Terram ungula fodit, exultat audacter: in occursum pergit armatis.
22 Zithaih to pahnuithuih, zithaih tidoeh tawn ai; sumsen doeh cawn taak ai.
Contemnit pavorem, nec cedit gladio.
23 Anih kahhaih palaa tuen to tacawt, tayae hoi misa angvaenghaih aphaw loe ampha hlip.
Super ipsum sonabit pharetra, vibrabit hasta et clypeus.
24 Anih loe palungphui moe, thacakhaih palung hoiah long to a caak; mongkah lok a thaih naah, om duem thai ai.
Fervens et fremens sorbet terram, nec reputat tubæ sonare clangorem.
25 Mongkah lok thaih naah, Ha, ha, tiah a thuih; misatuh angraeng ih lok, misa pahruekhaih lok ahmui loe ahmuen kangthla hoiah panoek thaih.
Ubi audierit buccinam, dicit: Vah, procul odoratur bellum, exhortationem ducum, et ululatum exercitus.
26 Tahmu loe na patuk ih palunghahaih hoiah pakhraeh to boh moe, aloih bangah azawk tathuk maw?
Numquid per sapientiam tuam plumescit accipiter, expandens alas suas ad Austrum?
27 Tahmu loe na paek ih lok pongah maw van bangah azawk tahang moe, hmuensang ah tabu to boh?
Numquid ad præceptum tuum elevabitur aquila, et in arduis ponet nidum suum?
28 Anih loe lungsong nuiah oh, cathaeng loe anih ohhaih kacak ahmuen ah oh.
In petris manet, et in præruptis silicibus commoratur, atque inaccessis rupibus.
29 To ahmuen hoiah a khet moe, caak koi moi to ahmuen kangthla hoiah hnuk thaih.
Inde contemplatur escam, et de longe oculi eius prospiciunt,
30 A caanawk doeh athii to pazoh o toeng; anih loe kadueh qok ohhaih ahmuen ah oh, tiah a naa.
Pulli eius lambent sanguinem: et ubicumque cadaver fuerit, statim adest.
