Job 34

1 Elihu mah,

Og Elihu tok til ords og sagde:

2 nangcae palungha kaminawk, ka lok hae tahngai oh; panoekhaih tawn kaminawk, naa patueng oh.

«Vismenner, høyr på ordi mine! Kunnige folk, lyd no på meg!

3 Pakha mah caaknaek pataengh baktih toengah, naa mah ni lok to khingh.

For ordi prøver ein med øyro, som ein med gomen maten smakar.

4 Toenghaih to qoi o si; aimacae han kahoih hmuen to panoek o si.

So lat oss no det rette velja og saman finna ut det gode!

5 Job mah, Kai loe ka toeng, ka toenghaih Sithaw mah ang lak pae ving boeh.

For Job hev sagt: «Eg skuldfri er; min rett hev Gud ifrå meg teke;

6 Kai loe ka toeng, toe amsawnlok thui kami ah ka oh, sakpazaehaih ka tawn ai, toe kahoih thai ai nathaih hoiah ka oh, tiah thuih.

tråss i min rett, stend eg som ljugar, uskuldig fekk eg ulivssår.»

7 Job hoi anghmong kami mi maw kaom, kasaethuihaih to tui baktih kanae mi maw kaom?

Finst det vel nokon mann som Job? som gløyper hædings ord som vatn,

8 Anih loe kahoih ai hmuen sah kaminawk hoiah amyok moe, kasae kaminawk hoiah angkom.

som held med illgjerdsmenner lag, hev umgang med gudlause folk?

9 Sithaw nuiah anghoehaih mah kami han amekhaih tidoeh paek ai, tiah Job mah thuih.

For han hev sagt: «Kva gagnar det ein mann å vera ven med Gud?»

10 To pongah panoekhaih tawn kaminawk, ka lok hae tahngai oh; Sithaw loe hmuen kasae sah mak ai, Thacak Angraeng loe hmuen sakpazaehaih roe tawn mak ai.

Difor, de menn med vit, høyr meg! D’er langt frå Gud å vera gudlaus, frå Allvalds-Gud å gjera urett.

11 Kami mah sak ih hmuen baktih toengah Sithaw mah pathok, angmah ih tuinuen baktih toengah, a nuiah phaksak.

Han løner mannen for hans gjerd, fer med han etter all hans ferd.

12 Ue, Sithaw loe natuek naa ah doeh kasae hmuen to sah mak ai; Thacak Angraeng loe toenghaih to paqoi ving mak ai.

Nei, urettferdig er’kje Gud, og Allvald krenkjer ikkje retten.

13 Mi mah maw anih to long khenzawnkung hoi long boih ukkung ah suek?

Kven let vel honom styra jordi? Og kven hev grunna jordheims-kringen?

14 Kami nuiah Sithaw palungphui moe, angmah ih Muithla hoi a hinghaih takhi to la ving nahaeloe,

Um han på seg åleine tenkte og drog sin ande til seg att,

15 kaminawk loe nawnto anghma o boih tih, kami loe maiphu ah amlaem let tih.

då gjekk alt livande til grunns, og menneskja vart atter mold.

16 Vaihi panoekhaih na tawnh nahaeloe, khopoek ah; ka thuih ih lok hae tahngai ah.

Um du er klok, so høyr på dette, og lyd på ljoden av mitt ord!

17 Toenghaih hnuma kami mah uk thai tih maw? Thacak toenghaih hoi lokcaekkung to kasae thui thai tih maw?

Kann ein som hatar retten, styra? Fordømer du den allrettvise?

18 Siangpahrang khaeah, Nang loe tidoeh avang ai, angraengnawk khaeah, Nangcae loe kahoih ai kami ni, tiah thui thai tih maw?

Kann ein til kongen segja: «Niding!» Og til dei megtige: «Du brotsmann?»

19 Toe anih loe angraengnawk ih mikhmai to khen ai, amtang kaminawk pongah loe angraeng kaminawk ni mikhmai paek kue, tiah om ai; nihcae loe Sithaw mah ni sak boih.

Til han som ei gjer skil på fyrstar, og ikkje vyrder rik mot fatig. Av di hans hand hev skapt deim alle?

20 Nihcae loe nawnetta ah duek o; kaminawk loe qum taning ah tasoeh o moe, laemh o boih; thacak kaminawk doeh kami ih ban hoi na ai ah laemh o boih.

Dei andast brått og midt um natti, eit folk avjagast og kverv burt, stormenn forgjengst i hjelpeløysa.

21 Sithaw mah loe kami caehhaih loklam to khet moe, a khok tangkannawk doeh hnuk boih.

Hans augo ser til mannsens ferd, han skodar kvart eit stig han tek;

22 Zaehaih sah kaminawk anghawk ving thaihaih khoving hoi duekhaih tahlip to om ai.

det finst’kje skugge eller myrker der illgjerdsmenn kann løyna seg.

23 Lokcaek hanah kami mah Sithaw hmaa ah caeh naah, anih mah kami lokcaekhaih ani to khaeh han angai ai.

Han tarv’kje lenge sjå på mannen fyrr han lyt møta Gud til doms.

24 Lokduenghaih om ai ah thacak kaminawk to a vah phaeng moe, nihcae zuengah kalah kaminawk to a suek.

Han utan forhøyr storfolk krasar og andre set i deira stad.

25 Nihcae mah sak ih hmuennawk to anih mah panoek boih pongah, khovingsak moe, amrosak boih.

Han kjennar heile deira verk og gjev um natti deim til tyning.

26 Nihcae loe angmacae sethaih baktih toengah minawk hmaa ah danpaek,

Han tuktar deim som illgjerdsmenner, ein stad der alle kann det sjå,

27 nihcae loe Sithaw to caeh o taak moe, anih ih loklamnawk to tiah doeh poek o ai;

dei som hev vike burt frå han og ikkje hev hans vegar fylgt -

28 to tiah sak o pongah amtang kaminawk qahhaih lok to Angraeng hmaa ah phak moe, pacaekthlaek kaminawk hanghaih lok to anih mah thaih.

so han kann høyra armods klaga og jammerskrik frå undertrykte.

29 Toe Sithaw mah anghngai taak duem nahaeloe, mi mah maw raihaih paek thai tih, a mikhmai hawk ving nahaeloe, mi kawbaktih kami hoi prae kaminawk mah maw, anih to hnu thai tih?

Fær han det stilt, kven vil fordøma? Løyner han seg - kven kann då sjå han? - for folkemugen og for mannen,

30 To tiah kaminawk thaang pongah amansak han ai ah, Sithaw panoek ai kaminawk to danpaek.

so ikkje gudlaus mann skal råda og vera snaror yver folket.

31 Kami maeto mah Sithaw khaeah, Kai loe thuitaekhaih ka tongh boeh pongah, ka zae let mak ai boeh;

For segjer ein vel so til Gud: «Ovmodigt hev eg bore meg; eg vil ikkje lenger vera vond.

32 ka hnu ai ih hmuen to na patuk ah; zaekhaih ka sakpazae boeh nahaeloe, zaehaih ka sah let mak ai boeh, tiah thuih han om ai maw.

Vis du meg det eg ikkje ser! hev eg gjort synd, vil eg snu um?»

33 To hmuen loe na poekhaih baktiah maw om tih? Kai na ai ni, na pahnawt cadoeh, na qoih cadoeh, Sithaw mah pathok let tih, to pongah na panoek ih baktiah thui ah.

Skal han då straffa som du tykkjer? D’er du som er den misnøgde; so lyt du velja, ikkje eg; og du fær segja det du veit.

34 Panoekhaih tawn kaminawk mah kai han na thui o nasoe loe, palungha kaminawk mah ka lok hae tahngai o nasoe.

Dei kloke folk vil segja til meg, og kvar ein vismann som meg høyrer:

35 Job loe panoekhaih tawn ai ah lok to thuih; a thuih ih loknawk loe palunghahaih om ai.

«Job talar ikkje med forstand hans ord er utan ettertanke.»

36 Job loe panoekhaih tawn ai kaminawk baktiah lokthuih pongah, anih to boeng khoek to tanoek han ka koeh.

Gjev Job må allstødt verta prøvd for sine svar på nidings vis!

37 Zaehaih sak khue na ai ah lokaekhaih doeh oh, aicae salakah ban to tabaeng moe, pop parai Sithaw kasae thuihaih lok to a thuih, tiah a naa.

For han legg brotsverk til si synd og ber seg vyrdlaust millom oss, og talar mange ord mot Gud.»